Το τραγούδι που σημάδεψε το καλοκαίρι των Πανελληνίων σου, ανάλογα με τη χρονιά που έδινες!

Καθώς πήγαινα βόλτα προχθές με το αμάξι, έτυχε (όσο τυχαίο μπορεί να είναι δηλαδή) να πέσω σε σταθμό που έπαιζε το «Θέλω να σε ξαναδώ».https://youtu.be/GPiPMzVSyYwhttps://youtu.be/GPiPMzVSyYw

Και κάπου εκεί, αναρωτήθηκα. Τα καημένα τα παιδιά που έδιναν Πανελλήνιες φέτος, τι τράβηξαν με αυτό το τραγούδι; Είχαν που είχαν τα προβλήματά τους, ήταν κι αναγκασμένα να ακούν μονίμως τον Κιάμος με τον κύριο Super Saiko και τον fit Μπο.

Κάπως έτσι προσπάθησα να θυμηθώ όλα εκείνα τα τραγούδια που σημάδεψαν κάθε χρονιά και τα κατάφερα! Εσύ θυμάσαι (τουλάχιστον) το δικό σου;

Αν όχι, θα στο υπενθυμίσω εγώ:
2008 Μέσα σου – Stavento

Το κομμάτι με τα «ευκόλως εννοούμενα να παραλείπονται». Πόσες φορές το είχες τραγουδήσει με πονηρό βλέμμα, και άλλες πόσες σου το είχαν τραγουδήσει; Παίζεται ακόμα και σήμερα ανά διαστήματα, σίγουρα όμως αυτοί που έδιναν πανελλήνιες το ’08, το ένιωσαν για τα καλά στο πετσί τους το κομματάκι. Α ρε Μιχάλη τι τους έκανες!

2009 Όταν σ’είχα πρωτοδεί – Professional Sinnerz

Καρακαταφιερωμένο, ειδικά όσο ήσουν κλεισμένος μες στο σπίτι παρέα με τον Πλάτωνα ή τα μαθηματικά και σκεφτόσουν το αμόρε. Μπορεί να σιγοψυθίριζες ότι δεν είναι καιρός για έρωτες, αλλά μέσα σου ανυπομονούσες για το πότε θα τελειώσουν οι κωλοπανελλήνιες να κάνεις καλοκαιράρα και ζωάρα, χωρίς να κουνήσεις ούτε το μικρό σου δαχτυλάκι.

2010 Last Summer – Νίκος Γκάνος

Ζούσες για τη στιγμή που θα το άκουγες να ηχεί στα beachόμπαρα και στις παραλίες όπου θα κατέφευγες με το που έδινες το τελευταίο μάθημα. Το μόνο που σκεφτόσουν ήταν μαυρισμένο σώμα, κοκτεϊλάκια, πισίνες, παραλίες, κομενάκια παντού. Ήταν και η περίοδος που ο Νίκο Γκάνο δεν ήταν και τόσο γνωστός και αναρωτιόσουν «Πώς λέγεται αυτό το τραγούδι, εκείνου του Νίκο μωρέ;».

2011 Μια ζωγραφιά – Demy, ft. Μηδενιστής

Λίγη pop δεν κάνει κακό. Ήταν η φάση που έλεγες «Ζωγράφισε μου τ’αστέρια και κύκλωσε μου…το λάθος». Συγκέντρωση καμία προφανώς, λίγους μήνες πριν το καλοκαιράκι, αλλά όφειλες να τονώσεις κάπως τον εαυτό σου λίγο πριν το…κακό. Τώρα το αν τόνωνες τον εαυτό σου, ή αντιθέτως, σερνόσουν ακόμη περισσότερο στα πατώματα, είναι άλλο θέμα.

2012 Πιο ψηλά – Vegas

Οι Vegas στα πολύ καλά τους. Και δώσ’ του στα διαλείμματα να τραγουδάς «Είσαι ό,τι έψαχνα να βρω, κάθε ελπίδα που’ χα να ερωτευτώώώώ» από το Mp4 που είχες τότε. Όλα αυτά βέβαια, λίγο πριν μπεις ξανά στην τάξη, για να συνεχίσεις την άσκηση που είχε να πέσει εδώ και 5 χρόνια (η οποία εν τέλει, επειδή συζητήθηκε πολύ δεν έπεσε ούτε στη δική σου χρονιά). #άτιμοσύστημα

2013  Η επιμονή σου – Ελεονόρα Ζουγανέλη

Πολύ έντεχνα τα παιδιά της συγκεκριμένης χρονιάς. Έδινες πανελλήνιες υπό τον ρυθμό του Μπάλου. Μέχρι και στα σήριαλ έμπαινε αυτό το τραγούδι (δηλαδή σε όποιον δεν άρεσε, δεν είχε σωτηρία). Παίζει ακόμα και οι ροκάδες να άκουγαν Ζουγανέλη εκείνη την περίοδο. Ούτε κι εσύ γλίτωσες βέβαια από αυτήν την τρέλα. Παραδέξου το, το αφιέρωσες έστω και μία φορά στον καθηγητή σου λέγοντας «Αχ αυτή η επιμονήήή σου», καθώς προσπαθούσε επί 45 λεπτά να σου βάλει στο μυαλό ότι υπήρξε πόλεμος στην Καρχηδόνα, ο οποίος είχε προοικονομηθεί από ένα σύκο.

2014 Μια φορά στο τόσο – Μαλού

Η πρώτη επιτυχία της τότε πρωτοεμφανιζόμενης Μαλού. Πέρα το ότι σε άγγιζε πολύ, διότι λόγω πανελληνίων δεν πολυέβγαινες (λέμε τώρα) και σκεφτόσουν από μέσα σου «Πέρνα ρε ζώο  ψυχή μου, να με δεις λίγο, που κάθομαι και μαθαίνω για το πότε κατουράει ο Πλάτωνας και για το 3ο παράδειγμα στα μαθηματικά», ήταν κι ένα ευχάριστο κομματάκι να ακούς εκείνη τη φάση της ζωής σου.

2015 Η πιο ωραία στην Ελλάδα – Κωνσταντίνος Personas

Αν πεις ότι το ’15 δεν το άκουγες, θα είσαι ψεύτης, υποκριτής, σαδιστής και μαζοχιστής. Πέρα του ότι παίζεται πολύ ακόμα, σίγουρα ήσουν και εσύ από τα παιδιά που είχαν μάθημα στο φροντιστήριο και άκουγαν να παρελαύνουν από κάτω τα αμάξια με το «Τίκα τάκα τίκα τάκ» (όπως το λέγανε) στη διαπασών. Εκτός αυτού, στα κλαμπ ήταν το κομμάτι «σήμα», με το που έμπαινε δηλαδή ξεκινούσε το πανηγύρι. Ήταν παντού με λίγα λόγια!

2016 Μετρώ αντίστροφα – Κωνσταντίνος Κουφός

Και την αμέσως επόμενη χρονιά, κερδίζει και πάλι την πρωτιά ο Κωνσταντίνος Κουφός, αφού κατάφερε για άλλη μία φορά να κάνει πλύση εγκεφάλου στους πάντες. Αντικειμενικά πάντως μιλώντας, δεν ήταν και από τα τραγούδια που τα άκουγες και σε ξετρέλαναν, απλά λόγω της πολλής επανάληψης και του ρυθμού, δεν είχες άλλη επιλογή από το να δώσεις κι εσύ πόνο. Και δώσ’ του να γράφεις ΑΟΘ και να βλέπεις 5, 4 και να συμπληρώνεις «3,2,1 μετρώ αντίστροφα…».

2017 Despacito – Luis Fonsi

Ένα θα πω, το τραγούδι αυτό έχει πάνω από 5 δις προβολές! Οπότε δε χρειάζεται καν να μπω στον κόπο να εξηγήσω γιατί ήταν το κομμάτι των Πανελληνίων του ’17. Εκτός του ότι έμαθες και λίγο από την ισπανική τη γλώσσα χάρη σε αυτό, το άκουσες να βγαίνει σε instrumental, acapella, remix, cover και άλλες πόσες ακόμα διαφορετικές διασκευές. Και εκκλησία που πήγαινες, νόμιζες θα βγει ο Σαν Πέτρο να ψάλει, αντί του Πάτερ Αντώνιου. Το τραγούδαγε ακόμα και η μάνα σου. Τα λόγια μετά από αυτό είναι περιττά.

2018 Θέλω να σε ξαναδώ – Πάνος Κιάμος

Όταν λέμε ακούγεται παντού, εννοούμε κυριολεκτικότατα παντού. Να σε ρωτάει ο καθηγητής τι θέλει να πει ο Πλάτωνας στο συγκεκριμένο στοίχο, και να απαντάς «Θέλειιι… να σε ξαναδεί». Παρ’ όλα αυτά, για να λέμε και του στραβού το δίκαιο, έχει ωραίο ρυθμό και όταν μπαίνει στα κλαπς δεν μπορείς παρά να νιώσεις τον πόνο που βγάζει (γιατί βγάζει και μπόλικο)!
https://youtu.be/GPiPMzVSyYwhttps://youtu.be/GPiPMzVSyYw

Όλα αυτά όμως είναι παρελθόν, αφού οι πανελλήνιες για άλλη μια χρονιά έφτασαν στο τέλος τους και το καλοκαίρι έχει ήδη αρχίσει… Καλές διακοπές!

https://www.neopolis.gr/to-tragoudi-pou-simadepse-to-kalokairi-analoga-me-panellinies/https://www.neopolis.gr/to-tragoudi-pou-simadepse-to-kalokairi-analoga-me-panellinies/