Μικρές εξορμήσεις της Αττικής, χωρίς να πάρεις το πλοίο της γραμμής
Όσο ακόμα το καλοκαίρι είναι κοντά μας, μας χαμογελάει επιδεικτικά. Μας κλείνει το μάτι. Μας ζητάει να κινητοποιηθούμε. Να προσπαθήσουμε, να πάμε να το συναντήσουμε και φυσικά να το χαρούμε, αλλά και να το νιώσουμε στο πετσί μας. Γνωρίζουμε ότι έχουμε όμορφες παραλίες κοντά μας, εντός Αττικής, που μπορούμε να βρεθούμε σε αυτές και να ρίξουμε τις βουτιές μας. Είναι η Αθηναϊκή Ριβιέρα μας, το πιο όμορφο κομμάτι της Αττικής, που μοιάζει με νησί. Να κάνουμε τις βόλτες μας εκεί, να απολαύσουμε το ηλιοβασίλεμα ,να κάνουμε την ποδηλατάδα μας, να φάμε το ψαράκι μας και γενικώς να ξεδώσουμε. Μικρές εξορμήσεις λοιπόν της Αττικής, χωρίς να πάρεις το πλοίο της γραμμής.
Ναι πολύ σωστά διάβασες. Με λίγα χιλιόμετρα, με ελάχιστη ώρα- απόσταση αναπνοής από το σπίτι σου, από την περιοχή σου. Μπορείς να βρεθείς σε ακτές ονειρικές. Κι όμως εσύ το ξεχνάς, το θεωρείς δεδομένο.
Ο ήλιος χτυπάει τη θάλασσα με το φως του. Δείχνει την λαμπρότητα του, δείχνει την δύναμη του. Δεν μπορείς να του αντισταθείς.
Έχοντας μείνει στο καβούκι σου για άλλο ένα καλοκαίρι είσαι έτοιμος να μελαγχολήσεις. Άφραγκος, μην ξέροντας πως να αξιοποιήσεις τον ελεύθερο χρόνο της άδειας σου. Θα έπρεπε να είσαι ευγνώμων και να σκεφτείς ότι άλλοι (οι τουρίστες) χρυσοπληρώνουν για αυτές τις παραλίες, για αυτό τον ήλιο, για αυτό το κλίμα που έχουμε. Σίγουρα αυτοί δεν έχουν το δικό σου πορτοφόλι αλλά ούτε και διαμένουν κοντά σε ξενοδοχεία πολυτελείας για να τις απολαμβάνουν.
Μα εσύ όμως, μπορείς να πάρεις (ανά πάσα στιγμή, όλο το χρόνο και όποιο σαββατοκύριακο αφιερώσεις) το αυτοκίνητο σου ή το ΚΤΕΛ Αττικής και να απολαύσεις τη διαδρομή σου, από το κέντρο της Αθήνας μέχρι το Σούνιο για παράδειγμα. Ναι, να φτάσεις μέχρι εκεί και να δεις τον ναό του Ποσειδώνα, ο οποίος χτίστηκε το 440 π.Χ και αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά μνημεία της αρχαίας Ελλάδας και το δεύτερο, μετά την Ακρόπολη, το πιο σημαντικό αξιοθέατο της Αθήνας.
Αν αυτή η θεά δεν αξίζει ώστε να σε μαγέψει τότε τι άλλο αξίζει. Η θέα της θάλασσας και να σε χτυπάει στο πρόσωπο το αεράκι, είναι ότι πιο μαγικό που σου κόβει την ανάσα. Φυσικά μπορείς να σταματήσεις και σε προηγούμενες στάσεις, γιατί υπάρχουν αρκετές παραλίες αντάξιες.
Η Αθηναϊκή Ριβιέρα όπως λέγεται και γνωρίζουν καλά, οι κάτοικοι της πρωτεύουσας είναι η ακτογραμμή που ξεκινά από το Παλαιό Φάληρο και φτάνει μέχρι το Σούνιο, αποτελώντας αδιαμφισβήτητα, το πιο προνομιακό παραθαλάσσιο σημείο, που έχει να προσφέρει, αλλά και να επιδείξει το Λεκανοπέδιο Αττικής. Πρόκειται για 70 χιλιόμετρα ακτογραμμής, με αφετηρία το λιμάνι του Πειραιά και φτάνει με τελικό προορισμό στο Σούνιο με τον ναό του Ποσειδώνα.
Η δική μας Ριβιέρα, μπορεί να μην είναι Γαλλική ή Ιταλική αλλά έχει κι αυτή τις χάρες της, που αξίζει να είμαστε περήφανοι και να τις χαιρόμαστε. Κι όταν μάλιστα αξιοποιηθούν και καταλλήλως ακόμα καλύτερα.
Διαδρομές ανεκτίμητες που χάθηκαν πια μέσα στο χρόνο, με στην κυκλοφοριακή κίνηση, με στην καθημερινότητα και το καυσαέριο.
Παλαιό Φάληρο, Γλυφάδα, Λίμνη Βουλιαγμένης, Βάρκιζα, Λιμανάκια, Λαγονήσι, Σαρωνίδα, Μαύρο Λιθάρι, Καλύβια, Ανάβυσσος-Παλαιά Φώκαια, Σούνιο είναι αγαπημένα μέρη-τοποθεσίες που δημιουργούν και αποτελούν έτσι ένα από τα καλύτερα κομμάτια που έχει να επιδείξει η Αττική μας μέσω αυτής της όμορφης διαδρομής.
Αξίζει να την απολαμβάνουμε κάπου κάπου, την διαδρομή αυτή, χωρίς άγχος, χωρίς δεύτερες σκέψεις. Ακόμα περισσότερο «παίρνοντας» παραλιακά την διαδρομή από τον Πειραιά χωρίς να χάσει καθόλου «μπλέ» το μάτι μας. Αξίζει να δούμε λίγο τους εαυτούς μας τουρίστες, στην ίδια μας την πόλη. Γιατί όχι; Καλό είναι να εκτιμάμε και να καλομαθαίνουμε λίγο και τον εαυτό μας.
web photo: travelstyle
