Ο χρόνος…

Ξέρω ότι για μένα προσπαθώ
να είμαι πάντα δίπλα σου.
Εσύ πάντα μου έδινες τα σήματα σου
αλλά πολλές φορές συγχέονται τα πράγματα
μέσα στον χρόνο μέσα στα συναισθήματα,
μέσα στον έρωτα.
Ο χρόνος έχει χάσει το νόημά του,
η εικόνα έρχεται ξανά στο μυαλό…
Είμαι εκεί όπου έγραφα όλη την ώρα για σένα,
αλλά η αίσθηση σου έτρεχε πάντα.
Ήθελες να προλάβεις νομίζοντας πως
η ζωή χάνεται σ΄ ένα κρεβάτι.
Θα σε αγαπούσα ακόμη πιο πολύ
από όσο σε αγαπώ, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν
θα με αγαπήσεις ποτέ όσο εγώ.
Απροσδόκητο αλλά αληθινό…
Δεν θα ντρέπομαι για την εμπιστοσύνη μου.
Στον έρωτα υπάρχουν οι δυο όψεις
του νομίσματος, ο θύτης και το θύμα
και εκείνος που πονάει πάντα,
είναι αυτός που δείχνει τα συναισθήματά του
χωρίς να φοβάται…
Στην αγάπη μετράει αυτός που παρουσιάζει
την καρδιά του όσο πληγωμένη κι αν είναι,
αυτός που ξέρει να συγχωράει ξέροντας πως έχει δίκιο.
Έχω δει πολλούς που ψάχνουν την απόλυτη αγάπη,
τον απόλυτο έρωτα,
αλλά το κακό είναι ότι δεν είναι έτοιμοι να δοθούν
όταν έρχεται να τους βρει και ξέρεις γιατί;
γιατί θέλουν να καλύψουν τον εαυτό τους χωρίς
να πληγωθούν, αλώβητος έρωτας δεν γίνεται…
Ξέρεις πως αισθάνομαι;
ότι στην ζωή μου ξαφνικά έβαλες φωτιά
και οι φλόγες άρχισαν σιωπηλά
να καίνε τα μέσα μου…

Κωνσταντίνος Μήλιος (Kostantinos Milios) ®