Στο τέλος

Και έφτασαν στο τέλος, εκεί που δεν χωράνε άλλες δικαιολογίες και άλλες παρατάσεις για να το συνεχίσουν. Αυτός τον δρόμο του κι αυτή τον δικό της. Την κοιτάζει σαν να μην το θέλει να συμβεί!
Μα τι λέει…
Αν δεν το ήθελε δεν θα έφταναν ως εδώ. Κανένα δάκρυ του και καμία του υπόσχεση δεν θα την μεταπείσει ξανά ότι κάτι θα αλλάξει.
Τίποτα δεν αλλάζει, όπως δεν άλλαξε και τόσα χρόνια. Μέρα με την μέρα φρόντιζε να την αποξενώνει όλο και περισσότερο ώσπου έφτασαν ως εδώ. Να τον κοιτάζει και να μην τον ξέρει.
Ή μάλλον να τον ξέρει!
Τόσο καλά που θα μπορούσανε να ήταν κι αδέρφια. Να τον αγαπάει σαν αδερφό της και να θέλει το καλό του αλλά να μην ζητάει τίποτα περισσότερο από εκείνον όπως του είπε με λόγια απλά, γιατί εδώ και καιρό έπαψε πια να τον επιθυμεί και η απώλεια της επιθυμίας προαναγγέλλει το τέλος.
Του απλώνει το χέρι να χαιρετηθούν σαν φίλοι, του χαρίζει ένα χαμόγελο που δεν κρύβει καμιά παγίδα αλλά και καμιά υπόσχεση. Είχε μέρες να την δει αλλά ήταν καλά! Είχε καιρό να την δει τόσο ήρεμη στο πρόσωπο, σαν να ήταν κάποια άλλη, σαν να είχε βγει από το σώμα της και είχε βάλει άλλη ψυχή μέσα του, μα ήταν στ’αλήθεια αυτή! Είχε την ίδια καλοσύνη που έβγαινε πάντα από το πρόσωπο της.
Τον ρώτησε για τα νέα του και έδειξε να τον ακούει σαν να νοιάζεται! Όπως πάντα τον νοιαζόταν! Και αυτός χωρίς να έχει ιδιαίτερη ανάγκη από δεκανίκι για να στηρίξει την αυτοεκτίμηση του χάρηκε για το ενδιαφέρον της. Ίσως και κάτι να υπήρχε ακόμα μέσα της ζωντανό για εκείνους. Και παρότι ήξερε πως συναντήθηκαν για να διευθετήσουν τις τελευταίες λεπτομέρειες που τους ένωναν ακόμα ως ζευγάρι, κατά βάθος μέσα του υπήρχε ακόμα μια μικρή ελπίδα ότι η ίδια θα λύγιζε και θα έπεφτε ξανά στην αγκαλιά του μην αντέχοντας να ζήσει μακριά του.
Μα ποιόν παραμύθιαζε; Τι στο καλό περιμένει πια; Κάποιες σκέψεις του παρελθόντος περνάνε σαν σουβλιές από το μυαλό του και πονάνε. Μια αυτοκριτική που άργησε πολύ να έρθει. Που μόνο τώρα, που τον αφήνει οριστικά και προχωράει μπροστά χωρίς να έχει την ανάγκη του, βλέπει την αλήθεια που τον πονάει.
Ο ίδιος το έφτασε ως εδώ. Δεν μπορεί να ζητήσει ρέστα. Αναγνωρίζει τα λάθη του αλλά είναι αργά. Ο χρόνος κύλησε και οι καλές στιγμές που ζήσανε μαζί ξεθώριασαν για να μπορούν να κρατήσουν δύο ψυχές ενωμένες.
Μα πως γίνανε έτσι… Λες και ήταν χθες που βγαίνανε το πρώτο τους ραντεβού και μετά όλα σαν να χάθηκαν από την μνήμη. Σαν να έχουν πάθει αμνησία σε ότι όμορφο έζησαν. Τον χώρο των αναμνήσεων έπιασαν άλλες μνήμες. Γκρίνια και μούτρα δίχως λόγο. Προσβολές και ζήλιες χωρίς αιτία, απλώς και μόνο από την δική του ανασφάλεια.
Μα πόσο χαζός υπήρξε!
Αυτή η γυναίκα ήταν ό,τι καλύτερο του είχε συμβεί!
Αυτή που σε ότι χρειαζόταν εκείνος, ήταν πάντοτε η καλή του νεράιδα για να του το δώσει, με μοναδικό αντάλλαγμα ένα χαμόγελο του, μία καλή του κουβέντα, ένα βλέμμα αγάπης ίσα για να της γλυκάνει την ψυχή!
Μα φταίει αυτός και ο ηλίθιος εγωισμός του! Αυτός και ο απύθμενος σαδισμός του που της τα στερούσε και βλέποντας την να κλαίει, χωρίς να καταλαβαίνει τι πραγματικά κάνει, της απομάκρυνε της και το μοναδικό κλωνάρι σωτηρίας για να πιαστεί από αυτήν την σχέση και τώρα είναι αυτό που ψάχνει και ο ίδιος να πιαστεί για να την κρατήσει πίσω, αφού το χέρι της το τράβηξε από το δικό του.
Μόνο και να μπορούσε να γυρίσει λίγο τον χρόνο πίσω, να της σκουπίσει τα δάκρυα που δεν της άξιζαν, να πάρει πίσω όλες τις απαξιώσεις που της έκανε, τις βαριές κουβέντες που της είπε. Να της ζητήσει γονατιστός συγγνώμη για τα χαμόγελα που της στέρησε και να της παραδεχτεί πως ο μοναδικός χαζός ήταν αυτός που φερόταν έτσι απαίσια σε έναν θησαυρό όπως ήταν η καρδιά της.
Όχι, δεν ήταν χαζή αυτή όπως την έλεγε, όχι, δεν τα έκανε όλα λάθος όπως της χρέωνε! Όχι! Δεν ήθελε να την χάσει!
Σηκώνει το κεφάλι του να την κοιτάξει, δεν είναι πια εκεί, πίσω έμεινε μόνο το άρωμα της και ο καφές που άφησε με τα ίχνη από το κραγιόν της στο φλυτζάνι.
«Συγγνώμη για όλα» ψέλλισε, μόνο που δεν τον άκουγε πια κι αυτός δεν ήξερε αν μπορούσε να συγχωρήσει τον εαυτό του, να συνυπάρξει με τις τύψεις του και να δώσει άφεση σε έναν Αδάμ που έχασε από μόνος του τον Παράδεισο.
Loveletters.gr