Πολλά η λίγα παιχνίδια;
Θα ξεκινήσω με την κλισέ πια φράση μου πως κάθε οικογένεια είναι μοναδική και διαφορετική και σαφέστατα μπορεί να επιλέξει να έχει το παιδί είτε πολλά , είτε λίγα παιχνίδια τίποτα δεν είναι λάθος από τα δύο.
Ένα παιδί που θα έχει πολλά παιχνίδια σκέφτομαι ότι ίσως αφενός να έχει πιο πολλά ερεθίσματα αφού μπορεί να δοκιμάζεται σε πιο πολλά πράγματα, αφετέρου να μην βαριέται πολύ αφού έχει πιο πολλές επιλογές.
Ο κίνδυνος ένα παιδί να έχει πολλά παιχνίδια έγκειται στην μη εκτίμηση των πραγμάτων. Να θεωρεί δεδομένο ότι μπορεί να παίρνει ότι θέλει. Δυστυχώς αυτή είναι μια πραγματικότητα που θα πρέπει εμείς οι σημαντικοί άλλοι να μην την ενθαρρύνουμε! (Γιατί και εμείς μεγαλώσαμε και καταλάβαμε ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο και πρέπει καθημερινά να παλεύουμε)
Τι θα μπορούσαμε να ενθαρρύνουμε λοιπόν το παιδί που έχει πολλά παιχνίδια:
- Να δωρίζει ανά τακτά χρονικά διαστήματα παιχνίδια πια που δεν χρειάζεται το ίδιο σε άλλα παιδιά που το έχουν ανάγκη
- Να αφήνει στην άκρη κάποια παιχνίδια που δεν τα θέλει εκείνη την στιγμή ώστε να μην χρειαστεί να αγοράσει και άλλα μετά
- Να μάθει την αξία του μοιράζομαι
