“Σ ένα κόσμο κορεσμένο από εικόνα και πληροφορία ο πραγματικά μεγάλος καλλιτέχνης θα έπρεπε να παραμένει σιωπηλός”Ιωάννης Κοψίνης

Σήμερα  κοντά μας ένας πολυτάλαντος ανθρωπος,ο Ιωάννης Κοψίνης , μας μιλά για την τέχνη που αγαπά και τιμά μέσα από τη δουλειά του.Σε μια απολαυστική συνέντευξη στη Βασιλική Ευαγγέλου- Παπαθανασίου
Ειστε ζωγράφος,έχετε κάνει την εικονογράφηση στο βιβλίο σας “Ο τυφλός βασιλιάς”, ντράμερ, συγγραφέας. Αγαπάτε τη τέχνη. Πείτε μας λίγα λόγια για σας.

Είμαι γεννημένος ανάμεσα σε μια γενιά που θά ‘θελε να ξεχάσει τα πάντα και σε μια αλλη που θα προτιμούσε να μην ξέρει τίποτα.

«Βλασφημίες»που μοιάζουν σαν ευχές. Τι είναι για σας η βλασφημία;  Γιατί διαλέξατε αυτόν τον τίτλο;
Πιστεύω ότι ο πολιτισμός μας αποτελεί προιόν της σύγκρουσης ανάμεσα στην ερωτική και την εγωιστική ενόρμηση. Η ολοένα και μεγαλύτερη αδυναμία της σεξουαλικής ενόρμησης να προσφέρει πλήρη ικανοποίηση κάνει  ολοένα και μεγαλύτερη την ανάγκη για δημιουργία.
Η Τέχνη αποτελεί ένα υποκατάστατο αλλά λατρεύεται σαν θεότητα. Μπορείς να φανταστείς μια μεγαλύτερη Βλασφημία;
Οι ατελείωτες ωδές των καλλιτεχνών προς τον Έρωτα δεν αποτελούν παρά την έκφραση της ενοχής που νιώθουμε απέναντί του για την προδοσία που έχουμε διαπράξει.

Γράψατε τις Βλασφημίες σε πολυτονικό σύστημα. Γιατί;

Για την ομορφιά που έχουν όλα αυτά τα μικρά σημαδάκια που αιωρούνται πάνω από τις λέξεις.
Για την μουσική του λόγου που δημιουργούν
Γιατί η ελληνική δεν έιναι μια γλώσσα φτιαγμένη από ένα αυθαίρετο συνδυασμό συλλαβών και γι αυτό η σωστή ορθογραφία της σε βοηθά να φτάσεις μέχρι την στιγμή της γέννησης της λέξης και  να κατανοήσεις την ετυμολογία της.
Γιατί η γλώσσα είναι ένα μέσο να ανακαλύψεις τον κόσμο και μια πετσοκομμένη γλώσσα σε καταδικάζει σε μια πετσοκομμένη ανάγνωση του κόσμου.
Γιατί τέλος πάντων
Θυμήθηκα έναν ουρανό πάνω απ τις λέξεις
που έπλεεαν περισπωμένες
Οι δασείες μικρά αστέρια
και μια ατελείωτη  βροχή οξείες…

Η τέχνη σας είναι για σας μέσο επιτυχίας και αποδοχής ή απλά μέσο βιοπορισμού;

Η προσπάθειά μου να κάνω Τέχνη, δεν είναι τίποτα περισσότερο απο το  μέσο που θα  βοηθούσε   κάποιον πιθανό ψυχαναλυτή μου να διαγνώσει την ύπαρξη νευρώσεων.
Η Τέχνη είναι μια όμορφα μακιγιαρισμένη πόρνη. Δίνεται σε όλους αλλά τρέφει υλικά μόνο τους μαστροπούς της.

Ιωάννης ΚοψίνηςΣας επηρεάζουν οι κοινωνικές εξελίξεις;

Οι κοινωνικές εξελίξεις, η πολιτική, η οικονομία, ο κοινωνικός και περιβαλλοντικός περίγυρος, είναι  το “φόντο” μέσα στο οποίο κινούμαστε.
Νομίζω ότι η ζωή μας μοιάζει με την διφορούμενη φιγούρα του Edgar Rubin όπου, ανάλογα με το σημείο που θα εστιάσεις, η κεντρική φιγούρα  γίνεται το φόντο και το αντίστροφο.
Αν αναζητούσα μια εικαστική απεικόνισή της θα έλεγα ότι μοιάζει  με μια προσωπογραφία του Γκόγια ή με κάποιον Ιμπρεσιονιστικό πίνακα όπου τα περιγράμματα δεν είναι ποτέ ξεκάθαρα. Όπου το κεντρικό θέμα είναι ο ίδιος ο πίνακας στην ολότητά του.

Η τέχνη παρέχει απαντήσεις και προβληματισμούς στην κοινωνία μας;

Πιστεύω ότι ο ρόλος της  Τέχνης δεν είναι να δίνει απαντήσεις σε ερωτήματα που έχουν ήδη διατυπωθεί αλλά να θέτει για πρώτη φορά ερωτήματα που δεν έχουν τεθεί. Η Μεγάλη Τέχνη δεν έχει την υπεροψία αυτού που ορθώνει τον λόγο του έχοντας την πεποίθηση ότι συντάσει την αλήθεια. Η Μεγάλη Τέχνη αναγνωρίζει στον θεατή, στον αναγνώστη, στον ακροατή, τον απόλυτο πρωταγωνιστή.

Σοσιαλ μίντια συμμετέχετε ενεργά.Ποια η άποψη σας για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης;
Ότι μικραίνοντας τις αποστάσεις αποκάλυψαν  πόσο τρομακτικό είναι το κενό που μας χωρίζει. Πως μέσα από την χρήση τους  αποδείχτηκε για άλλη μια φορά η αθωότητα του σώματος.  Μια αθωότητα που το καθιστά τόσο ευάλωτο στην προδοσία.

Γράφετε ένα θεατρικό.Τι άλλο να περιμένουμε από τον Ιωάννη Κοψίνη;

Έχω ήδη ολοκληρώσει ένα Μονόλογο και ένα παιδικό θεατρικό. Αυτή την περίοδο δουλέυω ταυτόχρονα σε τέσσερα καινούρια θεατρικά κείμενα. Δεν ξέρω τι θα πρέπει να περιμένετε εσείς  από τον Ιωάννη Κοψίνη. Το μόνο που μπορώ να ξέρω είναι οτι εγώ περιμένω να τα τελειώσει  ελπίζοντας ότι θα αξίζουν τον χρόνο που αναγκαστικά θα τους αφιερώσω για να τα διαβάσω ολοκληρωμένα.

Το θέατρο απαιτεί συνεργασία με μια ομάδα όπως και η μουσική.Προτιματε την ομαδικότητα ή είστε μοναχικός;

Όταν αγαπάς  την μοναχικότητα μια συνεργασία σε ξεκουράζει από τους συνεχείς εσωτερικούς σου διαλόγους… σε λυτρώνει από τις ατελείωτες συγκρούσεις με εσένα τον ίδιο.  Στην συνεργασία σου με τους άλλους εξασκείς μια γλώσσα που δεν χρησιμοποιείς ποτέ στην επικοινωνία με τον εαυτό σου. Λατρεύω τις ξένες γλώσσες.

Τι μήνυμα θέλετε να πάρει ο αναγνώστης από εσάς

Ότι οι αλήθειες που ξεστομίζω είναι προσωπικές και ότι είμαι  εγώ ο πρώτος που τις έχει αμφισβητήσει.

Η αγαπημένη σας βλασφημία;
Η δική μου αγαπημένη “Η δύναμη των αδύναμων οι αδυναμίες τους”  Βλασφημία Νο 017
Πολύ περισσότερο από φυσικός νιώθω σαν ένας θετός πατέρας αυτών που γράφω οπότε γίνεται για εμένα ακόμα πιο δύσκολο να διαλέξω.
Αν όμως θα έπρεπε να επιλέξω θα έλεγα την Βλασφημία Νο 621
“Σ ένα κόσμο κορεσμένο από εικόνα και πληροφορία ο πραγματικά μεγάλος καλλιτέχνης θα έπρεπε να παραμένει σιωπηλός”
Και αυτό γιατί με προφυλάσει από  την οποιαδήποτε πιθανή υπεροψία μου να διαβαστώ σαν κάποιος μεγάλος διανοούμενος ή καλλιτέχνης.

Βασιλική Ευαγγέλου Παπαθανασίου