Περί Γυνής….
Περί Γυνής….
Γυνή ή θήλυ ή γυναίκα σε αποκαλούν,
στα μάτια μου όμως
είσαι το αιώνιο «τέρας» της γέννησης και της αναγέννησης.
Είσαι το «ιδανικά» πλασμένο ον
που πασχίζει να βρει καταφύγιο.
Είσαι η μάνα, η αδερφή, η σύζυγος, η εργαζόμενη,
η κυρία του κυρίου, η υποταγμένη, η ασεβής, η όμορφη,
η αιώνια απελευθερωμένη…
Σε κάθε κοινωνικό πρόσταγμα καλείσαι να υποταχθείς.
Κι αν κάποια στιγμή την κεφαλή σου σηκώσεις,
γίνεσαι ο φόβος και ο τρόμος.
Συνδυάζεις την ευστροφία, τη δύναμη του μυαλού
αλλά και τη ρωμαλότητα του σώματος.
Παρασέρνεις στο διάβα σου τα πάντα….
«Υποδουλώνεσαι» σε έναν άνδρα.
Πασχίζεις να αποδείξεις την αξία σου.
Σε έναν κόσμο ανάξιο
φέρνεις την ελπίδα
με το γέννημά σου.
Παλεύεις, ματώνεις, πέφτεις,
σηκώνεσαι, αφουγκράζεσαι με παρρησία λόγου και χειραφετείσαι
ή εγκλωβίζεσαι στη δίνη του μικρόκοσμού σου
και αφήνεις να σε παρασύρει ο τυφώνας.
Άλλοτε γίνεσαι άγαλμα, θεά, νεράιδα, νύμφη.
Άλλοτε σκλάβα, δούλη και υποχείριο…
Παρ’ όλα αυτά, είσαι εκεί!!!
Μη σταματάς….
Γίνε αυτό που θέλεις να είσαι,
κι όχι αυτό που προστάζουν οι άλλοι.
Μείνε πιστή για χάρη μου
Στην αιώνια δύναμη της ψυχής σου
και αφουγκράσου με όλο σου το είναι το «είναι» σου…
Για εμένα είσαι απλά η γυναίκα…
*Από εμένα για όλες εμάς τις γυναίκες που είμαστε η καθεμία διαφορετική οντότητα, αλλά όλες έχουμε τις αγωνίες μας, τα πάθη μας, την αισιόδοξη και απαισιόδοξη πλευρά του εαυτού μας…..
Ηρώ Μπρότση
