Καρμικοί έρωτες
Καρμικοί έρωτες: Όχι δεν έχουν καμία σχέση με τους ευτυχισμένους έρωτες. Είναι από εκείνους τους καταραμένους, που γίνονται αιτία να γραφτούν χιλιάδες λέξεις και βιβλία, που σε ελκύουν αλλά παράλληλα σε καταστρέφουν ακόμα κι όταν φεύγουν. Δύσκολα τους συναντάς, πάντα σε βασανίζουν.
Είναι από εκείνους τους έρωτες που ποτέ δεν έχουν σωστό timing, που πάντα έρχονται και πέντε αντί για ακριβώς, που τους τυχαίνουν όλες οι πιθανές αναποδιές, κακές συγκυρίες, όλα τα άσχημα παιχνίδια της τύχης. Έντονοι, ακραίοι, γεμάτοι συναισθηματικα σκαμπανεβάσματα, κτητικοί, ζηλιάρηδες έρωτες.
Οι εμπλεκόμενοι αγαπούν και ταυτόχρονα μισούν το ίδιο πρόσωπο. Διώχνονται μεταξύ τους αλλά παράλληλα δεν μπορούν να αναπνέουν το ίδιο όταν είναι χώρια. Κι όσο απομακρύνονται πάντα με κάποιον ανεξήγητο τρόπο συναντιούνται πάλι. Γυρνάνε πρόσωπα και πλάτη ο ένας στον άλλον από εγωισμό γιατί σε αυτή την ερωτική πλάνη κανείς τους δε θέλει να φανεί αδύναμος. Είναι από εκείνους τους έρωτες που ο ένας θα πει σε αγαπώ και ο άλλος θα απαντήσει είμαι καλά χωρίς εσένα.
Όχι επειδή το πιστεύει απλά επειδή θέλει κι έχει ανάγκη να το ανθυποβάλλει στον εαυτό του. Κι ας σε σκέφτεται καμιά φορά τα βράδια. Κι ας του λείπεις ανυπόφορα τις νύχτες. Οι καρμικοί εραστές είναι εκείνοι που φαινομενικά συνεχίζουν τις ζωές τους στην ηρεμία και τη γαλήνη που βρήκαν μετά την καταστροφική συνύπαρξή τους μα είναι και οι ίδιοι που καρφώνουν τα βλέμματα τους σ’ ένα μαγαζί όταν παίζει δυνατά το τραγούδι τους.
Είναι εκείνοι που γουστάρονται κρυφά αλλά βρίζονται μέχρι θανάτου, είναι εκείνοι που θα πουν τέλος μα που κρατούν ακόμα τα δώρα που αντάλλαξαν μεταξύ τους, που κρατούν ακόμα κλειδωμένα τα γράμματα που έγραψαν ο ένας για τον άλλον. Τον καρμικό έρωτα είναι αδύνατον να τον ξεχάσεις. Πάντα θα σιγοκαίει μέσα σου βαθιά και θα σε καταστρέφει όσο κι αν θες να τον πετάξεις από τη καρδιά σου στα σκουπίδια γιατί σε νοσεί αυτή η άρρωστη αγάπη που μοιράζεσαι για τον δαίμονά σου.
Μπορεί να μην υπάρξουν πάλι μαζί αλλά όσα χρόνια κι αν περάσουν κάποιος από τους δύο πάντα θα γυρνά το κεφάλι όταν συναντιούνται στον δρόμο και προσπερνάνε ενώ ο άλλος θα ρίχνει μια ματιά κλεφτή από το τζάμι της βιτρίνας. Στη ζωή μας έρχονται για να μας διδάξουν,να ξεκλειδώσουν τις καλές και τις κακές μας πλευρές, να μας μάθουν τα άκρα για να μάθουμε να χειριζόμαστε το μέσο. Δινόμαστε και παραδινόμαστε ολοκληρωτικά σε αυτούς και τους αφήνουμε να μας κάψουν. Μάθημα είναι κι αυτό. Ν’αγαπάς και να καίγεσαι.
Αν θα σμίξουν πάλι; Χμμμ ποιος ξέρει; Έχουν δώσει υπόσχεση σ’εκείνο το κάποτε θα είμαστε μαζί, να το θυμάσαι. Ίσως μια μέρα όταν θα έχουν αλλάξει το παράφορο πάθος τους σε καθαρόαιμη αγάπη να τα καταφέρουν και να ευτυχίσουν μαζί. Ίσως μια μέρα όταν καταλάβουν πως η ζωή τους είναι βαρετή και απλά αναπνέουν όταν είναι χώρια αντί να ζουν, να γυρίσουν πίσω.
Ίσως πάλι να διαλέξουν συμβατικές ζωές που θα έχουν διαφορετικούς δρόμους που δεν ενώνονται. Το μόνο σίγουρο είναι ότι τη θέση τους κανένας δεν θα την πάρει. Η καταδίκη τους: Όλοι να έρχονται δεύτεροι στην καρδιά τους. Κι όσο κι αν μισιούνται, κι όσο αν παριστάνουν τους ξένους και ότι δε παρατηρούν ο ένας τον άλλον πια, πάντα μα πάντα…θα λαχταρούν κρυφά το φιλί του αντίο που δε πρόλαβαν να δώσουν.
Έλενα Φλώρου
πηγη:www.enfo.gr.
πηγη:www.enfo.gr.