Στέλλα Σαμαρά:”Η αγάπη έχει πολλές μορφές”
Η Στέλλα Σαμαρά, γεννήθηκε στην Καλαμαριά της Θεσσαλονίκης το Σεπτέμβριο του 1994. Είναι απόφοιτη του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης, ενώ συνεχίζει τις μεταπτυχιακές σπουδές της στον τομέα της Ψυχολογίας.
Έχει παρακολουθήσει ιδιαίτερα μαθήματα κλασικής κιθάρας από μικρή ηλικία και πιάνου τα τελευταία χρόνια. Από 14 ετών, γράφει τη δική της μουσική και στίχους. Το Δεκέμβριο του 2013 και το Δεκέμβριο του 2015 συμμετείχε με δικές της συνθέσεις σε συναυλίες των Αγώνων Δημιουργίας Ελληνικού Τραγουδιού 3 και 5 αντίστοιχα, στην Κεντρική Σκηνή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση. Το Νοέμβριο του 2015, συνεργάστηκε με το Μανώλη Μητσιά στη μουσική παράσταση “Το Πατάρι του Φλόκα” στον Πολυχώρο “Αθηναΐς”.
Το 2018 η Στέλλα Σαμαρά εντάσσεται στην οικογένεια της Heaven Music και τον Ιούνιο κυκλοφορεί το single “Της ζωής μου το χρυσάφι” και το μέλλον είναι λαμπρό για τη σπουδαία ερμηνεύτρια.
Επιμέλεια συνέντευξης Βασιλική Ευαγγέλου-Παπαθανασίου
Καταρχάς πώς είσαι αυτό το διάστημα;
Νομίζω πως δεν έχω υπάρξει σε χειρότερη κατάσταση μέχρι στιγμής στη ζωή μου. Έχω χάσει από τη ζωή μου τα περισσότερα στηρίγματά μου. Τη γιαγιά που με μεγάλωσε και έχω τ’ όνομά της, τον πατέρα μου… μέχρι και τώρα που μιλάμε έχω έναν άνθρωπό μου στο νοσοκομείο, που δεν ξέρω πώς θα ξημερώσει. Γενικότερα από το σοκ, επειδή όλα συνέβησαν σε μικρό χρονικό διάστημα, έπαθα διασχιστική αμνησία απ’ την οποία ακόμα δεν έχω συνέλθει πλήρως. Ξαφνικά, ξύπνησα μια μέρα και τίποτα δεν είχε πλέον νόημα.
Ας τα πάρουμε από την αρχή. Θέλω να μου πεις μερικά πράγματα για σένα.
Δε νομίζω ότι έχω και πολύ ενδιαφέρον σαν άνθρωπος. Ούτε κι έχει τίποτα πικάντικο η ζωή μου. Σα χαρακτήρας, όσο εύκολα θέλω να γνωρίζω και να επικοινωνώ με άλλους ανθρώπους, άλλο τόσο εξαφανίζομαι πλέον. Ειδικότερα τα τελευταία χρόνια. Το πρόβλημά μου είναι ο υπερβολικός συναισθηματισμός, το έχω ψάξει και επίσημα πλέον. Τον πόνο κάποιου δεν τον αντιλαμβάνομαι απλώς, αλλά τον βιώνω μαζί του εάν δε μπορώ να τον σταματήσω. Το συνειδητοποίησα όταν ξεκίνησα να δουλεύω με παιδιά και τύχαινε να χτυπήσουν ή να στενοχωρηθούν για τον οποιονδήποτε λόγο και να κλάψουν. Δεν το άντεχα και αυτόματα βούρκωνα κι εγώ. Το αποτέλεσμα από όλο αυτό είναι ότι δένομαι υπερβολικά με τα πάντα. Δε μου είναι εύκολο να ξεφύγω ακόμα κι από ανθρώπους και καταστάσεις που με φθείρουν. Και δεν ξέρω κι αν ξεφεύγω και ποτέ πραγματικά.
«Το μέσα» Πες μας για το νέο σου τραγούδι.
Υπάρχουν κάποια τραγούδια για τα οποία καταλήγεις να λες «στο κάτω-κάτω δε με νοιάζει, για μένα είναι». Τέτοιο τραγούδι είναι αυτό. Σε τέτοια φάση το έγραψα και το κυκλοφόρησα. Έρχονται μερικές περίοδοι στη ζωή μας, που το μόνο που θέλουμε είναι να βγει αυτή η φωνή από μέσα μας και να ξέρουμε ότι κάποιος μας άκουσε, έστω κι ένας… τίποτα παραπάνω.
Τελικά αν κάποιος ασχολείται με τη μουσική σε τόσο μεγάλο επίπεδο, είναι ανάγκη να το ακολουθήσει ως επάγγελμα;
Τίποτα δεν είναι ανάγκη άμα δεν το θέλει η ψυχή μας. Εμένα η ψυχή μου πάντα βρισκόταν εκεί που βρισκόταν και η μουσική, ανεξάρτητα από το αν είχα υποστήριξη ή όχι. Είναι δύσκολο να ζήσει κάποιος μόνο από τη μουσική στις μέρες μας. Το ξέρω και το βλέπω γύρω μου, ακόμα και από μεγάλα ονόματα του χώρου. Όμως εάν η μουσική είναι η “αγάπη” κάποιου, εύχομαι να καταφέρει να την έχει και ως επάγγελμα στη ζωή του.
Πώς επέλεξες εσύ αυτή την πορεία; Ποιες είναι οι σπουδές σου;
Οι σπουδές μου δεν έχουν καμία σχέση. Σπούδασα στο Παιδαγωγικό και έκανα το μεταπτυχιακό μου στον τομέα της Ψυχολογίας. Τα τελευταία χρόνια ψάχνω κάποια επιπλέον πράγματα σχετικά με την Ειδική Αγωγή, τη Διαπολιτισμική Εκπαίδευση, τη Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση και την Εγκληματολογία, όμως καθαρά για λόγους περιέργειας.
Από την οικογένειά μου δεν είχα και τόση στήριξη αρχικά. Γενικότερα, δεν υπήρχε κανένας που να ασχολείται. Η μαμά μου τραγουδούσε κάποτε, αλλά μέχρι εκεί… Οπότε, το να έχεις ένα τρίχρονο που ξυπνάει μια μέρα και σου λέει ότι θέλει πιάνο γιατί ξέρει να παίζει, το θεωρείς χαζό. Στη φάση του λυκείου είχα ρίξει πολύ κλάμα που δε με άφηναν ούτε να προσπαθήσω να πάω σε σχολή μουσικολογίας, οπότε μάζεψα χρήματα, άλλαξα πόλη για να σπουδάσω κάτι που ήθελαν, αγόρασα κρυφά αρμόνιο και γράφτηκα -επίσης κρυφά- σε ωδείο.
«Σ’ έχω χάσει πια» Ποιον έχεις χάσει από τη ζωή σου;
Χαχα! Το «Σ’ έχω χάσει πια» γράφτηκε πριν αρκετά χρόνια, ανεξάρτητα με το πότε κυκλοφόρησε. Νομίζω πως ήμουν 18 χρονών τότε. Πριν λίγο καιρό μάλιστα, μιλούσαμε με τον άνθρωπο για τον οποίο το έγραψα και του είπα ότι το τραγούδι γράφτηκε για εκείνον. Όμως, πέρα απ’ όλα τ’ άλλα, όταν πραγματικά αγαπάς κάποιον εύχεσαι να είναι ευτυχισμένος ακόμα κι αν δε βρίσκεται δίπλα σε σένα. Αν το ξέρεις αυτό, τότε είσαι κι εσύ καλά, ακόμα κι αν “τον έχεις χάσει”. Η αγάπη έχει πολλές μορφές. Αλλάζει με τα χρόνια.
Γενικότερα δίνεις πράγματα στις σχέσεις σου; Ή κρατάς μικρό καλάθι;
Δίνω τα πάντα χωρίς να περιμένω τίποτα και αυτόματα ξεχνάω ό,τι έδωσα. Βέβαια, το να ξεχάσω δε μου είναι και ιδιαίτερα δύσκολο τους τελευταίους μήνες, αλλά και πιο παλιά πάλι έτσι ήμουν. Απλώς εδώ και κάποια χρόνια, επειδή εγώ η ίδια άρχισα να θυμώνω με τον εαυτό μου κι αισθανόμουν πως κάποιες συμπεριφορές δε μου αξίζουν, ξέγραψα ορισμένους ανθρώπους απ’ τη ζωή μου. Εύκολο για κάποιους, αλλά υπερβολικά δύσκολο και ακόμα ψυχοφθόρο για μένα.
Τελικά είναι όλα μια στιγμή στο χρόνο;
Οι αριθμοί δημιουργήθηκαν για να διευκολύνουν την καθημερινότητα των ανθρώπων κι έχουν καταλήξει να τη ρημάζουν. Ο χρόνος είναι υποκειμενικός. Ουσιαστικά δεν υπάρχει. Όμως εάν καταλαβαίναμε για πόσο λίγο προλαβαίνουμε να πατήσουμε πάνω από τη γη, θα κάναμε τα πράγματα αλλιώς. Θα κατανοούσαμε τους ανθρώπους δίπλα μας, θα λέγαμε γρηγορότερα το «ευχαριστώ», το «συγγνώμη», το «σ’αγαπώ» για να προλάβουμε να τα ζήσουμε και λίγο.
Ποια είναι η σχέση σου μαζί του; Φοβάσαι καθόλου;
Τίποτα δε φοβάμαι πια. Είμαι έτοιμη για τα πάντα. Όταν σου έρθει ένα χτύπημα, πονάς. Όταν τα χτυπήματα σου έρχονται το ένα μετά το άλλο, μουδιάζεις, σταματάς να αισθάνεσαι πόνο.
Μετανιώνεις για πράγματα που έχεις κάνει;
Για τα πράγματα που δεν έκανα στη ζωή μου μετάνιωσα, όμως το κατάλαβα αρκετά νωρίς. Από τότε ποτέ δεν κράτησα μέσα μου τίποτα. Ό,τι ήθελα να πω και να κάνω, το έλεγα και το έκανα. Με αυτόν τον τρόπο τουλάχιστον τα έχω καλά με τον εαυτό μου.
https://www.instagram.com/stella_samara_insta/
