Αν δεν είσαι η εξαίρεση στον κανόνα, τράβα παρακάτω σε παρακαλώ
Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου
Κι αν δεν είσαι η εξαίρεση, σταμάτα να μου μαθαίνεις τους κανόνες.
Τους ξέρω τους κανόνες τόσο καλά, που μπορώ να τους διδάξω πριν τους διαλύσω.
Εσύ όμως φίλε που ήρθες και συστήθηκες σαν “εξαίρεση” στους κανόνες μου, ή γίνε η εξαίρεση ή τράβα παρακάτω.
Δεν γουστάρω ούτε δαχτυλάκια τεντωμένα, ούτε προστάτες, ούτε διδαχές.
Το κυριότερο, καιρό τώρα δεν γουστάρω τους κανόνες των πολλών. Τους βαριέμαι.
Χρόνια τους υπηρέτησα, χρόνια τους έμαθα, και μέσα σε μια στιγμή τόσο όσο το ανοιγόκλεισμα των ματιών, τους έσπασα κι απελευθερώθηκα.
Και μην νομίζεις πως ήταν χωρίς κόστος.
Έπρεπε πρώτα να σπάσω τον εαυτό μου σε χίλια κομμάτια. Να τα σκορπίσω στον αέρα και να τα ξαναστήσω από την αρχή.
Έπρεπε να νιώσω φόβο, πόνο, ανασφάλεια, συναισθήματα πρωτόγνωρα πριν φτάσω να πατήσω στα πόδια μου.
Έπρεπε να γευτώ την προδοσία, το ψέμα, την υποκρισία και να κάνω πως μου αρέσουν κι όλας.
Έπρεπε να δω κακοπαιγμένο θέατρο και δάκρυα κροκοδείλια και να τα σκουπίσω με αγάπη.
Αυτό ήταν το τίμημα και σε διαβεβαιώ, ήταν πολύ ακριβό!
Όμως άξιζε.
Άξιζε να με φτιάξω έτσι που να μην χωράω σε κανενός τον κανόνα. Σε κανενός το κουτάκι.
Να ζω ελεύθερη, αναζητώντας εκείνη την “εξαίρεση” που δεν θα αρκεστεί στα λόγια και στις συστάσεις αλλά θα μείνει.
Θα κάνει επιλογή του την επιθυμία του και θα τολμά να τη ζει κάθε μέρα.
Εκείνον που θα είναι η “εξαίρεση” στους κανόνες της μάζας.
Γι’αυτό σου λέω, αν είσαι η εξαίρεση, μείνε.
Αν όχι, χάρηκα για τη γνωριμία αλλά κάνε μου μια χάρη, τράβα παρακάτω.
Δεν έχω ούτε χρόνο, ούτε διάθεση, για ξόδεμα.
LoveLetters.gr