
Η Ηρώ Μουκίου στο statusvoice

Η Ηρώ Μουκίου είναι η σημερινή καλεσμένη στη στήλη των συνεντεύξεων στο περιοδικό μας και μας μιλά για όλα ,για τις «ανθισμένες μανόλιες» στο Χυτήριο ,στις οποίες πρωταγωνιστεί αλλά και για το θέατρο, την τέχνη και όλα όσα αγαπά.

Οι ανθισμένες μανόλιες είναι μια κωμική τραγωδία για την φιλία, την μητρότητα, την απώλεια, την οικογένεια και τον έρωτα, όλες οι γυναίκες θα βρούν κάτι από την δική τους ζωή. Το έργο θεωρείται από πολλούς ένα φεμινιστικό μανιφέστο, οι χαρακτήρες και οι διάλογοι μεταφέρουν μηνύματα, πέρα από οποιαδήποτε στενά κοινωνικά στερεότυπα. Οι «Ανθισμένες μανόλιες» είναι ένα βαθιά κοινωνικό έργο που αντιμετωπίζει δραστικά τη μοναξιά της σύγχρονης γυναίκας. ένα στέρεο έργο, καλογραμμένο, με εξαιρετικούς χαρακτήρες.
Όλοι οι ρόλοι στο έργο είναι πρωταγωνιστικοί και κινούνται μέσα σε χρόνο οικειότητας και κλίμα καθημερινότητας, έτσι που το κομμωτήριο γίνεται μια μικρή και κλειστή κοινωνία. Σε μια κωμόπολη του αμερικανικού Νότου, το κομμωτήριο έχει γίνει στέκι για έξι γυναίκες της διπλανής πόρτας. Εκεί μοιράζονται τις χαρές και λύπες τους, λένε τα μυστικά τους και ανταλλάσσουν συμβουλές. Όταν μία από αυτές παρουσιάζει κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας, οι υπόλοιπες πέντε της συμπαρίστανται με τον πιο τρυφερό τρόπο.
Το πρόβλημα της μιας γίνεται πρόβλημα και της άλλης και έτσι γίνεται η ένωση. Αναγνωρίζουν η μια το πρόβλημα της άλλης. Αυτές οι έξι ανθισμένες μανόλιες θα συζητηθούν..Ας δούμε τι μας είπε η Ηρώ Μουκίου …
Ανθισμένες μανολιες» στο Χυτήριο μιλήστε μας για το ρόλο σας;
Η.Μ. Ο ρόλος μου είναι αυτός της Γουίτζερ. Πρόκειται για μια γυναίκα δύστροπη, εσωστρεφή ,μοναχική, γκρινιάρα , καυγατζού. Έχει καλά κρυμμένα μυστικά, που τα μοιράζεται με το σκύλο της. Η μόνη της διέξοδος και ανθρώπινη επαφή της είναι με τις υπόλοιπες πέντε γυναίκες στο κομμωτήριο. Σε αυτό το χώρο, αναπτύσσεται μια δυνατή φιλία μεταξύ τους που δεν αφήνει τη Γουίτζερ ασυγκίνητη. Το ανθρώπινο πρόσωπό της αναδεικνύεται όταν κληθεί να συμπαρασταθεί σε μια από τις φίλες της.
Μια κωμική τραγωδία για τη φιλία ,τη μητρότητα .Ένα φεμινιστικό μανιφέστο. Τι μηνύματα μεταφέρει το έργο;
Η.Μ. Το έργο « Ανθισμένες μανόλιες» του Ρόμπερτ Χάρλιγκ, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Κυριακού, είναι ένα μάθημα ζωής, αισιοδοξίας, φιλίας και ανθρωπιάς. Πρόκειται για ηρωίδες της διπλανής πόρτας, αναγνωρίσιμες . Δεν αφορά όμως μόνο τις γυναίκες. Η ανδρική παρουσία αν και απούσα από τη σκηνή, υπάρχει στη ζωή αυτών των γυναικών τόσο έντονα, ώστε ο θεατής να τους νοιώθει παρόντες. Είναι ένα ουσιαστικά ανθρώπινο, σύγχρονο έργο με έντονα τα κωμικά στοιχεία – ακόμη η τραγικότητα έτσι αντιμετωπίζεται- που κάνει το θεατή – άντρα ή γυναίκα- να αισθάνεται ότι υπάρχει φως στο αύριο.


Τι αγαπάτε περισσότερο το θέατρο ή την τηλεόραση;
Η.Μ . Δεν θα μπορούσα να ξεχωρίσω γιατί είναι μη συγκρίσιμα. Είναι δυο διαφορετικές τέχνες και έτσι τις αντιμετωπίζω.

Πώς άρχισε η επαφή σας με την ηθοποιία;
Η.Μ . Σε αντίθεση με πολλούς συναδέλφους, η πρώτη μου επαφή με την τέχνη , ήταν μέσω του χρωστήρα και όχι στα σχολικά σκετς. Ντρεπόμουν να εκτεθώ. Η ζωγραφική μου παρείχε την συναισθηματική ισορροπία αρχικά. Από την ηλικία των 13 άρχισα να βλέπω θέατρο για μεγάλους και μέχρι τα 19 είχα διαμορφώσει άποψη. Δεν μετάνιωσα ποτέ που δεν έγινα κάτι άλλο.
Βγαίνοντας από τη σχολή του θεάτρου σας ήρθαν εύκολα τα πράγματα;
Η.Μ. Τελείωσα τη δραματική σχολή το 1988. Μια περίοδο που εκκολαπτόταν η ιδιωτική τηλεόραση. Αν και οι πρώτες μου εμπειρίες ήταν θεατρικές «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή στα αγγλικά σε σκηνοθεσία Κούλας Αντωνιάδου (ρόλος Χρυσοθέμιδος), συστήθηκα γρήγορα στο κοινό με τη πρώτη τηλεοπτική σειρά με τη οποία εξέπεμψε το MEGA τους «αυθαίρετους» σε σενάριο Βασίλη Νεμέα και σκηνοθεσία Νίκου Κουτελιδάκη. Εν κατακλείδι, ήρθαν αρκετά εύκολα για μένα τα πράγματα. Η δυσκολία ήταν να διατηρηθούν. Θέλει σκληρή δουλειά, το μυαλό στο κεφάλι και το κεφάλι σκυμμένο.
Στο θέατρο ονειρεύεστε ρόλους ή συνεργασίες;
Η.Μ. Ονειρεύομαι και επιδιώκω ένα συνδυασμό από ενδιαφέροντες ρόλους, με άξιους συνεργάτες που θα με πάνε ένα βήμα μπροστά.
Με ποιους τύπους, ,χαρακτήρες ανθρώπων δυσκολεύεστε να συνεργαστείτε;
Η.Μ. Με τους επιδειξιομανείς, νάρκισσους, τσιγκούνηδες, προσβλητικούς. Με αυτή την κατηγορία ανθρώπων αποφεύγω να συνεργάζομαι. Το θέατρο πρέπει να είναι ένας χώρος αγαλλίασης πρώτα για τον ηθοποιό και μετά για το θεατή. Αν ο ηθοποιός λειτουργεί υπό πίεση, ο θεατής το αντιλαμβάνεται.

Από όλους τους ρόλους που έχετε παίξει ποιός είναι πιο κοντά στον πραγματικό σας εαυτό;
Η.Μ . Προσπαθώ πάντα – ακόμα και στον πλέον κόντρα ρόλο- να βρω συνδέσεις με τα δικά μου εσωτερικά χαρακτηριστικά. Σε όλους έχω βρει και από κάτι . Αυτός όμως που όχι μόνο είναι πιο κοντά σε μένα , αλλά με έκανε να ανακαλύψω κι άλλα μυστικά του πραγματικού μου εαυτού, είναι ο ρόλος της Λουντμίλα. Το έργο « Η φωνή της Λουντμίλα» σε σκηνοθεσία Αρη Μπαφαλούκα, πραγματεύεται το χρονικό του Τσέρνομπιλ και είναι πραγματική ιστορία. Νοιώθω ότι έτσι ακριβώς θα λειτουργούσα κι εγώ σε μια μοιραία καταστροφή.
Τι συμβουλή θα δίνατε σ όσους τώρα ξεκινούν;

Η. Μ. Αν και μου είναι δύσκολο να δίνω συμβουλές, γιατί προϋποθέτει σοφία αιώνων, θα τους έλεγα να προσπαθούν. Να είναι προσηλωμένοι στο στόχο. Και ο στόχος να είναι ξεκάθαρος. Η δουλειά αυτή δεν σηκώνει να μην έχεις ξεκαθαρίσει μέσα σου τι πραγματικά θέλεις.
Τι ευχή θα δίνατε σε όσους σας διαβάζουν;
Η.Μ. Η ευχή μου είναι πρώτα από όλα να έχει υγεία όλος ο κόσμος. Τώρα με την πανδημία συνειδητοποιούμε ότι το πολυτιμότερο αγαθό δεν είναι δεδομένο. Εύχομαι επίσης να έχουν και πνευματική και ψυχική υγεία για την οποία το θέατρο είναι πανάκεια!!!!
Σας ευχαριστώ πολύ!
Κι εμείς και σας ευχόμαστε μόνο επιτυχίες.
Βασιλική ΕΕυαγγέλου-Παπαθανασίου