Ποτέ

ποτέ δεν θα φτάνει ….
ποτέ δεν θα σε χορτάσω όσο θέλω
αγέρας είσαι και μπαίνεις μέσα μου,
βροχή και με ξεπλένεις,
δρόμος μου είσαι για όλα τα ταξίδια μου
φεγγάρι μου που φωτίζεις κάθε σκοτεινή
γωνία του δρόμου, μια αγκαλιά ..
πως να σβήσει το πάθος αυτό
ένα χαμόγελο είσαι για να μου δίνεις
δύναμη στην ζωή μου …
το ξέρω καλά ..
ποτέ δεν θα μπορέσω να σε χορτάσω ….
γιατί κάθε φορά θα πνίγομαι
μέσα στην αγκαλιά σου ….
και μόλις αρχίζω να απολαμβάνω
την αγκαλιά σου,
τα χάδια σου,
τα φιλιά σου,
έρχεται η ώρα της επιστροφής …
ένα παράπονο μόνιμο σε κάθε σβήσιμο
του ήλιου μέσα στην θάλασσα μας …
ταξίδι μου έγινες για να ταξιδεύει ο πόθος ….
σε λατρεύω ότι και να γίνει θα σε λατρεύω ….
ζωή μου…

Kostantinos Milios