Συγχαρητήρια μωρό μου, το κέρδισες το στοίχημα! Με έχασες..

Γράφει η Κική Γιοβανοπούλου

Ένα γελοίο στοίχημα με τον εαυτό σου. Πως δεν θα αφήσεις κανέναν να σε πλησιάσει. Να σ’ αγγίξει ουσιαστικά. Να σε μάθει. Όποιος σε ξέρει καλά, μπορεί και να σε γονατίσει κι εσύ δεν ήσουν φτιαγμένος για να πέφτεις, έλεγες…

Μόνος θέλεις. Μόνος μπορείς. Μόνος αντέχεις. Οι συνοδοιπόροι σε καθυστερούν, σε αποσυντονίζουν, σε βγάζουν απ’ την πορεία που έχεις χαράξει για τη ζωή σου.

Επέλεγες εφήμερες σχέσεις, δανεικά κρεβάτια και ανούσια φιλιά για να γεμίσεις τα μικρά διαλείμματα που έκανες απ’ τη διαδρομή προς τους στόχους σου. Αυτούς που θα κατακτούσες πάση θυσία.

Γιατί σ’ αγάπησα; Μη με ρωτάς. Γιατί πίστεψα πως μ’ ένιωσες; Δεν ξέρω. Ξέρω μονάχα πως έπεισα τον εαυτό μου πως ήσουν κάτι πέρα απ’ αυτό που δείχνεις. Μια ευαίσθητη καρδιά που παίζει κρυφτό με τον έρωτα, απλά και μόνο γιατί φοβάται. Φοβάται μην πονέσει, μην πληγωθεί. Κι έμεινα εκεί να προσπαθώ να λιώσω τους πάγους σου. Να βρω τον πυρήνα σου και να τον λατρέψω όπως του αξίζει. Ήμουν τόσο σίγουρη πως ήσουν αλλιώς…

Δεν φταις! Δεν έταξες, δεν υποσχέθηκες. Πάγος ήσουν και το έδειξες απ’ την πρώτη στιγμή. Δικό μου το λάθος που πίστεψα πως αυτό ήταν μόνο το περιτύλιγμα. Πάγος ήσουν μέχρι μέσα.

Κέρδισες το στοίχημα. Δεν σε πλησίασα. Δεν σ’ άγγιξα. Δεν σ’ έμαθα. Κέρδισες μωρό μου! Μ’ έχασες!

Loveletters.gr