“Γιώργος Καραμανλής, Η νέα γενιά του stand up είναι εδώ”
Ο τρόπος και οι συνθήκες που γνώρισα τον Γιώργο είναι ανορθόδοξες και θα τις κρατήσω μυστικές. Είναι όμως τύχη που τον γνώρισα γιατί έχω την ευκαιρία να μοιραστώ μαζί σας την πληροφορία που έρχεται σαν τα κωδικοποιημένα μηνύματα των εξωγήινων: Η νέα γενιά του stand up τα σπάει! Ο Γιώργος Καραμανλής είναι ένα παιδί που έσπασε το κουτάκι του. Και όταν αναφέρομαι σε κουτάκια εννοώ τα στεγανά. Και θέλει ένσημα πολλά και προσωπική ανηφόρα για να το κάνεις αυτό. Ευτυχώς όμως για το κοινό όχι απλά κατάφερε να βγει από τα θεωρητικά όρια αλλά μας δίνει απλόχερα και όσα χρειαζόμαστε για να βγούμε κι εμείς., με κυριότερο το γέλιο. Έτσι ξεκινάει κάθε αντισυμβατικό ταξίδι. Με ένα καλό γέλιο…
Γιώργο καλώς ήρθες στο femalevoice. Είναι χαρά μας να σε φιλοξενούμε. Πάντα το κοινό αναρωτιέται για την ζωή των κωμικών. Είναι και η καθημερινότητά σου γεμάτη γέλια, αστεία και πειράγματα;
Γεια χαρά Ντέμη, ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση! Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι ακριβώς έτσι όλη τη μέρα. Όταν είμαι μόνος μου έχω και τις χαλαρές και αστείες στιγμές μου, ειδικά με τη γατούλα μου, αλλά επίσης και αρκετά άγχη. Για αυτό και με την πρώτη δυνατή ευκαιρία θα προσπαθήσω να σκεφτώ ένα αστείο για να μου φτιάξει τη διάθεση. Βέβαια όταν συναντώ άλλους ανθρώπους ξεχνιέμαι, προσπαθώ να ζω το παρόν και να κάνω τους άλλους κι εμένα να διασκεδάσουμε.
Στην ψυχολογία λέμε πως σε ότι κάνουμε υπάρχει πάντα ιδίων όφελος. Εσύ τι παίρνεις από το stand up; Και για να κάνω ακόμα πιο δύσκολη την ερώτηση, τι δίνεις στο stand up comedy.
Σαφώς φαίνεται απ’ έξω ότι ο σκοπός μας είναι να κάνουμε τους άλλους να γελάνε, όπως κι εμένα μου αρέσει να με κάνουν να γελάω μιας και είναι φυσικό παυσίπονο. Αλλά προφανώς παίρνω κι εγώ πίσω διάφορα. Εκτός από τη χαρά του να διασκεδάζω τους άλλους, παίρνω μάλλον ταυτόχρονα και την επιβεβαίωση, την προσοχή και την αποδοχή που ήθελα ως παιδί και ίσως ψάχνω ακόμα. Το τι δίνω εγώ στο stand up comedy καλύτερα να το πουν άλλοι στο μέλλον. Ας πω τι νομίζω ότι προσφέρω. Εδώ και χρόνια διοργανώνω κι εγώ παραστάσεις και open mics, οπότε δίνω δουλειά σε πολλούς κωμικούς και βοηθώ όσο μπορώ τους νέους κωμικούς να κάνουν τα πρώτα τους βήματα.
Ποιοι είναι εκείνες οι προσωπικότητες που σε επηρέασαν ή και σε οδήγησαν στην απόφασή σου να ασχοληθείς με την κωμωδία;
Σίγουρα οι συγγενείς μου και οι δάσκαλοι μου χωρίς να το ξέρουν. Αν εννοείς και συνειδητά, κάποτε ένας φίλος μου είχε δείξει βίντεο του Bill Hicks, ενός Αμερικανού κωμικού που έλεγε ακραία πράγματα για την εποχή χωρίς να τον νοιάζει τι θα σκεφτούν οι άλλοι για αυτόν ( Ή δεν τον περιόριζε αυτό τέλος πάντων από το να το κάνει). Τότε δεν ήξερα ότι αυτό είναι stand up comedy. Μετά από χρόνια ανακάλυψα στο youtube και άλλους ξένους κωμικούς. Κάποια στιγμή το 2012-2014 περίπου ο Φισφής και η Βρανά ήρθαν από το εξωτερικό και ξεκίνησαν τη νέα γενιά του stand up comedy στην Αθήνα. Είδα κατά τύχη μια παράσταση σε ένα μπαρ, μου άρεσε και μίλησα μετά με τον Βύρωνα Θεοδωρόπουλο. Για 3-4 χρόνια αυτό ζυμωνόταν στο μυαλό μου και επιτέλους το 2017 μετά από ένα φεστιβάλ κωμωδίας είπα τέρμα οι φόβοι, θα το κάνω. Έκατσα αυτό το καλοκαίρι λοιπόν και κρατούσα σημειώσεις από ότι μου φαινόταν αστείο από το παρόν και το παρελθόν μου, και τσουπ να ‘μαστε τώρα εδώ.
Πως γεννιούνται τα κείμενα; Σημειώνεις σκέψεις και ιδέες παντού ή αποθηκεύονται απλά στο μυαλό σου;
Ναι ακριβώς γιατί αν περιμένουμε να τα θυμόμαστε ξεχνάμε μεγάλο ποσοστό. Ο,τι ιδέα ή αστείο σκεφτώ το σημειώνω πρόχειρα ή το ηχογραφώ, και στη συνέχεια ή παρκάρω και το γράφω καλύτερα ή κάποια στιγμή στο σπίτι μαζεύω όλο το υλικό, το αναλύω το βάζω σε μια σειρά και μετά το κόβω, αφαιρώντας τις σάλτσες και κρατώντας τα καλύτερα αστεία. Που βέβαια αν δεν τα δοκιμάσω σε κοινό δεν ξέρω αν είναι πραγματικά αστεία. Βεβαία πλέον που είμαι επαγγελματίας έχω και ώρες που κάθομαι σε μια λευκή σελίδα και σκέφτομαι και γράφω από το μηδέν. Ή πιάνω παλιά κείμενα που δεν ήταν έτοιμα γιατί πλέον τα βλέπω από άλλη οπτική.
Η ψυχοθεραπεία του κωμικού είναι η σκηνή; Γιατί για το κοινό η παράσταση είναι μια σοβαρή μορφή ψυχοθεραπείας.
Ω, χαίρομαι που πιστεύεις ότι το κοινό εκτός από το να ξεσκάει και να ξεχνιέται από τα προβλήματα του κάνει και μιας μορφής ψυχοθεραπεία. Και για μας πάνω κάτω το ίδιο είναι, η οποιαδήποτε μορφής έκφραση και έκθεση μας κάνει πολύ καλό, πχ εμένα με βοήθησε στο κοινωνικό άγχος αλλά ίσως και σε θέματα αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης. Αλλά μετά αν βασίζεσαι μόνο σε αυτό ίσως δεν είναι σωστό γιατί γίνεται λίγο εθιστικό. Όντως πάντως πάνω στη σκηνή είναι από τις λίγες φορές που ζω μόνο το παρόν και σταματά ο εσωτερικός μονόλογος και η υπερανάλυση. Βέβαια όταν γίνεσαι επαγγελματίας καλό είναι να βρίσκεις και άλλα κίνητρα εκτός από τα ψυχολογικά.
Αν συναντούσα τον 10χρονο εαυτό σου και τον ρωτούσα τι θα ήθελε να γίνει όταν μεγαλώσει τι θα μου απαντούσε.
Η αλήθεια είναι ότι μάλλον λόγω του χωριού, της φύσης και των ντοκιμαντέρ θυμάμαι τον εαυτό μου να λέει ότι θέλει να γίνει δύτης ή να πάω στον Αμαζόνιο (ακόμα θέλω). Αλλά ταυτόχρονα θυμάμαι στο δημοτικό να νιώθω ωραία όταν πεταγόμουν και έλεγα αστεία στην τάξη και γελούσαν οι συμμαθητές μου. Ήταν ίσως και ο τρόπος μου να γίνω ενδιαφέρον και να βρίσκω φίλους. Επίσης ένιωθα ακόμα πιο ωραία όταν γελούσαν οι κοπέλες, οπότε ίσως ήταν κι ένας τρόπος ερωτικής προσέγγισης. Επίσης μου έκαναν εντύπωση τα ανέκδοτα και προσπαθούσα να φτιάξω τα δικά μου. Μάλιστα είχα βάλει στόχο να φτιάξω ένα ανέκδοτο, να το διαδώσω, να το μάθει όλη η Ελλάδα και με κάποιο τρόπο να κάνει κύκλο και να ξαναφτάσει σε εμένα από άλλους.
Ποιο είναι το πιο αστείο περιστατικό που σου έχει συμβεί σε παράσταση;
Αρκετά. Και ωραία ευτράπελα και μερικά που προκαλούν αμηχανία και εκείνη τη στιγμή πονάμε, ειδικά στα ξεκινήματα που δεν είμαστε έμπειροι να τα διαχειριστούμε. Ένα ωραίο ας πούμε ήταν στην Εύβοια που σε κλειστό χώρο, ένας από το κοινό σε ένα αστείο μου που του άρεσε πολύ άναψε καπνογόνο βεγγαλικό. Τον ρώτησα γιατί και μου απάντησε ότι έτσι κάνουμε εμείς εδώ.
Τελικά στη ζωή μας η ευτυχία έρχεται μόνο από εκείνα που κάνουμε με αγάπη;
Δεν ξέρω. Ελπίζω να βρω την ευτυχία και να σου πω σε λίγα χρόνια. Και όχι δε θα ακολουθήσει τώρα λογοπαίγνιο με το όνομα Ευτυχία. Το μόνο που ξέρω και νιώθω είναι ότι ευτυχώς έχω πάρει αγάπη και μπορώ να δώσω αγάπη και όταν το κάνω νιώθω ωραία. Λένε ότι οι καλλιτέχνες δυσκολεύονται να κάνουν πράγματα που δεν τους αρέσουν. Αυτό θέλω να δουλέψω, γιατί τώρα που έχω μάθει σιγά σιγά να αγαπώ τον εαυτό μου, νομίζω ότι χρειάζεται να κάνω και πράγματα που δεν μου πολυαρέσουν στο τώρα για να είμαι πιο ευτυχισμένος στο μέλλον.
Πες μας κάτι που δεν ξέρουμε για σένα.
Έχω 3 παιδία στην Αυστραλία. Φαντάζεσαι να το μαθαίναν έτσι οι γονείς μου; Πέρα από την πλάκα μου αρέσει πολύ ο χορός, η μουσική και παλιότερα ήμουν επαγγελματίας παίκτης πόκερ. Απλώς όταν ξεκίνησα το σταντ απ και κατάλαβα με τη μία ότι θέλω να το κάνω αυτό για πάντα, σταμάτησα το πόκερ και για ηθικούς λόγους. Γιατί πέρα του ότι το πόκερ ήταν λίγο αντικοινωνικό, συνειδητοποίησα ότι δεν ήθελα να κερδίσω χρήματα, εκμεταλλευόμενος μια ικανότητα που έχω να παραπλανώ τους άλλους. Oh, wait!
Που μπορούμε να σε απολαύσουμε και να σε συναντήσουμε;
Παίζω όλο το χρόνο σε μπαρ και θέατρα της Αθήνας και όλης της Ελλάδας μαζί με άλλους κωμικούς. Ακόμα έχω μια ιντερνετική ραδιοφωνική εκπομπή κάθε Παρασκευή στον Polis view web radio. Και ξεκινώ σύντομα(ελπίζω) ένα podcast. Αν θέλετε μπορείτε να με ακολουθήσετε στο Instagram στο @karamanlis_george που πλέον είναι σαν ταυτότητα και βάζουμε εκεί όλες τις αφίσες και τις πληροφορίες για τις μελλοντικές μας παραστάσεις.
Ήταν πραγματικά μια όμορφη συνέντευξη με ενδιαφέρουσες ερωτήσεις και ευχαριστώ για όλα!
Εγώ σε ευχαριστώ Γιώργο. Ήταν απολαυστική η συζήτηση.
Βρείτε τον Γιώργο Καραμανλή στα social:
https://www.facebook.com/george.karamanlis/
