ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΜΑΡΙΕΤΤΑΣ ΛΑΜΠΡΟΥ – ΝΟΜΙΚΟΥ ΚΑΙ ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΩΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΩΝ FEMALEVOICE.GR και STATUSVOICE.GR για ΤΗΝ 8 ΜΑΡΤΙΟΥ – ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

Θεμελιώδης αρχή της δημοκρατίας που αποτελεί το πολιτιστικό αποκορύφωμα αέναων προσπαθειών πολλών λαών της γης είναι ασφαλώς η αρχή της ισότητας, η οποία συνήθως ερμηνεύεται ως απουσία κοινωνικών διακρίσεων και ισοπολιτεία, ισότητα δηλ. απέναντι στο νόμο. Η αρχή της ισότητας όμως καταντά άδικη μεταχείριση, όταν δεν εξασφαλίζονται παράλληλα και ίσες ευκαιρίες για προσωπική και κοινωνική εξέλιξη, ευκαιρίες που θα κάνουν ισότιμους όλους τους πολίτες του κόσμου και κυρίως τη μερίδα αυτών των πολιτών που ονομάζονται “ΓΥΝΑΙΚΕΣ”, οι οποίες αποτελούν αναπόσπαστο οργανικό κομμάτι της οικονομικής, πολιτικής, κοινωνικής και πολιτιστικής ζωής. Το αίτημα όμως για πλήρη δημοκρατική ισότητα είναι δυνατό να πραγματοποιηθεί η αποτελεί ένα είδος ουτοπικής προβολής των δημοκρατικών μας ευαισθησιών;
Πλέον θέλω να πιστεύω ότι είναι παρωχημένη η εποχή που η Βιρτζίνια Γουλφ υποστήριζε πως “Οι γυναίκες απλώς είναι κάτοπτρα των αντρών για να αντικρίζουν οι άντρες σε αυτές τον εαυτό τους”. Οι γυναίκες σήμερα όχι μόνον έχουν αυτόνομο λόγο, αλλά κατέχουν νευραλγικές θέσεις οι οποίες δεν είναι όμως αρκετές για να υποστηρίξουν τις απόψεις και τα πιστεύω τους. Καθημερινά γινομαστε μάρτυρες μιας πολύμορφης και στιγνης καταπάτησης απαράγραπτων δικαιωμάτων του ανθρώπου και ειδικότερα εις βάρος των γυναικών… Μερικά από αυτά όπως η δυνατότητα ελεύθερης έκφρασης απόψεων η πεποιθήσεων πάνω σε διαφορά θέματα, η ασφάλεια του ατόμου και η προστασία του από κάθε είδους επιβολή η βία, το δικαίωμα του ατόμου να συμμετέχει αδέσμευτα σε κοινωνικούς φορείς για την προστασία των συμφερόντων του (δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι), η προστασία του περιβάλλοντος που αποτελεί έναν από τους βασικότερους όρους που καθορίζουν την ύπαρξη του ανθρώπου, η εξασφάλιση σωστών συνθηκών εργασίας καταπατώνται εις βάρος του γυναικείου φύλου.
Γυναίκες που παλεύουν ανάμεσα σε δυο, τρεις και περισσότερους ρόλους, έγκυες ανύπαντρες μητέρες που εξωθούνται στο περιθώριο κάτω από την πίεση των κοινωνικών ταμπού, γυναίκες θύματα σεξουαλικης παρενόχλησης στον επαγγελματικό τους χώρο, γυναίκες έρμαια των αραχνιασμένων προτύπων περί δήθεν ανωτερότητας του ανδρικού φύλου βρίσκονται ανυπεράσπιστες ζητώντας τη συμπαράσταση αυτών των γυναικών που στέκονται στην αντίπερα όχθη.
Φορείς ανθρωπιστικών κινημάτων, οργανώσεις γυναικών συσπειρωμένες πρέπει κατά μονας αλλά και στο σύνολο τους να συνειδητοποιήσουν τα αποθέματα δύναμης ψυχής και λόγου που διαθέτουν και να αναβαθμίσουν το ρόλο της γυναικας στη διαμόρφωση της ταυτότητας και συνείδηση της. Μια συνείδηση που θα διαπνέεται από το φιλειρηνικό πνεύμα που χαρακτηρίζει ιδιαίτερα το “ευαίσθητο” στο να αντιλαμβάνεται και να αφουγκράζεται τον ανθρώπινο πόνο, να συλλαμβάνει τον παλμό της κοινωνίας, να ακουμπά στο πλευρό των αδικημένων γυναικων.
Είμαστε προικισμένα όντα που μπορούμε ισότιμα να συμπορευτούμε με το αντρικό φύλο στις κοινωνίες που ζούμε. Περί Γυναικών λοιπόν ο λόγος……