Νάσια Παναγοπούλου «Ένα δάσος διαφορετικό»μια συλλογή παραμυθιών που να απευθύνονται στους ενήλικες

Η Νάσια Παναγοπούλου προσφέρει εικόνες αυθεντικής έμπνευσης, σκέψης και ελευθερίας.Είναι ο κόσμος της απώλειας και των αναμνήσεων, ο κόσμος που αφήσαμε πίσω μας μετά την πανδημία. Η συγγραφέας καλείται να επινοήσει μια γλώσσα προσωπική, υποκειμενική αλλά και κοινωνική ταυτόχρονα, προκειμένου να συναντήσει και να συναντηθεί. Να συσχετιστεί. Αυτό δεν θα το έλεγα αποστολή, θα το έλεγα ανάγκη για σύνδεση.Ως συγγραφέα τη χαρακτηρίζουν η απλότητα, η ακαταμάχητη ειλικρίνεια, ο σεβασμός και η αγάπη για τα παιδιά. Πιστεύει πως όλοι  είμαστε λίγο παιδιά και για αυτό έγραψε παραμύθια για μεγάλα παιδιά.

Επιμέλεια συνέντευξης: Βασιλική Ευαγγέλου-Παπαθανασίου 

Το έσοδο της συγγραφέως από τις πωλήσεις του βιβλίου προσφέρονται για τους σκοπούς της αβαλης.

Πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «φίλντισι» το βιβλίο σας «Ένα δάσος διαφορετικό». Θέλετε να μας πείτε πώς νιώθετε για αυτή την έκδοση;

“Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενη και ενθουσιασμένη για την έκδοση του βιβλίου μου «Ένα δάσος διαφορετικό». Η διαδικασία της συγγραφής του ήταν για μένα ένα ταξίδι ανακάλυψης και αυτογνωσίας, καθώς ήθελα να δημιουργήσω μια συλλογή παραμυθιών που να απευθύνονται στους ενήλικες, προσκαλώντας τους να ξαναβρούν τη μαγεία του κόσμου γύρω τους,να συνδεθούν με το μικρο παιδί μέσα τους και να αναστοχαστούν τη ζωή μέσα από έναν πιο συμβολικό φακό.

Η συνεργασία με τις εκδόσεις «Φιλντίσι» υπήρξε εξαιρετική, καθώς μοιραζόμαστε το ίδιο όραμα για τη δύναμη της φαντασίας και της αφήγησης. Ελπίζω το βιβλίο μου να αγγίξει και να εμπνεύσει όσους το διαβάσουν, προσφέροντάς τους μια σύνδεση με όνειρα και τις σκέψεις που όλοι έχουμε εντός μας, αλλά συχνά παραμελούμε στην καθημερινότητα.”

Τι είχατε στο μυαλό σας, όταν ξεκινήσατε να τη γράφετε;

Όλα ξεκίνησαν από ένα “βελόνι”και ένα “μπαλόνι”…Δυο λέξεις που επί δυο μέρες απασχολούσαν έντονα το μυαλό μου…Και έτσι άρχισα να γράφω το πρώτο παραμύθι μου με θέμα τις διατροφικές διαταραχές.Καθώς το έγραφα σκεφτόμουν ότι ίσως θα ήταν πολύ καλή ιδέα να γράψω και άλλα παραμύθια που να μιλούν για κοινωνικά θέματα της εποχής μας (όχι ότι δεν έχουν απασχολήσει την κοινωνία μας και παλαιότερα)μέσα από την αλληγορία και έτσι δημιούργησα και τους υπόλοιπους ήρωες μου.

Μια ιστορία έχει σκοπό να πείσει, να διδάξει, ή να κεντρίσει τη σκέψη του αναγνώστη;

“Η ιστορία σε ένα βιβλίο έχει πολλές αποστολές, και κάθε συγγραφέας έχει το δικό του όραμα για τον σκοπό της. Στο βιβλίο μου «Ένα δάσος διαφορετικό», στόχος μου δεν είναι απλώς να διδάξω ή να πείσω, αλλά να κεντρίσω τη σκέψη του αναγνώστη και να τον προσκαλέσω σε έναν διάλογο με τον ίδιο του τον εαυτό και τον κόσμο γύρω του. Οι ιστορίες μου δεν θέλουν να δώσουν εύκολες λύσεις ή διδάγματα, αλλά να ανοίξουν παράθυρα για προβληματισμό, να αγγίξουν συναισθήματα και να ενθαρρύνουν την αναζήτηση του νοήματος και της ομορφιάς στις απλές και καθημερινές στιγμές της ζωής. Μέσα από τη φαντασία και το συμβολισμό, το βιβλίο προσφέρει έναν τρόπο να επανασυνδεθούμε με τις αξίες και τα συναισθήματα που συχνά παραμελούμε στην καθημερινότητα.”

Ποιο είναι το νόημα που θέλετε να περάσετε στους αναγνώστες σας μέσα από τον μαγικό κόσμο του παραμυθιού

“Μέσα από τον μαγικό κόσμο του παραμυθιού στο βιβλίο μου «Ένα δάσος διαφορετικό», επιθυμώ να μεταφέρω στους αναγνώστες μου την ιδέα ότι η ζωή, όπως και τα παραμύθια, δεν είναι μόνο αυτό που φαίνεται επιφανειακά. Κρύβει μυστικά, ανατροπές και μαγικές στιγμές που περιμένουν να τις ανακαλύψουμε αν ανοίξουμε την καρδιά μας και το μυαλό μας. Το βασικό μήνυμα είναι ότι η αλήθεια, η ομορφιά και η σοφία συχνά κρύβονται στα απλά και ανεξερεύνητα κομμάτια της ύπαρξής μας. Μέσα από τους ήρωες, τις περιπέτειες και τα σύμβολα, θέλω να ενθαρρύνω τους αναγνώστες να αναζητήσουν το προσωπικό τους «δάσος», τον εσωτερικό τους κόσμο, και να αποδεχτούν την πολυπλοκότητα και την ομορφιά της ανθρώπινης φύσης και του κόσμου γύρω τους.Αλλά παράλληλα τους προσκαλώ,να αποδεχτούν,να αγαπήσουν,να συμπεριλάβουν.

Το παραμύθι είναι για μένα μια γέφυρα που ενώνει το φανταστικό με το πραγματικό, και στόχος μου είναι να εμπνεύσω τους αναγνώστες να σκεφτούν πέρα από τα όρια της καθημερινότητας και να ανακαλύψουν ξανά τη μαγεία που τους περιβάλλει.”

Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι να περνάτε μηνύματα στο ενήλικο κοινό μέσω των βιβλίων σας;

“Το να περνάς μηνύματα στο ενήλικο κοινό μέσω ενός βιβλίου είναι, από τη μια, μια πρόκληση, αλλά από την άλλη, είναι και μια ιδιαίτερα ικανοποιητική διαδικασία. Οι ενήλικες είναι συχνά πιο επιφυλακτικοί και πιο κριτικοί όταν διαβάζουν παραμύθια ή ιστορίες που μπορεί να φαντάζουν φανταστικές ή αλληγορικές. Γι’ αυτό και για μένα η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να καταφέρω να κεντρισω την προσοχή τους χωρίς να τους «πείσω» ή να τους δώσω έτοιμες λύσεις.

Το ενήλικο κοινό αναζητά περισσότερο το βάθος και τη σκέψη πίσω από την ιστορία, και σε αυτό το πλαίσιο, το παραμύθι πρέπει να έχει και τον συμβολισμό και τη φιλοσοφία που προκαλεί τη σκέψη, χωρίς όμως να χάσει την αίσθηση της μαγείας και της φαντασίας. Στο «Ένα δάσος διαφορετικό», για παράδειγμα, έχω προσπαθήσει να δημιουργήσω μια ισχυρή σύνδεση μεταξύ του φανταστικού κόσμου και της πραγματικής ζωής, έτσι ώστε ο αναγνώστης να μπορεί να αναγνωρίσει στοιχεία της δικής του ύπαρξης μέσα στις ιστορίες.

Όσο πιο αληθινές και ανοιχτές είναι οι ιστορίες που λέμε, τόσο πιο εύκολο είναι να συνδεθούμε με τους αναγνώστες μας. Η δυσκολία έγκειται στο να προσφέρουμε κάτι που θα τους αγγίξει πραγματικά να το κάνουν, να το συνειδητοποιήσουν,χωρίς να αισθάνονται ότι τους διδάσκουμε ή τους επιβάλλουμε κάποιο μήνυμα. Είναι ένας ευαίσθητος και δημιουργικός χορός ανάμεσα στην πρόθεση και την αίσθηση του αναγνώστη.”

Πρέπει να ζητάμε βοήθεια από ειδικούς στα προβλήματά μας;

“Η βοήθεια από ειδικούς μπορεί να είναι εξαιρετικά χρήσιμη και συχνά απαραίτητη όταν αντιμετωπίζουμε δύσκολες καταστάσεις ή προβλήματα που ξεπερνούν τις δυνατότητες ή τις γνώσεις μας. Όμως, η αναζήτηση βοήθειας δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο στην έννοια της ‘διόρθωσης’ ή της εξεύρεσης λύσης. Στο βιβλίο μου, οι ήρωες της ιστορίας πολλές φορές αναγκάζονται να αντιμετωπίσουν τα δικά τους προσωπικά ζητήματα και ανατροπές, και αυτό που θέλω να περάσω είναι πως, παρά τη σημασία της εξωτερικής βοήθειας, η πραγματική δύναμη για την επίλυση των προβλημάτων μας βρίσκεται συχνά μέσα μας.

Η αναγνώριση του προβλήματος και η αποδοχή ότι χρειάζεσαι βοήθεια είναι το πρώτο και πιο σημαντικό βήμα. Και η βοήθεια δεν είναι πάντα μόνο από ειδικούς. Μπορεί να έρθει μέσω της ενσυναίσθησης από τους γύρω μας, μέσω της στήριξης ή ακόμα και μέσω της αλληλεπίδρασης με τον ίδιο τον εαυτό μας. Ο καθένας μπορεί να έχει τα εργαλεία για να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες του, και μερικές φορές το μόνο που χρειαζόμαστε είναι μια μικρή ώθηση ή καθοδήγηση για να τα ανακαλύψουμε.”

Πρέπει να αποδεχόμαστε τον εαυτό μας είναι το μήνυμα του βιβλίου σας. Πως θα γίνει αυτό;

“Στο βιβλίο μου «Ένα δάσος διαφορετικό», η αποδοχή του εαυτού είναι ένα από τα βασικά μηνύματα που θέλω να περάσω. Για να φτάσουμε σε αυτή την αποδοχή, χρειάζεται να αποδεχτούμε πρώτα τη μοναδικότητά μας και να συνειδητοποιήσουμε πως κάθε άνθρωπος, όπως και κάθε ιστορία, έχει τις δικές του αντιφάσεις, αδυναμίες, αλλά και τις δυνάμεις του.

Η αποδοχή του εαυτού ξεκινά με την κατανόηση ότι δεν πρέπει να είμαστε τέλειοι για να αξίζουμε την αγάπη και τον σεβασμό. Αντίθετα, η πραγματική δύναμη έρχεται όταν μπορέσουμε να δούμε τις ατέλειες μας ως μέρος της ανθρώπινης φύσης, να τις αγκαλιάσουμε και να μάθουμε από αυτές. Μέσα από τις περιπέτειες των ηρώων του βιβλίου, προσπαθώ να δείξω πως η αποδοχή του εαυτού δεν είναι κάτι που συμβαίνει ξαφνικά, αλλά μια διαρκής διαδικασία αυτοανακάλυψης και εσωτερικής συμφιλίωσης.

Οι χαρακτήρες μου περνούν από δοκιμασίες και στιγμές αμφισβήτησης, αλλά μέσα από αυτές ανακαλύπτουν τη δύναμη να αγαπήσουν τον εαυτό τους, ακριβώς όπως είναι. Αυτό το μήνυμα είναι βασισμένο στην πεποίθηση ότι η αποδοχή του εαυτού είναι το θεμέλιο για να μπορέσουμε να αποδεχτούμε και τον κόσμο γύρω μας, και να ζήσουμε με αυθεντικότητα και ειρήνη.”

Πόσο απαιτητικοί και δύσκολοι αναγνώστες είναι οι Έλληνες;

“Οι Έλληνες αναγνώστες είναι, κατά τη γνώμη μου, εξαιρετικά απαιτητικοί και συνειδητοποιημένοι, αλλά ταυτόχρονα έχουν και μια ιδιαίτερη σχέση με τη λογοτεχνία. Η Ελλάδα έχει μακρά παράδοση στον πολιτισμό και τη φιλοσοφία, και αυτό αντικατοπτρίζεται στην ανάγκη των αναγνωστών για βάθος, νόημα και αυθεντικότητα. Ειδικά τα τελευταία χρόνια, βλέπουμε ότι οι Έλληνες αναγνώστες αναζητούν βιβλία που τους προκαλούν, που τους ανοίγουν νέες προοπτικές και τους καλούν να σκεφτούν πέρα από τα όρια της καθημερινότητας.

Ταυτόχρονα, η βιβλιοφιλία στην Ελλάδα έχει εξελιχθεί και προς πιο εμπορικούς και ψυχαγωγικούς προσανατολισμούς, και πολλοί αναγνώστες επιθυμούν να διαβάσουν βιβλία που προσφέρουν μία διαφυγή ή ένα ταξίδι στη φαντασία. Παρά τις διαφορετικές ανάγκες του κοινού, το κοινό μας είναι γενικά ευαισθητοποιημένο και αναζητά ιστορίες που προσφέρουν κάτι αυθεντικό και προσωπικό, κάτι που θα τους συγκινήσει ή θα τους κάνει να σκεφτούν.

Είναι αλήθεια πως οι Έλληνες αναγνώστες, ενδεχομένως λόγω της κουλτούρας και της εκπαίδευσής τους, μπορεί να είναι πιο κριτικη αποψη και βλέμμα και να μην αρκούνται σε επιφανειακές ιστορίες. Ωστόσο, πιστεύω ότι αυτό είναι θετικό, γιατί μας ωθεί ως συγγραφείς να προσπαθήσουμε περισσότερο να δημιουργήσουμε έργα που να αξίζουν την προσοχή και την εκτίμησή τους.”