Συγκατάθεση στην αξιοπρέπεια #not

Ακούγοντας πρόσφατα μια φίλη να μου εξιστορεί,πως κάποιος στον εργασιακό της  χώρο την πρόσβαλε,και μετά σχεδόν απαίτησε να μην είχε προσβληθεί,κατάλαβα,για ακόμη μια φορά πως ο κόσμος είναι γεμάτος από ανόητους….ή γεμάτος από εγωιστές!!!!

Πώς γίνεται να σε βάλω αφέντη στην αξιοπρέπεια μου; Να απαιτείς να μην προσβληθώ,πληγωθώ και τέλος να μην αντιδράσω,όταν εγώ,οι παιδικές μου καταβολές και οι αρχές μου,μου έχουν μάθει άλλα;
Κάθε ένας από μας μεγαλώνει σε ένα πολύ συγκεκριμένο περιβάλλον,την οικογένεια.
Αυτή μας δίνει τα πιστεύω της,τις αρχές και κυρίως τι να ανεχόμαστε και τι όχι!!!!
Από το σπίτι μας μαθαίνουμε να βάζουμε και όρια στους ανθρώπους γύρω μας.

Είναι λοιπόν εξοργιστικά ανόητο, να ακούω ανθρώπους να μου περιγράφουν προσβλητικές καταστάσεις (σχεδον αντικειμενικά έτσι δείχνουν) και σχήμα οξύμωρο ο «θύτης» να απαιτεί από το «θύμα» να μην το πάρει «στραβά»
Όταν έχεις απέναντι σου έναν άνθρωπο που διαμαρτύρεται πως προσβλήθηκε άπω τα λόγια σου, ειναι ανόητο ή εγωιστικό να του λες «μα δεν ταν προσβολή» ή στις χειρότερες περιπτώσεις «δεν σε πρόσβαλα απλώς ειναι η άποψή μου»
Τέλεια,δημοκρατία έχουμε,που σημαίνει  ελευθερία λόγου σαφέστατα,και ακριβώς εκεί έρχεται σε αντίφαση αιτώ που ο θύτης ονομάζει «άποψη» αντί για προσβολή. Ειναι αναφαίρετο δικαίωμα μου να προσβληθώ, να σου απαντήσω και τέλος να βάλω όρια σε σένα,που ανοίγεις το στόμα σου και δεν ξέρεις τι λες,κατ’εμε πάντα.

Συνέταιρο στην αξιοπρέπεια δε μπορούμε να έχουμε,ούτε να ζητάμε συγκατάθεση για να προσβληθούμε!!!!
Είναι αδύνατον λοιπόν,να παραπονιέσαι όταν κάποιος διαμαρτυρηθεί για προσβολή προς το άτομο του,ακόμη κι αν είσαι συγγενικό πρόσωπο.
Είναι αστείο να εισαι ένας αγενής εγωιστής που ονομάζεις κάθε κρίση,επίκριση και προσβολή απλά «άποψη» και να έχεις απαίτηση να το βλέπει και ο άλλος το ίδιο.

Κάθε άνθρωπος,οφείλει στον εαυτό του, τον σεβασμό και την αξιοπρέπεια που ο ίδιος πιστεύει πως του αξίζει.
Όρια το λένε και μάλιστα τα βάζει κάθε ισορροπημένος άνθρωπος.

J.Iakovidou