Εισβολή
Περνούσες κάθε μέρα
αγέρωχη από μπροστά μου
μα καθώς απομακρυνόσουν
πάντα από μέσα μου
έβγαινε μια κραυγή,
άναρθρη, δυνατή…
Πλησίασε, μείνε μαζί μου
νιώθω τόσο μόνος…
Ξαφνικά με έπιανε πανικός
φοβόμουν το μέγεθος
της αγάπης μου
και τότε πισωγύριζα
φώναζα άηχα…
Μείνε μακριά μου
φοβάμαι την εισβολή…
Μέχρι που σταμάτησες να περνάς
και έμεινα εκεί να σε καρτερώ…
Αντώνης Σαμολαδάς
