
Πανελλήνιες: Βάσανο ή ανακούφιση;

Μπήκε ο Μάης για τα καλά! Πέρασε και αυτός ο μήνας, άλλη μια ανάσα πιο κοντά στις Πανελλαδικές εξετάσεις. Άλλη μια ανάσα πιο κοντά στο όνειρο κάθε μαθητή! Άλλοι αγχωμένοι πολύ κι άλλοι λιγότερο όλοι οι τελειόφοιτοι Λυκείου καλούνται να δοκιμαστούν σε γραπτές εξετάσεις που θα καθορίσουν όλη τους τη ζωή. Μια δοκιμασία που θα κρατήσει λίγες μόνο μέρες. Πόσο άδικο αυτές οι λίγες μέρες να σημαδέψουν όλη σου τη ζωή; Αν πετύχεις, τότε είσαι τυχερός! Αν όχι όμως; Ήρθε το τέλος του κόσμου; Πολλά αναπάντητα ερωτήματα έχουν φωλιάσει στο μυαλό όλων των υποψηφίων αυτές τις μέρες. Σκέψεις, άγχος, αγωνία, πίεση, και… ίσως μια μικρή νοσταλγία για τα χρόνια που πέρασαν γρήγορα και άφησαν αναμνήσεις στο πέρασμά τους.
Θυμάσαι την πρώτη σου μέρα στο δημοτικό; Όταν η μαμά σου σε πήρε από το χέρι και σε πήγε στο νέο σου σχολείο; Σε έβλεπε να μπαίνεις στο γεμάτο από παιδιά σχολείο και συγκινούνταν καθώς συνειδητοποιούσε ότι από εδώ και στο εξής τα χρόνια θα περάσουν σε νεράκι. Το πρώτο σου σχολείο. Ένα μέρος στο οποίο θα έπρεπε να ζεις τις 7 από τις 24 ώρες της ημέρας σου. Ένα μέρος στο οποίο επρόκειτο να μαθαίνεις, να παίζεις, να διασκεδάζεις, να γελάς και να χαίρεσαι όλες τις ομορφιές που αυτό θα σου πρόσφερε. Περνούν τα 6 χρόνια του Δημοτικού και εσύ βρίσκεσαι ξανά μπροστά στην πόρτα ενός άλλου κτιρίου, αυτό του Γυμνασίου, το οποίο τώρα είναι πιο πειθαρχημένο. Δε συναντάς κούνιες στην αυλή, οι καθηγητές σου δεν είναι τόσο γλυκανάλατοι όσο οι δασκάλες σου στο δημοτικό ούτε σου κρατάει συντροφιά το ταπεράκι της μαμάς που συνήθιζες να παίρνεις στο σχολείο. Χωρίς να το καταλάβεις περνούν και τα τρία χρόνια του Γυμνασίου και εσύ βρίσκεσαι μπροστά στην αυλόπορτα ενός κτιρίου που θα σε σημαδέψει περισσότερο απ’όλα τα υπόλοιπα που είδες. Εδώ θα χτίσεις τον χαρακτήρα που θα έχεις μια ζωή, θα γνωρίσεις νέα πρόσωπα και θα ζήσεις καταστάσεις ως έφηβος πια κι όχι σαν ένα μικρό ανώριμο παιδάκι. Οι καθηγητές; Αυτοί εξακολουθούν να είναι το ίδιο αυστηροί και απαιτητικοί. Δεν το θέλουν. Για το καλό μας το κάνουν. Για να βοηθήσουν. Τώρα καταλαβαίνεις πλέον όλο το σχέδιο της υπόθεσης.
Τώρα, λίγες μέρες πριν βρεθείς για ακόμη μια φορά σε ένα θρανίο θα σου ζητηθεί να απαντήσεις σε κάποια ερωτήματα. Μην αγχωθείς! Δεν είναι η πρώτη φορά που βιώνεις κάτι τέτοιο. Μια συνηθισμένη διαδικασία είναι. Ξέρεις τις δυνατότητές σου, το διάβασμα που έριξες και τις θυσίες που έκανες για να έρθεις σε αυτό το σημείο. Πλέον, μπορείς να πάρεις μια ανάσα και να ξεκινήσεις να διαγράφεις σταθερά την ευθεία που θα σε οδηγήσει στο λαμπρό σου μέλλον με συγκέντρωση, προσοχή και πίστη στον εαυτό σου. Αν τυχόν σε πιάσει κάποιο σφίξιμο στην καρδιά κράτα γερά το φυλαχτό σου και συνέχισε ανεμπόδιστος να χαράσεις την πορεία σου.
Κάπως έτσι έφυγε και το τελευταίο εξεταστέο μάθημα! Τελείωσε και αυτό το “βάσανο”. Πριν προλάβεις να πάρεις μια ανάσα και να αντικρίσεις τον ουρανό που σπάνια είχες την ευκαιρία να κοιτάξεις όλον αυτό το καιρό βλέπεις τη μάνα σου στην είσοδο. Συγκινημένη για ακόμη μία φορά σε περιμένει με ανοιχτές αγκάλες. Όπως σε παρέδωσε στους καθηγητές σου έτσι σε παίρνει και τώρα με πλήθος συναισθημάτων να αναβλύζουν μέσα της! Και να σου οι ερωτήσεις και τα γέλια με το κάθε θετικό σου σχόλιο. Και να σου τα πάρτι και οι εκπλήξεις στο σπίτι με τον μπαμπά σου να σε περιμένει στο σπίτι γεμάτος αγωνία για το παιδάκι του που πλέον δεν είναι παιδάκι. Πόσο όμορφα όλα αυτά!
Αφού έχεις περάσει μερικές στιγμές χαλάρωσης και ξεκούρασης με φίλους και γνωστούς έπειτα από μια πολύ κουραστική περίοδο έρχεται η μέρα των αποτελεσμάτων. Και τρέχεις να ανοίξεις τον υπολογιστή να αντικρίσεις με τα ίδια σου τα μάτια τα αποκαλυπτήρια νέα. Και νευριάζεις και βρίζεις με το σύστημα που δε λέει να συνεργαστεί! Και να σου οι χτύποι της καρδιάς που δυναμώνουν όλο και περισσότερο με κάθε φόρτωση του συστήματος. Επιτέλους! Εμφανίζεται μπροστά στα μάτια σου το αποτέλεσμα. Ποτάμια δάκρυα κυλούν από τα μάτια και αρχίζεις να τσιρίζεις από τη χαρά σου! Τσιμπιέσαι να δεις αν είναι αλήθεια αυτό που ζεις ή μήπως όνειρο! Αγκαλιάζεις τους δικούς σου και δε σταματάς να κλαις από χαρά. Είδες; Έγινε τελικά αυτό που τόσο πολύ ποθούσες. Είναι πλέον γεγονός! Είσαι και επίσημα φοιτήτρια!
Καιρός για πάρτι και διασκέδαση! Καλείς κόσμο, συγγενείς, φίλους, ξένους δεν έχει σημασία! Πρέπει να μάθει όλος ο κόσμος ότι τα κατάφερες! Ότι όσα φάνταζαν στο μυαλό σου σα κάτι μακρινό και άπιαστο τώρα είναι πραγματικότητα και το ζεις! Είναι το όνειρο σου που υλοποιήθηκε και εσύ σφίζεις από ευτυχία! Χορεύεις, διασκεδάζεις, μεθάς και χαίρεσαι περισσότερο από κάθε άλλη φορά! Το αξίζεις! Αξίζεις να ζεις και να χαίρεσαι την επιτυχία σου γιατί είναι δική σου και μόνο δική σου! Κερνάς και τους καθηγητές σου που σε βοήθησαν σε αυτή τη δύσκολη διαδικασία που πλέον δε φαντάζει και τόσο δύσκολη. Και χαίρεστε και αγκαλιάζεστε και νιώθεις την πληρότητα μέσα σου εντονότερη από κάθε άλλη φορά. Και τρέχεις να αγκαλιάσεις και να μάθεις τι έκαναν οι φίλοι σου. Αν πέτυχαν τον στόχο τους. Χοροπηδάνε κι αυτοί από χαρά! Τρέχετε στους δρόμους, γελάτε και κάνετε ότι τρέλα μπορεί κανείς να φανταστεί. Το ζείτε!
Είναι γεγονός! Είσαι κι επίσημα φοιτητής! Συγχαρητήρια!…
Εύχομαι σε κάθε έφηβο που πρόκειται να δώσει εξετάσεις φέτος να πραγματοποιήσει το όνειρό του! Χαρείτε όσο είναι ακόμη καιρός τις λίγες σχολικές στιγμές που σας απομένουν και παρατηρήστε το περιβάλλον γύρω σας. Μη το ξεχάσετε αυτό! Δε θα ξαναέχετε την ευκαιρία να είστε μαθητές γι αυτό ρουφήξτε κάθε στιγμή, κάθε λεπτό που σας απομένει. Ποτέ μην αγνοήσετε το γεγονός ότι ακόμη και το ενδεχόμενο αποτυχίας είναι ένα μάθημα ζωής! Μη το βάζετε κάτω! Αγωνιστείτε για ένα καλύτερο μέλλον! Για το δικό σας και μόνο μέλλον!
Υ.Γ. Πείτε και ένα ευχαριστώ στους γονείς σας για την υπομονή και την αγάπη που δεν έπαψαν να δείχνουν ακόμη και στις πιο δύσκολες μέρες σας.