Καλά “δήθεν” Χριστούγεννα

Βαρέθηκα… Τις ψευτοκίβδηλες «γιορτές» τα δήθεν «χαρούμενα» Χριστούγεννα και τα «καλά» Πάσχα.
Βαρέθηκα τις δικαιολογίες «για τα παιδιά» να νιώσουν το εορταστικό πνεύμα.
Βαρέθηκα το «ντύσιμο» με χαμόγελα και Χρόνια Πολλά όταν η υποκρισία και το ψέμα περισσεύουν.
Βαρέθηκα τα τα στολίσματα δέντρων και όλες τις δικαιολογίες που «ντοπάρουν» την ψευδαίσθηση μιας μη υπάρχουσας χαρούμενης διάθεσης.
Βαρέθηκα τα δήθεν γιορτινά τραπέζια και την μάζωξη των φίλων και συγγενών με μόνο σκοπό το περιδρόμιασμα και το σκουρδούλιασμα.
Βαρέθηκα το «ψάρεμα» κατανάλωσης με τις «γιορτινές» διαφημίσεις, όταν ξέρω πως ο διπλανός μου δεν έχει ούτε ψωμί να αγοράσει για να γεμίσει το στομάχι του.
Με κούρασαν οι «εορτάζοντες» την δηθενιά, αυτοί που γίνονται πιόνια στην αβλεψία της γενικής δυστυχίας που περιρρέουσα μπαινοβγαίνει στις ψυχές.
Με κούρασαν οι οπαδοί της «γκλαμουριάς» μιας ζήσης που εμφανίζουν, ενώ γνωρίζουν το ψέμα που ζουν.
Σιχάθηκα τους «ανθρωπιστές» αλληλέγγυους, που ζουν και διαχειρίζονται τη δυστυχία και τον πόνο όλων εκείνων που «υπερασπίζονται».
Βαρέθηκα να με ενοχλεί η εκ γενετής αλλεργία που έχω για τους «σωτήρες» και τους «γνώστες» επαΐοντες.
Βαρέθηκα να μιλούν «μουγκοί» σε ακροατήρια «κωφών».
Βαρέθηκα να βλέπω και να ακούω «ομολογίες συνείδησης», στα κρυφά, ανθρώπων που στηρίζουν συνειδητά όλα τα κακώς κείμενα, έχοντας κολυμπήθρα του Σιλωάμ την «κρυφή ομολογία».
Σιχάθηκα την «διανόηση» που συμμετέχει… διαμαρτυρόμενη για την δυστυχία του σήμερα και την καταστροφή του αύριο.
Φοβάμαι να είμαι ναυαγός και το κύμα να με ξερνά συνέχεια σε νησιά φυτεμένα με άγνοια, ξερολίαση και πουτανιά.
Φοβάμαι τις… γιορτές.
ΥΓ: Καλά Χριστούγεννα