Οι μπαμπάδες της νέας γενιάς αξίζουν απόλυτα το θαυμασμό μας!
Σκηνή 1η
Παραλία.
Παιδιά στην αμμουδιά. Μαμάδες κάνουν ηλιοθεραπεία, μπαμπάδες εν δράσει. Νέοι μπαμπάδες, σημειωτέον. Θα παίξουν με τα πιτσιρίκια, θα τα ταΐσουν, θα τα αλλάξουν αν χρειαστεί. Κοινώς θα βοηθήσουν τις μαμάδες να χαλαρώσουν.
Σκηνή 2η:
Σπίτι φιλικό.
Μπαμπάς κοιμίζει την πιτσιρίκα, αφού πρώτα την έχει κάνει μπάνιο. Νέος μπαμπάς κι αυτός.
Σκηνή 3η:
Δημοτικό πάρκο. Μπαμπάδες τραβούν παιδικά καρότσια κάνοντας βόλτα στη δροσιά με τα παιδιά τους. Νέοι μπαμπάδες κι αυτοί. Ελάτε, δεν είναι δύσκολο να καταλάβετε πού το πάω. Οι νέοι μπαμπάδες είναι πια αλλιώς.
Όλοι λατρεύουμε τους μπαμπάδες μας. Ήταν και παραμένουν βράχοι και πρότυπα. Αλλά σίγουρα δεν τους θυμόμαστε να μας αλλάζουν ή να μας πηγαίνουν αυτοί βόλτα στις κούνιες.
Άλλα τα πρότυπα τότε. Άλλα σήμερα. Κι ενώ λατρεύω το μπαμπά μου και νιώθω πως δε στερήθηκα τίποτα σαν παιδί, μπορώ να πω ότι λατρεύω τους σύγχρονους μπαμπάδες. Ακομπλεξάριστοι θα κυνηγήσουν πιτσιρίκια στο πάρκο, θα τα αλλάξουν, θα τα ταΐσουν, θα τα κάνουν μπάνιο. Κοινώς θα είναι δίπλα στη σύντροφο και μαμά ώστε να ελαφρώσουν το φορτίο της. Το πιο όμορφο; Κανείς δε δείχνει να το κάνει με το ζόρι.
Αντίθετα, το χαίρονται! Και μαζί με αυτούς κι όλοι εμείς που τους συναντάμε τυχαία ή τους συναναστρεφόμαστε. Μπαμπάδες εν δράσει. Μπαμπάδες που θέλουν να βλέπουν κάθε στιγμή του μεγαλώματος των παιδιών τους. Κι όχι μόνο να τη βλέπουν αλλά να παίρνουν κι ενεργά μέρος. Κι όχι μόνο μεταχειριζόμενοι το παιδί σα μπιμπελό: καθαρό και περιποιημένο για μερικές αγκαλιές και στα δύσκολα πάλι πάσα στη μαμά. Αντίθετα, μπαμπάδες έτοιμοι για τα δύσκολα. Γιατί όποιος δεν έχει πιάσει γεμάτη πάνα μωρού δεν ξέρει από δύσκολα…
Αυτούς τους μπαμπάδες να τους καμαρώνετε όπου τους βλέπετε. Δεν είναι άεργοι, δεν είναι ξεκούραστοι. Είναι απλά γεμάτοι ζωή κι όρεξη να ζήσουν μαζί με τα παιδιά τους.
Είναι σωστοί σύντροφο και γεμάτοι κατανόηση προσπαθούν να ελαφρύνουν το φορτίο της γυναίκας τους. Κι είναι άνδρες πλήρους απασχόλησης, που θα κρατήσουν το laptop της δουλειάς από τη μία, όταν από την άλλη θα κοιμίζουν το μωρό προκειμένου η γυναίκα τους να χαλαρώσει με ένα μπάνιο ή να μαγειρέψει.
Είναι σύντροφοι, είναι απλά πολύτιμοι. Μπορεί να μη μοιάζουν σε όσα είχαμε συνηθίσει. Αλλά αξίζουν πολλά. Γιατί το μεγάλωμα ενός παιδιού δεν είναι εύκολη υπόθεση. Ούτε το να μοιράζεσαι με τη σύντροφό σου τα ζόρια που στερεοτυπικά της ανήκουν είναι εύκολη υπόθεση. Εκείνοι όμως, αντί να απαλλαχθούν των ευθυνών τους και να αράξουν στον καναπέ, τρέχουν να παίξουν, να καθαρίσουν, να κανακέψουν. Γιατί και μπορούν αλλά κυρίως θέλουν.
Στεύη Τσούτση
