Το κασκόλ
Εγώ απλά ήθελα
να μου πάρεις το κασκόλ από τον λαιμό μου
και να το τυλίξεις στους ώμους σου,
να χορέψεις σαν αερικό
να τραγουδήσεις σαν νεράιδα …
Ύστερα να το αφήσεις εκεί
κρεμασμένο σε ένα κλαρί,
να θυμίζει μια αγάπη στους περαστικούς,
να γίνει φωλιά για τα πουλιά….
Εγώ απλά ήθελα
να τρέχεις πάνω στις λέξεις μου
την ώρα που σου γράφω,
να ροβολάς μέσα στην σκέψη μου
και μετά να γελάς δυνατά καθάρια
και το γέλιο σου να γράφει μουσική
νότες φάλτσες μα γεμάτες πόθο και πάθος…
Εγώ απλά ήθελα
να σε κοιτώ ευτυχισμένος,
γιατί είναι κι αυτές οι στιγμές
που δε με νοιάζει τι είμαι,
απλά θέλω να ζω την κάθε στιγμή
σα ναναι μοναδική στο περασμά της,
να μην θέλω τίποτε άλλο
μόνο να είσαι μέσα στην ζωή μου…
Μέσα μου…
Αντώνης Σαμολαδάς
