Πρωταπριλιά, σαν όλες τις ημέρες του χρόνου
Πρώτη του μήνα σήμερα. Πρώτη του Απρίλη. Ημέρα του ψέματος. Ημέρα της απατεωνιάς. Πρόσεξε λένε μην σε γελάσουν. Μην σε εξαπατήσουν. Λες κι όλες τις υπόλοιπες ημέρες του χρόνου απαγορεύεται. Λες κι όλο τον υπόλοιπο καιρό όλοι κι όλες είναι παπαδίτσες, θεούσες και άγιοι και προσέχουν τι λένε και τι κάνουν.
Μακάρι πραγματικά, να ήταν μόνο μια φορά το χρόνο αυτή η κακόγουστη ημέρα και όλοι τις επόμενες ημέρες να γινόμασταν φρόνιμα και ήσυχα παιδάκια. Μακάρι να ήταν κοινές φάρσες, αυτές οι εξαπατήσεις των ανθρώπων, που απλά στο τέλος της ημέρας, γελάς και μόνο που τα θυμάσαι. Σκέφτεσαι μόνο με την έγνοια και μένεις με την απορία, πως ξεχάστηκες σήμερα πρωταπριλιά και πίστεψες τον άλλον.
Μόνο που δυστυχώς είναι πολλές πρωταπριλιές που ζεις καθημερινά και σε πονάνε. Είτε μια συναισθηματική εξαπάτηση, είτε οικονομική είτε οποιαδήποτε άλλη που δεν μπορεί να βάλει ο νους σου, αυτήν την ώρα που το σκέφτεσαι.
Έχουμε μάθει στην εξαπάτηση βέβαια, που η αλήθεια έχει καταντήσει ψέμα. Μπορεί να είναι ολοκάθαρα μπροστά μας και να μην βλέπουμε. Από την άλλη πλευρά πάλι, δεν θέλουμε να την δεχτούμε προτιμάμε το ψέμα. Σαν τη καραμέλα που μας πιπιλάνε χρόνια τώρα οι πολιτικοί ή οι εκάστοτε γκόμενοι.
Θα ήταν τα πράγματα πιο απλά, αν αγαπούσαμε την αλήθεια και την παραδεχόμαστε. Φυσικά πρώτα απ΄όλα στον εαυτό μας και σε κανέναν άλλον. Κι όχι φυσικά για να πληγώσουμε τον απέναντι μας , ούτε για να είμαστε ευγενικοί και να μην τον κακοκαρδίσουμε. Γιατί η αλήθεια δεν χρειάζεται να κρύβεται. Δεν χρειάζεται δικαιολογίες. Απλά την λες. Απλά την ξεστομίζεις. Η αλήθεια είναι αλήθεια. Χωρίς υπεκφυγές. Το ξέρουμε βέβαια καθαρά και συνειδητά ότι πονάει. Άλλος ένας λόγος που υπεκφεύγουμε. Είναι γιατί φυγοπονούμε και έχουμε συνηθίσει να την αποφεύγουμε αλλά και να την πολεμάμε.
Μα ο πόλεμος είναι καλό να γίνεται όταν χρειάζεται. Στη προκείμενη περίπτωση για την φανέρωση της κι όχι για την κάλυψη της. Η μάχη για την αλήθεια ίσως έχει χαθεί. Μα ποτέ δεν είναι αργά για να θυμηθούμε τα κοινωνικά ιδεώδη μας. Να ψάξουμε να βρούμε τις κρυμμένες αρχές μας κι όχι απλά τα ατομικά ιδεώδη.
Είναι κρίμα να φοβάσαι να μιλήσεις και να πεις την αλήθεια. Είναι λάθος να φοβάσαι μην παρεξηγηθείς. Είναι κρίμα να διαστρεβλώνονται έννοιες κι αξίες. Είναι απλά κρίμα…Πολλά πράγματα θα έπρεπε να επαναξιολογηθούν…
Ποτέ δεν είναι αργά για μια νέα αρχή, για ένα τόλμημα να σταματήσεις να λες ένα ψέμα λιγότερο την ημέρα. Για μια δικαιολογία ότι δεν θες να πληγώσεις τον φίλο σου λέγοντας του την αλήθεια πχ σε ευχαριστώ για το δώρο σου αλλά δεν ήταν του γούστου μου. Δεν τον πληγώνεις αλλά αν ενδιαφέρεται την επόμενη θα μάθει και θα πάρει κάτι πιο κοντά στα γούστα σου.
Από τα μικρά ψέματα που θα αρχίσουν να κόβονται, θα φτάσουμε σιγά σιγά και στις μεγάλες αλήθειες. Θα είναι μια νίκη εκεί που δεν το περίμενες ποτέ.
Όλοι αξίζουμε την αλήθεια, ακόμα κι αν πονάει κάποιες φορές. Όμως μέσα από αυτήν, γινόμαστε πιο δυνατοί και μαθαίνουμε να την αντέχουμε και να την αντιμετωπίζουμε.
φωτό web
