Δείξε μου τα likes σου να σου πω ποιος είσαι – Νατάσσα Μανίτσα

Στάνταρ όσοι κάνουν τέτοιες εισαγωγές, είναι οι πρώτοι που τα μετράνε, τα αξιολογούν και τα έχουν κάνει ευαγγέλιο. Τους ανάβουν κεράκι κάθε πρωί, κάνουν και το σταυρό τους και χτυπάνε 8ωρο διοχέτευσης δημιουργικότητας (τουλάχιστον) στην εύρεση Ατακάρας,που θα ταράξει τα σοσιαλμιδικά δρώμενα.

Άσε που κάθε τάση που κάνει γκελ μπορείς να την μετρήσεις πιο ασφαλώς κυρίως από το αντίπαλο δέος της. Κάτι σαν το Σουρβάιβορ. Αν δεν είχε και τους φανατικούς κριτές του, δεν θα ήταν επιτυχία.

Κάπως έτσι είναι και τα likes. Έχει τους σκλάβους του η φάση, έχει και όσους το παίζουν αλτέρνατιφ, οι εμφανιζόμενοι και ως «εμένα δε με νοιάζουν, για το κέφι μου είμαι στα σόσιαλ μίδια». Βασικά όλοι για το κέφι μας είμαστε. Αλλά με το κέφι ξενερώνουν πολλοί αργά ή γρήγορα, με το χειροκρότημα κομματάκι δύσκολο.

Το θέμα είναι πως βάσει των likes αν είσαι και λίγο πιο παρατηρητικός/η  και κάνεις σωστές διασυνδέσεις στο μυαλό, μπορείς να καταλάβεις, διάφορες μορφές διαπροσωπικών σχέσεων και ανάλογα να τις εκτιμήσεις.

Ένα κλασικό παράδειγμαλαικοβαρόμετρου, είναι τα likes των πρώην... 90/100 ινμποξ επάξιου κουτσομπολιού αφιερώνουν ώρες ανάλυσης αυτών. Αγαπημένες παρατηρήσεις που συνθέτουν την μεθοδολογία της επιστημονικής μας έρευνας είναι του τύπου: «έχει λυσσάξει να του/της κάνει like, άαααρα τον γουστάρει ακόμα». Πολλές φορές η ανάλυση έχει παρακλάδια σε στυλ: «Μα τυχαίο είναι; Σε όσα ποστ/ φωτογραφίες εμφανίζομαι εγώ (προφανώς ο/η νυν) εκεί ούτε like ούτε τίποτα. Μόνο σε όσα είναι μόνος/η του/της!». Σε ακόμα πιο προχωρημένα στάδια φαγώματος με τα ρούχα σου μπορεί να καταλήξεις να μετράς και να αξιολογείς τα άλλα συμβολάκια, που πρόσθεσε το αξιαγάπητο facebook. Άρα η σουρεάλ φάση είναι πλέον: «αααααααα σε αυτόν/αυτήν καρδούλες έ; Ενώ σε μένα ένα like και με το ζόρι… Εγώ φταίω που δεν υπάρχει ανάρτηση για ανάρτηση να μη σου βάλω καρδούλα και μπλα μπλά μπλά…»

Στην περίπτωση αυτή τα likes, οι καρδούλες και τα άλλα συναφή, αποτελούν ένδειξη σοβαρού έρωτος που μάλλον δεν έχει τελειώσει σε έναν από τους δύο. Συχνά αποτελεί αιτία τσακωμού επίδοξων ζευγαριών και τη συνέχεια την ξέρουμε. Σπάνια έχει αίσιο τέλος η κατάσταση, αλλά μπορεί να έχει διασκεδαστικό. Ξεμάλλιασμα πρώην και νυν ας πούμε κατά προτίμηση ιντερνετικό, για να γελάσει και το εκ του ΕΝΦΙΟΣ κατσουφιασμένο χειλάκι, χωρισμός και ξανασμίξιμο του λαικίζοντος με τον λαικοδέκτη (“το ήξερα, είδες Σούλα μου, τα έλεγα εγώ!”) κλπ κλπ κλπ.

Φυσικά, εκτός από τις παλιές ένοχες ιστορίες, άνετα παίζουν στο παιχνίδι και οι νέες. Μια προσεκτική ματιά, φτάνει να καταλάβεις, αν στην πέφτει ή πρόκειται να στην πέσει ο άλλος/η. Στην περίπτωση βέβαια του flirt to be, συνήθως έρχονται και τα σχολιάκια και τα χαχαχουχου να προσθέσουν αλατοπίπερο στο νταλαβέρι. Αν το δεις αυτό, εεεε τότε φως φανάρι, σε γουστάρει! 

Ωστόσο, δεν είναι μόνο ο έρωτας, ο ανακατευτικός αυτός που αχνοφαίνεται από την φαινομενικά αθώα κίνηση του like. Εδώ στα σόσιαλ, φιλίες σφάζονται και καρδούλες αρμενίζουν.

Κλασικά μπορείς να πιάσεις τον/την ζηλιάρη/α φίλη στα πράσα από τη συχνότητα των likes. «Τόσες αναρτήσεις, τόσες φωτό ανεβάζω, ένα like δε μου έχει κάνει. Πόσο κόμπλεξ δλδ; Κι εγώ Μάκη μου σε όλα. Βήχει στο facebook η κολλητή, πρώτη εγώ συμπαραστέκομαι στην ψηφιακή γρίπη με τα likes, της καρδούλες και τα γελάκια μου.»

Για να μην σου αναφέρω και αυτόν/ήν που για κάποιον αδιόρατο λόγο σταμάτησε ξαφνικά να σου κάνει like, ενώ σου έκανε κατά συρροήν. Σχεδόν τον/την ξεγράφεις και συνεχίζεις μόνος/η σε αυτή την ιντερνετική πορεία, επαναστάτης χωρίς αιτία, μα με πολύ μανία… Μανία να αρέσεις, να σε κάνουν γούστο, να φαίνεσαι, να ξεχωρίζεις. Και καλά κάνεις. Γούστο σου καπέλο σου να κάνεις ό,τι θες, όπως το θες, αν το θες. Δεν κρίνουμε αυτό εδώ. Κρίνουμε τον αντίκτυπο των εικονικών πράξεών μας και πόσο τελικά έχουν επηρεάσει την καθημερινότητα όλων μας. Το αν είναι για καλό δεν μπορούμε να μετρήσουμε άμεσα και ενώ είμαστε μέρους του παιχνιδιού…

Μάλλον αυτό, μαζί με όλους εμάς και το γαϊτανάκι των σχέσεων που αναπτύσσονται, φτιάχνουν, φτιάχνονται και χαλάνε μέσα από τα social, θα αποτελέσουν το case study των παιδιών μας, που ούτως ή άλλως, αν τα παρατηρήσεις πιο στενά, χειρίζονται εντελώς διαφορετικά τα media ήδη.

«Εγώ μάμι κάνω like σε όλους. Έτσι κάνουν όλοι οι φίλοι μου» Ήθελα πολύ να της απαντήσω ότι είναι λογικό γιατί είναι ακόμα παιδιά, χωρίς τις αντιζηλίες και τις κόντρες και τα δικά μας απωθημένα συσσωρευμένα έως ματωμένα, αλλά συγκρατήθηκα. Γιατί ακριβώς είναι ακόμα παιδιά και εγώ μια μαμά που δεν έχει ακόμα καταφέρει να αλλάξει τον κόσμο. Μόνο παρατηρεί και με την παρατήρηση του τώρα δεν μπορείς απλά και άκριτα να μπολιάζεις με φιρμάνια, μυαλά που θα τολμήσουν να αλλάξουν το αύριο… Ξεκινώντας ίσως από αυτό το ποταπό… που σιγά μην το μετρήσω… άντε καλέ που θα μου επηρεάζει όλη μου τη ζωή… αυτό που κάνεις τις μισές ώρες τις ημέρας σου… που δεν σημαίνει τίποτα, αλλά μάλλον σημαίνει πολλά… το δικό σου, μοναδικό, προσωπικό like.

ΠΙ.ΕΣ. Δες το επεισόδιο “Nosedive” της μαγικής σειράς Black Mirror, από όπου προέρχεται και η φωτό πάνω από το κείμενο.

ΠΙ. ΕΣ2. Αν δεν μου κάνεις like θα παρεξηγηθώ. Εντόνως!

Kissmygrass.gr