Γράφει η Αριάνδη

Παραμονές Χριστουγέννων και όλη τη μέρα έτρεχες για να προετοιμάσεις τα πάντα. Επιτέλους όμως ήρθε η στιγμή για να χαλαρώσεις λίγο. Βάζεις κρασάκι, σβήνεις τα φώτα και κάθεσαι να χαζέψεις τα λαμπάκια που χορεύουν στο χριστουγεννιάτικο δέντρο, ακούγοντας τον λατρεμένο « Μικρό Τυμπανιστή» σου.

Ημέρα αγοράς σήμερα και έκανες ψώνια, πολλά ψώνια. Βοήθησες και τον Άι-Βασίλη να ετοιμάσει τα δωράκια που θα φέρει στα πιτσιρίκια, συμβολικά πάντα. Όλοι ξέρουμε ότι ο Άι-Βασίλης φέρνει μικρά δώρα για να μπορέσει να πάει σε όλα τα παιδάκια! Αυτό έκανε από εκείνα τα χρόνια τα παλιά που ήσουν κι εσύ μικρούλι, και γι’ αυτό κανονίζατε με την παρέα σου να πείτε τα κάλαντα για να αγοράσετε ό,τι θέλατε.

Έτσι, με τα κάλαντα από δυο χρονιές, πήρες το πρώτο σου ποδήλατο (και με την ευγενική χορηγία του μπαμπά εννοείτε) κάνοντας τη μαμά να γκρινιάζει γιατί το έβαζες κάθε βράδυ μέσα στο σπίτι μη τυχόν και σου το κλέψουν.

Μετά μεγάλωσες. Σταμάτησες να λες τα κάλαντα, το ποδήλατο βρήκε την θέση του στην αποθήκη, κι εσύ περίμενες τα Χριστούγεννα για να βγεις έξω. Έξω από το σπίτι σου, έξω από την πόλη σου, έξω στον κόσμο. Έκανες με την παρέα σου «reserve» στην Disco τότε (θυμάσαι;) και στα ορθάδικα αργότερα, πάντα στο μπαρ όμως γιατί τα τραπεζάκια και οι καρέκλες είναι για καφέ!

Και γυρνούσες ξημερώματα σπίτι, και σε τραβούσαν από τα πόδια για να ξυπνήσεις για το γιορτινό τραπέζι, και το «πρωινό» σου ήταν χοιρινό με λάχανο. Εκτός βέβαια αν είχες πιει τον Βόσπορο το προηγούμενο βράδυ, οπότε θα ήσουν με ένα ποτήρι νερό παραμάσχαλα και πατατούλες τηγανιτές.

Σαν να κυνηγούσε όμως κάποιος τον χρόνο και πολύ γρήγορα βρέθηκες να κάνεις τον Άι-Βασίλη και να ετοιμάζεις εσύ το γιορτινό τραπέζι. Και το κακό δεν είναι ότι μεγάλωσες κι άλλο, αλλά ότι παραμεγάλωσαν οι άνθρωποι που αγαπάς. Οι άνθρωποι που υπήρχαν στο κάδρο της ζωής σου από τότε που θυμάσαι τον εαυτό σου και τώρα αρχίζεις να τους αποχαιρετάς έναν-έναν.

Και πριν τους χάσεις όλους θέλεις να προλάβεις να ζήσεις περισσότερες στιγμές μαζί τους, να δημιουργήσεις κι άλλες αναμνήσεις. Έτσι, τώρα πια, τα Χριστούγεννα για σένα είναι οι άνθρωποί σου, οι αγαπημένοι σου. Δεν θέλεις ούτε δώρα, ούτε ταξίδια, ούτε ξενύχτια, μόνο να γεμίσεις την ψυχούλα σου με εικόνες βλέποντάς τους να χαμογελάνε και να χαίρονται. Να «μαζέψεις» αγάπη, πολλή αγάπη για να σε συντροφεύει μια ζωή.

Loveletters.gr