Πόσες αγκαλιές ήθελα εχτές…
Να νιώσω το στόμα σου, στο στόμα μου…
Τα χέρια σου, στο στήθος μου να είναι,
να με χαϊδεύουν…
Ψυχή μου όμορφη..
Πόσες αγκαλιές ήθελα εχτές…
στου δρόμου το διάβα σταμάτησε η σιωπή …
αρχίσανε να τρέχουν τα συναισθήματα …
τόσο πολύ λες και σε έπιασα με την μια …
μην σε χάσω, μην είσαι όνειρο
και δεν σε προλάβω …
άνοιξα τα φτερά μου
να σε σκεπάσω από κάτω …
να σε κρύψω μην σ αρπάξει
κανείς απ τα δικά μου όνειρα …
με τα κύματα πάλεψα για να σε επιλέξω
μέσα από τους δαίμονες μου που
τρώνε το μυαλό μου …
Kostantinos Milios
