Είμαι μια γυναίκα που δε μπαίνει σε καλούπια.

Δεν μπορώ ρε φίλε να αποφασίσω τι είδους γυναίκα πρέπει να γίνω, για να δίνω, μα και να παίρνω. Αλλά ξέρεις, δεν ξέρω αν αξίζει να γίνει αυτή η αλλαγή εξωτερικά τουλάχιστον, γιατί το εσωτερικόν δεν αλλάζει ότι και να μου λες.
Πώς ξαφνικά να με βαφτίσω σε απρόσωπη, ψυχρή και ότι άλλο χρειαστεί για αντέξει την αλήθεια αυτού του ψεύτικου χάους. 
Σε μια εποχή που το ψέμα είναι κυρίαρχος και η αλήθεια έμεινε να είναι μόνη στην αρχή των χαμένων αξιών… η γυναίκα έχει χαθεί μέσα στους ρόλους που της φοράει η κάθε κοινωνία.
Μια γυναίκα ευαίσθητη είναι αυτόματα χαζή.
Μια γυναίκα δυναμική είναι σίγουρα από αυτές που τα έχουν δοκιμάσει όλα και δεν εννοώ φαγητά.
Μια γυναίκα όμορφη είναι τόσο εύκολη όσο τα μαθηματικά της πρώτης δημοτικού.
Μια γυναίκα που την κερδίζει το νοικοκυριό και η οικογένειά της δεν είναι τίποτα άλλο από μια καταπιεσμένη ύπαρξη. 
Κούλαρε καρδιά μου… αυτή η μια δεν μπαίνει σε καλούπια. Η καθεμία είναι μοναδική και ξεχωριστή για διαφορετικό λόγο. Καμία φορά μπερδευόμαστε με το copy paste της εποχής αλλά η διαφορά βρίσκεται πάντα στα copyrights.
Μην ξεχνάς πως έβαλε το διάβολο στο μπουκάλι… τι εσύ είσαι αυτός που θα το ανοίξει;
Άσε λοιπόν τους υπολογισμούς και γεύσου το αποτέλεσμα των πράξεων της χωρίς να διαιρείς και να αφαιρείς.
Ξέρεις η καρδιά όσο χτυπά μόνο παράγει… αγάπη. Δέξου την.