Ζωντανή _νεκρή.

Κάποτε θα με ρωτήσουν…
τί έκανα στη ζωή μου.
Και τότε εγώ θα γυρίσω και θα τους πω πως έζησα.
Πως αγάπησα και αγαπήθηκα πολύ.
Πως κολύμπησα στα βαθιά σ’ έναν έρωτα.
Πως απόλαυσα το κολύμπι στον ωκεανό του.
Πόνεσα όμως…
Πόνεσα πολύ…
Δεν έφτασα ώς το τέλος.
Γιατί το τέλος ερχόταν συνέχεια.
Μου χτυπούσε την πόρτα.
Ώσπου εγκαταστάθηκε για τα καλά.
Άς είναι…
Αισθάνθηκα.
Αισθάνθηκα τόσα πολλά.
Είμαι ευγνώμων.
Σ’ εκείνον τον έρωτα.
Στη ζωή…
Ευχαριστώ.

Γιώτα Κλουτσούνη.

Υ.Γ. Και σαν επίλογο:

Δεν είναι ανάγκη
να σ’ αγαπούν για να ζεις…
Όχι…
Αλλά είναι απαραίτητο να αγαπάς…
Και σε διάλεξα γι αυτό.

            Οδυσσέας Ελύτης.