Τριανταφυλλιά Κωνσταντινίδου”Το γράψιμο είναι μια πλημμυρίδα από συναισθήματα και μνήμες”
Η Τριανταφυλλιά Κωνσταντινίδου γράφει ιστορίες για μικρούς και μεγάλους αναγνώστες, σύγχρονα προβλήματα, δοσμένα με απλότητα, καθαρότητα λόγου, άνεση, ορμή και αμεσότητα. Με την πένα της περιγράφει έναν κοσμό όπου όλα θα μπορούσαν να συμβούν και άλλα τόσα να ειπωθούν με τρόπο απλό και όμορφο.Η συγγραφέας μίλησε με τη Βασιλική Ευαγγέλου Παπαθανασίου στο statusvoice.gr.
Κοιτάζοντας το βιογραφικό σας βλέπω πως σπουδάσατε αγγλική φιλολογία στο ΑΠΘ.Γιατί ασχοληθήκατε με τη συγγραφή;Τριανταφυλλιά Κωνσταντινίδου
Από εσωτερική ανάγκη, η οποία με ώθησε να πάρω μολύβι και χαρτί και να αποτυπώσω τα βιώματα και τα συναισθήματά μου, τα οποία αναδύθηκαν από το βάθος του μυαλού μου και με παρέσυραν σιγά σιγά να γράψω. Η συγγραφή προέκυψε στη ζωή μου ως εκ θαύματος, έτσι ξαφνικά, δέκα χρόνια πριν, λίγο μετά από μια περιπέτεια που είχα με την υγεία μου. Λειτούργησε κατά κάποιον τρόπο θεραπευτικά, ως βάλσαμο στην καρδιά και στην ψυχή μου. Το γράψιμο για μένα δεν είναι απλώς μια σιωπηλή αφήγηση, αλλά μια πλημμυρίδα από συναισθήματα και μνήμες, όπου εμπεριέχονται ένα ξέσπασμα, ένα παράπονο, ένας σπαραγμός, μια δοκιμασία, μια κραυγή.
«Δούναβης»Χρησιμοποιείται μεταφορικά, κυριολεκτικά και συμβολικά.Γιατι επιλέξατε αυτό το ποτάμι;
Επέλεξα τον Δούναβη, διότι η θέα του ποταμού αυτού, όταν τον αντίκρισα για πρώτη φορά, σε ένα από τα ταξίδια μου, μου προκάλεσε όχι μόνο θαυμασμό, αλλά και δέος. Για αυτό, το στοιχείο του νερού με τη διπλή σημασία, πηγή ζωής και όχι μόνο, έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην επιλογή μου.
Ο ” Άγριος Δούναβης ” είναι το πρώτο σας μυθιστόρημα. Ως διήγημα πήρε τιμητική διάκριση. Πείτε μας λίγα λόγια για το βιβλίο σας.
Ο Στεφάν και η Δανάη, το ζευγάρι των ηρώων μου που πρωταγωνιστούν στο παραδουνάβιο σκηνικό, θα συναντηθούν για πρώτη φορά στο κέντρο της ρουμανικής πρωτεύουσας. Τα βλέμματά τους θα διασταυρωθούν τόσο, όσο θα χρειαστεί ο φτερωτός θεός, ώστε να χτυπήσει την πόρτα της καρδιάς τους. Με αυτόν τον τρόπο, θα ξεκινήσει μια ιστορία, πλημμυρισμένη από έρωτα, πάθος, μουσική, όπου τα κύματα του Δουνάβεως θα φέρουν μαζί τους διλημματικές προκλήσεις, επώδυνες επιλογές και αναπόφευκτες συγκρούσεις. Πρόκειται για μια ιστορία αγάπης, κόντρα στις κοινωνικές συμβάσεις, με δραματικά στοιχεία και ιστορικά γεγονότα από την πρόσφατη ιστορία της Ρουμανίας. Ο ” Άγριος Δούναβης ” είναι ένα κοινωνικό μυθιστόρημα με φόντο το Βουκουρέστι και το πέρασμά του από την μια εποχή στην άλλη.
Η Δανάη και ο Στεφαν είναι ήρωες απλοί και καθημερινοί.Με χαρές και λύπες.Ποιος ήρωας σας έχει τα πιο πολλά στοιχεία από την Τριανταφυλλιά;
Ομοιότητες και διαφορές ανάμεσα σε μένα και στους ήρωές μου, όπως επίσης και στα πρόσωπα που τους περιβάλλουν, υπάρχουν πολλές. Ωστόσο, θεωρώ ότι διαθέτω περισσότερα κοινά στοιχεία με τον Στεφάν, αν και πολλοί με ταυτίζουν με τη Δανάη!
Το ζευγάρι που επιλέξατε είναι δύο άνθρωποι αντίθετοι από κάθε άποψη.Ομως αγαπιούνται με πάθος.Ο κόσμος θα τους εναντιωθεί.Τι σας ενέπνευσε αυτή η αγάπη;Ποιο ηταν το έναυσμα;
Έμπνευση για μένα είναι καθετί που μπορεί να με αγγίξει βαθιά, ένα συναίσθημα, μια δοκιμασία, ένας ενθουσιασμός. Σε κάθε μου ιστορία, με καθοδηγεί η ίδια η ζωή, όπου κυριαρχεί ό έρωτας, ο φόβος και ο πόνος. Καθώς λοιπόν ένιωθα την ανάγκη να γράψω ένα μυθιστόρημα γεμάτο εντάσεις και αλήθειες, ήρθε ως φαεινή ιδέα η αγάπη των ηρώων μου, επιζητώντας την πραγμάτωσή της σε βιβλίο. Το έναυσμα για τη συγγραφή του Δουνάβεως αποτέλεσαν τα στερεότυπα και οι προκαταλήψεις που υπάρχουν στον κόσμο και διαμορφώνουν εσφαλμένες πεποιθήσεις, εφόσον επιβάλλουν συγκεκριμένες συμπεριφορές.
Πιστεύετε στη μοίρα; Είναι καταλύτης στη ζωή μας;
Πιστεύω ότι η μοίρα, την οποία έχει ορίσει ο Θεός ως Δημιουργός του σύμπαντος κόσμου, για τον κάθε άνθρωπο, παίζει καταλυτικό ρόλο στη ζωή μας, που σημαίνει ότι τίποτε δεν γίνεται τυχαία, αλλά για κάποιο λόγο. Ακόμη και το γεγονός ότι ο άνθρωπος έχει ελεύθερη βούληση και σκέψη, του δίνει απλώς τη δυνατότητα να επιλέξει δρόμους, οι οποίοι στην πραγματικότητα είναι προδιαγεγραμμένοι, για να βελτιώσει τη ζωή του. Για αυτό, την στιγμή που πρέπει, όλα μπαίνουν στη θέση τους και ο καθένας παίρνει το μερίδιό του, αυτό που του αναλογεί, όχι απαραίτητα αυτό που του αξίζει.
Εχετε γράψει και παιδικά παραμύθια.Βραβευμενα παραμύθια.Το παιδικό κοινό είναι πιο εύκολο ή πιο δύσκολο;Τριανταφυλλιά Κωνσταντινίδου
Το παιδικό κοινό είναι πιο δύσκολο, ασφαλώς! Τα παιδιά είναι απαιτητικοί ακροατές. Με αποτέλεσμα να κρατούν τον αφηγητή-παραμυθογράφο σε εγρήγορση, ο οποίος καλείται να τραβήξει την προσοχή τους από την αρχή, να διατηρήσει αμείωτο το ενδιαφέρον τους καθ΄όλη τη διάρκεια της παρουσίασης και να απαντήσει στις αναρίθμητες ερωτήσεις τους με ειλικρίνεια, αγάπη και υπομονή. Το ίδιο ισχύει φυσικά και για τα παιδιά ως αναγνώστες. Και αυτό, γιατί το βιβλίο πρέπει να τους δίνει κίνητρα για την ανάγνωση, όπως μια εμπνευσμένη εικονογράφηση και ένα δυνατό κείμενο με θέμα που περιστρέφεται γύρω από τα ενδιαφέροντά τους.
Οι γονείς πως μπορούν να φέρουν τα παιδιά κοντά στο βιβλίο;Τριανταφυλλιά Κωνσταντινίδου
Δίνοντας οι ίδιοι το καλό παράδειγμα που χρειάζονται τα παιδιά τους. Σε ένα σπίτι, το οποίο διαθέτει βιβλιοθήκη όπου κυκλοφορεί το βιβλίο, με τον πατέρα και τη μητέρα να διαβάζουν, είναι σίγουρο ότι ένα τέτοιο περιβάλλον θα ευνοήσει την επαφή του παιδιού με το βιβλίο και θα καλλιεργήσει την αγάπη του για την ανάγνωση. Οι γονείς να επιλέγουν βιβλία που ψυχαγωγούν, που εξάπτουν τη φαντασία και ακονίζουν τη σκέψη, βιβλία σύμφωνα με την ηλικία, τα ενδιαφέροντα και τις δραστηριότητες των παιδιών τους, με βάση ένα ελκυστικό θέμα και μια εντυπωσιακή εικονογράφηση. Ας συνηθίσουν επίσης οι γονείς να διαβάζουν τις ιστορίες μαζί με τα παιδιά τους, δίνοντάς τους την ευκαιρία να χαρούν την ανάγνωση, να ταξιδέψουν στον μαγικό κόσμο της φαντασίας μέσα από τη δυναμική των εικόνων, των λέξεων και των ιδεών, και τέλος να εκφράσουν τις απορίες τους και να θέσουν τους προβληματισμούς τους.
Διάβασα το παραμύθι σας «Ο Πέτρος κι η μάγισσα Καρκαγια».Αναφερεστε στο σχολικό εκφοβισμό.Μαλλον οι μεγάλοι πρέπει να διαβάσουν πρώτοι το βιβλίο αυτό.Για να γίνουν καλύτερα τα παιδιά μας.Μιληστε μας για το παραμύθι σας.
Ανέκαθεν μου άρεσε η ιδέα να γράψω κάτι που να διαδραματίζεται στην ιδιαίτερη πατρίδα μου, με τις άπειρες φυσικές της ομορφιές. Έτσι, όταν ήρθε το πλήρωμα του χρόνου, άρχισα να γράφω το παραμύθι μου ” Ο Πέτρος και η μάγισσα Καρκάγια ”, εντάσσοντας τους ήρωές μου στην ευρύτερη περιοχή της Πέλλας. Βασικό κριτήριο όμως για να γράψω το βιβλίο, αποτέλεσε μια νέα πραγματικότητα στον μαθητικό μικρόκοσμο, το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού. Τα κρούσματα βίας στα ελληνικά σχολεία αυξάνονται συνεχώς τα τελευταία χρόνια, ενώ παλαιότερα φάνταζαν αδιανόητα ή ήταν σχεδόν ανύπαρκτα. Στο βιβλίο μου πραγματεύομαι επίσης και άλλα θέματα κοινωνικής ευαισθητοποίησης, όπως η οικονομική κρίση, η ανεργία, η κατάθλιψη, η προστασία του περιβάλλοντος και οι μονογονεϊκές οικογένειες. Ο Πέτρος, ο ήρωας του βιβλίου μου, θα αναμετρηθεί με τους δαίμονές του και συγκεκριμένα θα κληθεί να αντιμετωπίσει τους εκφοβιστές του σχολείου του. Ώσπου μια μέρα, κυνηγημένος από τους διώκτες του, θα εγκλωβιστεί στο βάθος μιας σκοτεινής σπηλιάς. Και η ιστορία ξεκινάει! Η Καρκάγια, το υπερβατό σχήμα που χρησιμοποιώ στο βιβλίο μου, αυτό το πλάσμα με τις υπερφυσικές ιδιότητες, αποτελεί τον συνδετικό κρίκο ανάμεσα στον κόσμο των ανθρώπων και τη φύση. Το μήνυμα που επιχειρώ να στείλω στους μικρούς μου φίλους είναι να συνεχίσουν να ονειρεύονται και να τολμούν αλλαγές στη ζωή τους, προκειμένου να αναγεννήσουν τον εαυτό τους. Το βιβλίο απευθύνεται σε μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικούς, γιατί το συναίσθημα του φόβου μας απασχολεί όλους.
Γιατι τα παιδιά πληγώνουν τα άλλα παιδιά;Γιατί είναι επιθετικά;
Ίσως γιατί έχουν πληγωθεί και τα ίδια, έχουν κακοποιηθεί στη ζωή τους και έχουν υποστεί παρόμοια συμπεριφορά στο σπίτι τους. Οι θύτες γίνονται επιθετικοί γιατί αποσκοπούν στην επιβολή της εξουσίας τους, η οποία ενισχύεται από την φυσική τους κατάσταση. Τα παιδιά αυτά έχουν δεχτεί απόρριψη, νιώθουν ζήλεια και φθόνο για τους άλλους ανθρώπους, τους οποίους θεωρούν υπεύθυνους επειδή ακυρώνονται τα όνειρά τους και δεν πραγματοποιούνται οι επιθυμίες τους. Έτσι, ο συσσωρευμένος θυμός τους εκδηλώνεται με πράξεις βίας προς ευάλωτα παιδιά, αδύναμα σωματικά και ψυχικά, για τα οποία δεν αισθάνονται καμία συμπόνοια. Στην πραγματικότητα η βία που ασκούν θα γυρίσει εναντίον τους. Γιατί η βία γεννάει βία!
Ένα μήνυμα για τους αναγνώστες του statusvoice.gr
Σας ευχαριστώ πολύ κ. Παπαθανασίου για τις τόσο ενδιαφέρουσες ερωτήσεις σας, καθώς και για την τιμή και τη χαρά της λογοτεχνικής φιλοξενίας στην τόσο αξιόλογη ομάδα σας! Εύχομαι σε όλους καλό και δροσερό καλοκαίρι, με αισιοδοξία, πολλά χαμόγελα και συντροφιά ένα καλό βιβλίο!
Βασιλική Ευαγγέλου Παπαθανασίου
