Τα δυό της χείλη.
Τα χείλη της
δυό ανθισμένα τριαντάφυλλα.
Με τις δροσοσταλιές
της πρωινής ημέρας.
Τα μάτια της
δυό παιχνιδιάρες φλόγες.
Να με αγγίζουν
ώς το βάθος της καρδιάς.
Μαζί της ήρθε η άνοιξη.
Κι έφερε χίλια αρώματα.
Όταν με κράτησε
πρώτη φορά απ’ το χέρι.
Κι όταν με φίλησε.
Γλυκιά ανατριχίλα με πλημμύρισε.
Κι άς ήταν άνοιξη.
Το’ νοιωθα καλοκαίρι.
Και τώρα, η ανάσα της ανάσα μου.
Σαν ένα σώμα
Και αδιάφορα όλα τ’ άλλα.
Αρκεί να βλέπω το χαμόγελο στα χείλη της.
Ν’ ανθίζουν όλα
σαν τριαντάφυλλα μεγάλα.
Γιωτα Κλουτσούνη Παπαδάκη
