
Το μαζί αντέχει μόνο στο “πολύ” και στο “όλα ή τίποτα”

Γράφει η Αργυρώ Αμπατζίδου
‘‘Όλα ή τίποτα μαζί σου’’, λέει ο Μιχάλης Χατζηγιάννης, το λέω όμως κι εγώ. ‘‘Πήγαινέ με ως τ’ άστερια ή ως τον γκρεμό’’…
Άκου λοιπόν τι έχω να σου πω εγώ! Ακου τη δική μου εκδοχή της ιστορίας. Άκουσέ με μωρό μου και βάλτο καλά μέσα στο μυαλό σου. Εγώ δεν είμαι της μετριότητας στη ζωή, πόσο μάλλον στον έρωτα. Εγώ όταν αγαπώ, αγαπώ με όλο μου το είναι. Αγαπώ βαθιά και απόλυτα.
Αυτό δεν σημαίνει πως θα σε πνίξω και δεν θα σου δώσω αέρα να αναπνέεις, αέρα να είσαι εσύ, να είσαι ο εαυτός σου. Όχι… Απλά θα τα ζήσω όλα μαζί στο έπακρο και στο πολύ. Θα τα ζήσω όλα με πάθος!
Εγώ θέλω να χορέψω μαζί σου, μεταφορικά και κυριολεκτικά. Θέλω να τραγουδήσω, να φωνάξω από έρωτα. Θέλω να σε σφίξω στην αγκαλιά μου, τόσο που να μην μπορείς να πάρεις ανάσα. Θέλω να σου κάνω έρωτα σαν να μην υπάρχει αύριο, κι εκεί στα ιδρωμένα σεντόνια, να σου πω το πόσο σ’ αγαπώ. Θέλω να δω μαζί σου το ηλιοβασίλεμα και την ανατολή, κρατώντας σου το χέρι. Θέλω να κοιτάξω μαζί σου τ’ αστέρια και να προσπαθήσω να σου χαρίσω ένα όταν θα πέφτει… Θέλω να κολυμπήσω ένα βράδυ στη θάλασσα δίπλα σου και να κοιτάω την πανσέληνο που με τόση λατρεία θα λούζει τα κορμιά μας με το φως της.
Ξέρεις όμως και τι άλλο θέλω; Και δεν φοβάμαι να στο πω; Να ταξιδέψουμε μαζί σε τόπους μακρινούς και ανακαλύπτοντάς τους, να ανακαλύψει και να ποθήσει ο ένας τον άλλο. Και εκεί που θα σε πάω και θα με πας, εκεί σε μέρη άγνωστα και μακρινά να εκμυστηρευτεί ο ένας στον άλλο τις πιο τρελές του επιθυμίες τα πιο βαθιά του όνειρα, ακόμα και τώρα που δεν είμαστε πια 18…
Ο έρωτας αγάπη μου δεν κοιτάει ηλικιές. Γιατί όταν ξυπνάει μέσα σου σε κάνει να νιώθεις πάντα σαν παιδί, σαν μωρό που ανακαλύπτει συνεχώς καινούργια πράγματα στον κόσμο. Αυτό το παιδί είναι ανυπόμονο και δεν αντέχει στα λίγα, θέλει να ρουφήξει το άγνωστο και να το μάθει. Αυτό θέλω κι εγώ να κάνω μαζί σου. Να ρουφήξω κάθε κοινή μας, άγνωστη στιγμή. Να την νιώσω στο πετσί μου, να ανατριχιάσω, να εκστασιαστώ.
Θέλω να ξυπνάω το πρωί και να σε έχω δίπλα μου. Να μυρίζω την αύρα σου, να νιώθω την καρδιά σου, να την ακούω. Μετά να πίνουμε μαζί καφέ και να κοιτάει ο ένας τον άλλο μιλώντας μόνο με τα μάτια. Θέλω το βράδυ να σου διαβάζω τα κείμενά μου, να με συμβουλεύεις, να με ακούς, και να σε ακούω… Θέλω να γελάμε, να ξεκαρδιζόμαστε από τα γέλια για τα πιο χαζά πράγματα. Θέλω να ακούω μουσική μαζί σου και να σου αφιερώνω τραγούδια, εκείνα τα τραγούδια που θα νόμιζε κανείς ότι έχουν γραφτεί μόνο για εσένα και για εμένα.
Θέλω να σε αγαπάω για όσο μπορώ και όσο μου επιτρέπεται. Να ξέρεις όμως αυτό δεν θα είναι για λίγο, θα είναι για πολύ, τόσο που δεν θα σε αγαπήσει καμιά. Το ίδιο όμως θέλω κι από εσένα. Το ίδιο απαιτώ! Γιατί ξέρω πως μπορείς, πως θέλεις, γιατί ξέρω πως το νιώθεις
Έλα αγάπη μου να πάμε σε αυτόν το φανταστικό κόσμο, εκεί που μόνο εσύ κι εγώ θα τα έχουμε όλα και το τίποτα απλά δεν θα υπάρχει. Ελα…!
Loveletters.gr
