Ένας έρωτας που θα σε διεκδικεί κάθε μέρα..

Γράφει ο Δημήτρης Ξυλούρης

Ένα μήνυμα μέσα στα ξημερώματα κι ένα χαμόγελο πριν κοιμηθώ.
Αυτό δεν είναι ο έρωτας;
Μια συμφωνία μυστική για να μην καταντήσουμε ποτέ “ζευγάρι”;
Να σε διεκδικώ και να με διεκδικείς.
Να σε ζητάω και να με ζητάς.
Να χαμογελάμε έξω και να μην μπορεί να καταλάβει κανείς αυτό που λέμε με τα μάτια.

Δεν μου άρεσαν ποτέ τα φιλιά στους δρόμους και οι περατζάδες χεράκι χεράκι μην τυχόν και δεν οριοθετηθεί το “ζευγάρι”.
Απολαμβάνω το χέρι σου στο πόδι μου όταν οδηγώ και φεύγουμε χωρίς προορισμό.
Απολαμβάνω που δεν παραδίνεσαι ποτέ και κοντράρεις σαν μωρό.
Απολαμβάνω το χάδι σου στα γρήγορα που ξέρω πόσα σημαίνει.

Δεν μπορώ να σε βάλω σε κουτάκι. Δεν σου αξίζει να σε βάλω σε γραμμές και όρια.
Εμείς θα είμαστε πάντα το πιο σημαντικό μυστικό μας.
Γιατί ζήσαμε χώρια και ζήσαμε και μαζί.
Και τώρα ξέρουμε πως το “μαζί” δεν αφορά κανέναν εκτός από εμάς που το ζούμε.
Τώρα ξέρω πως θέλω να σε διεκδικώ κάθε μέρα γιατί τίποτα δεν είναι δεδομένο.
Κανένα “σ’αγαπώ” και κανένα “σε θέλω” δεν εννοούνται.
Ένας έρωτας, σαν διεκδίκηση διαρκείας.