Σου έδειξα τον δρόμο.
Σου έδειξα τον δρόμο.
-Πάμε μου είπες.
Δεν ξεκίνησες για μακρινά ταξίδια…
Μια δυο στάσεις είπες θα κάνεις στην ζωή μου
μέχρι να γεμίσουν τα θέλω σου από ενέργεια…
Να ταξιδέψεις στο γαλάζιο,
να χαθείς στα σύννεφα,
να πετάξεις μέχρι το επόμενο θέλω σου…
Βλέπαμε τον ίδιο ουρανό, το ίδιο δάσος
και οι πεταλούδες να μεταμορφώνονται
από κάμπιες σε πανέμορφα πλάσματα…
Κάποτε μαζί ζούσαμε την αναγέννηση αυτήν…
Έσβησες το φως, τα όνειρα ένα ένα
άρχισαν να αποδυναμώνονται
και να χάνονται σε κάθε αυγή που έρχεται…
Kostantinos Milios
