Ο ΠΑΤΕΡΑΣ του Στρίντμπερκ
Το υπέροχο αυτό έργου του Αυγούστου Στρίντμπερκ έχουν τη δυνατότητα να παρακαλουθήσουν αυτή την περίοδο στη πόλη της Λάρισας όσοι επισκεϕτούν το θέατρο τεχνών. Το διαχρονικό αυτό κείμενο που πραγματεύεται το θέμα της πατρότητας της κόρης του πρωταγωνιστή, ξετυλίγει την ιστορία ενός ζευγαριού, τις αλλαγές που ϕέρνει ο χρόνος μέσα στη σχέση και τη θέση της γυναίκας στην τότε κοινωνία. Οι κοινωνικές συμβάσεις και η τεράστια ικανότητα της αμϕισβήτησης που οδηγεί στην τρέλα…
Σε ένα σπίτι του 1886 κατοικεί η οικογένεια του λοχαγού Λάσεν, η σύζυγος του, η κόρη τους, η πεθερά του κι η γκουβερνάντα του. Όλο το έργο είναι μία μάχη. Μία μάχη αξιών, κοινωνικών συμβιβασμών, εγωισμού, κτητικότητας, μάχη των δύο ϕύλων. Η σύγκρουση του ζευγαριού ξεκινά με το θέμα της ανατροϕής της κόρης τους. Ο πατέρας προσδοκά το παιδί του να ϕύγει από το σπίτι για σπουδές κι εργασία ως δασκάλα ενώ η μητέρα προτιμά να παραμείνει στην οικογενειακή εστία ασχολούμενη με τη ζωγραϕική. Με αϕορμή αυτή τη σύγκρουση έρχονται στην επιϕάνεια χρόνια προβλήματα του ζευγαριού, άλυτα θέματα που μετρούν χρόνια διαϕωνιών και την έντονη επιθυμία για εξουσία πάνω στο παιδί από τους γονείς.
Η πατριαρχική οικογένεια όϕειλε να συμμορϕώνεται στις επιθυμίες του αρχηγού της. Ο λοχαγός επικαλείται καθόλη τη διάρκεια του έργου πως κινείται με το γράμμα του νόμου, ακόμα κι όταν πιστέψει πως η σύζυγός του έχει κακές προθέσεις για εκείνον προκειμένου να τον βλάψει και να επωϕεληθεί η ίδια ως νόμιμη διαχειρίστρια της περιούσιας του αλλά και ϕυσικά των επιλογών του παιδιού τους. Εκείνη από την πλευρά της προκειμένου να πετύχει το σκοπό της, να ασκήσει την επιβλητικότητα που επιθυμεί, επιστρατεύει το μηχανισμό της αμϕισβήτησης. Τολμά να προκαλέσει ευθέως τον Λοχαγό θέτοντάς του το ερώτημα κατά πόσο μπορεί να είναι σίγουρος γα την πατρότητα της κόρης τους. Το ερώτημα αυτό θα είναι η αρχή της αποκάλυψης όλων των κακών στιγμών της οικογένειας που δε λύθηκαν ποτέ. Η Λαόυρα σταθερά, ακόμα κι όταν προκαλεί τα πράγματα στα άκρα, επιλέγει να το κάνει μέσα από τον ρόλο της μητέρας και προς την κόρη της αλλά και στον άντρα της, θεωρώντας πως οι ρόλοι της γυναίκας και της συζύγου δεν έμειναν ποτέ στη ζωή της. Για τον Λοχαγό η πατρότητα είναι ένα σύνολο κοινωνικών υποχρεώσεων. Η ανατροϕή του παιδιού, η προτεραιότητα της ανέλιξης του παιδιού, η αίσθηση πως το παιδί του θα είναι η κοινωνική του συνέχεια. Στη μονομαχία λοιπόν αυτού του ζευγαριού υπάρχει μόνος ένας νικητής…
Το έργο ΄Ο Πατέρας’ εξακολουθεί να ανεβαίνει στο Θέατρο Τεχνών υπό την επιμέλεια του πρωταγωνιστή του Γιώργου Βούρου.
Κατερίνα Λιαποπούλου