Γράμμα στον εαυτό μου

Ο παππούς μου τραγουδούσε συχνά όταν ήμουν μικρή απόψε την κιθάρα μου δεν ήξερα τότε ότι μεγαλώνοντας θα περάσω τα φοιτητικά μου χρόνια σε ένα νησί που έχει συνδεθεί με το συγκεκριμένο τραγούδι στην Ζάκυνθο. Δεν θα έλεγα απλά ότι ήταν φοιτητικά χρόνια αλλά εμπειρία ζωής είχα την τύχη να γνωρίσω ανθρώπους που αξίζουν και αρπακτικα όλων των ειδών. Είδα μια οπτική διαφορετική για την ζωή άκουσα αντιλήψεις που ούτε καν είχα σκεφτεί και πάνω από όλα είδα περιβάλλοντα που δεν θα μπορούσα να μείνω και να νιώσω ευλογημενη για τους ανθρώπους που με μεγάλωσαν να δω τι θα πει αγάπη και τι χειρισμός. Να μην συμβιβάζεσαι αλλά να κυνηγάς αυτό που θες.

Να είσαι ο εαυτός σου και κοντά σου θα μείνουν όσοι αξίζουν και δουν μέσα σου να δω πόσο σαπιοι γίνονται οι άνθρωποι αν τους χαλάσεις την σούπα. 

Κλείνοντας αυτό το γράμμα στον εαυτό μου θα ήθελα να του πω μόνο ένα είσαι πολύτιμος και θα βρεθούν εκείνοι που θα το δουν μην ζητάς από ανθρώπους που δεν μπορούν να δουν να φτάσουν παραπέρα από όσο μπορούν!!!!

Σε ευχαριστώ για όσα μου έμαθες
Βασιλική Τσιαλκατουρα