Θα έρθει η στιγμή που θα αγαπήσεις και θα αγαπηθεις

Γράφει ο Γιώργος Καραγεώργος

Άνθρωπε…

Θα έρθει κάποτε η στιγμή, που δεν θα σε νοιάζει τι λένε οι άλλοι άνθρωποι γύρω σου. Εσύ θα ακούς μονάχα την δική σου την ψυχή.

Θα έρθει κάποτε η ώρα, που θα ορίζεις την ζωή σου, γενναία και λεβέντικα, χωρίς συμβουλάτορες και προστάτες πάνω από το κεφάλι σου, χωρίς όλους αυτούς που ξέρουν το δικό σου το καλό.

Θα έρθει κάποτε η μέρα, που τα αισθήματα θα έχουν αποδέκτες και εσύ θα αποφασίζεις που θα τα δίνεις. Γιατί θα ξέρεις πως είναι ολότελα δικά σου.

Θα φτάσει κάποτε ο χρόνος, που θα βαδίζεις στον δρόμο που μόνος σου έχεις επιλέξει, με μάτια ορθάνοιχτα, με βλέμμα καθάριο και με το κεφάλι σου ψηλά.

Θα φτάσει κάποτε η στιγμούλα, που θα σωπαίνουνε τα πρέπει, που θα φοβούνται οι φυγές, που τα θέλω σου θα θέλουν και θα τολμάνε ανατροπές.

Θα φτάσει κάποτε η στιγμή σου λέω, που τα καλοκαιριά σου θα σου χαμογελάνε, οι θάλασσες θα ανοίγονται διάπλατα για σένα και εκείνος ο αέρας που λύσσαγε στα αυτιά σου, θα γίνει τώρα αεράκι που σου φουσκώνει τα πανιά.

Θα φτάσει κάποτε εκείνη η ευλογημένη ώρα που τα τραγούδια θα γράφονται για σένα, που τα χρώματα θα βάφουν την καρδιά σου, που τα όνειρα θα γίνονται αλήθειες.

Θα έρθει κάποτε η μέρα, που θα χτυπήσει η πόρτα σου και θα είναι η ευτυχία, που τα παράθυρα σου, διάπλατα θα ανοίξουν, που θα ανθίσουν στο μπαλκόνι σου τα κατακόκκινα λουλούδια.

Θα έρθει κάποτε η στιγμή, που οι ερημιές απλά θα φύγουν, που η μοναξιά θα ΄χει πεθάνει και το “μαζί” θα αναστηθεί.

Θα έρθει κάποτε η στιγμή, που θα σου αξίζει το φεγγάρι, που νυχτώνει για καλό, που τα αστέρια θα σου ανήκουν.

Θα φτάσει κάποτε η ώρα, που θα γεμίζουν οι αγκαλιές, που θα έχουν νόημα οι λέξεις, που δεν θα καίνε οι φωτιές.

Κάποτε θα φτάσει η άγια εκείνη ώρα, που τα ποτάμια θα ησυχάζουνε σαν λίμνες, που θα κουρνιάζουνε οι φόβοι σε φωλιές, που στα παραμυθία σου οι δράκοι θα πεθαίνουν νικημένοι.

Θα έρθει κάποτε η στιγμή, που θα είσαι εσύ και ο εαυτός σου και δεν θα είστε εγωιστές, που θα είσαι εσύ όπως σε θέλεις και όχι όπως σε θέλουνε οι άλλοι, που θα είσαι εσύ και αυτό θα είναι αρκετό.
Που θα πιστέψουνε σε σένα, θα φτάσει κάποτε η στιγμή!

Θα σου ‘ρθει κάποτε η στιγμή σου λέω, εκεί που δεν το περιμένεις, που ένας άνθρωπος θα μοιάζει με Θεό, που θα μυρίζει αγκαλιά ευλογημένη, που το κορμάκι σου θα έχει για ναό.

Αυτή θα είναι η στιγμή που θα αγαπήσεις και αν είσαι τυχερός, θα αγαπηθείς.
Αυτή θα είναι η δικιά σου η στιγμή.
Θα είναι η στιγμή, που όλα, γύρω σου και μέσα σου θα αλλάξουν.
Γιατί, όλα τα αλλάζει η αγάπη…
Θα δεις!

loveletters.gr