Να ζήσουμε ένα έρωτα που στο τέλος του θα πούμε “χαλάλι”, όχι “χαράμι”..
Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου
Θα θέλα να τα είχα κάνει όλα μαζί σου.
Το πρώτο φιλί, το πρώτο άγγιγμα, εκείνα που δεν ξεχνιούνται..
Το φλερτ που γεννά τον έρωτα και τον έρωτα που γίνεται αγάπη και νοιαξιμο λίγο πριν γίνει ακόμα δυνατότερος..
Να ταξιδέψουμε και να ανακαλύψουμε τον κόσμο από την αρχή.
Να περπατήσουμε σε υπαίθριες αγορές και να ψάχνουμε με τις ώρες δίσκους βινυλίου.
Να φάμε σε ένα παγκάκι και να γελάμε σαν παιδιά.
Να μαλώσουμε και να τα ξαναβρούμε για λόγους σοβαρούς ή παιδιαστικους, δεν έχει σημασία.
Να χτίσουμε μια ζωή και να την γκρεμίσουμε για να την ξαναφτιάξουμε μόνο και μόνο για να μάθουμε ότι στο «μαζί» κρύβεται το μυστικό μας.
Θα θέλα να τα έχουμε κάνει όλα μαζί.
Να ζήσουμε μια ζωή, έναν έρωτα, μια αγάπη.. ακόμα κι αν θα την σκοτώναμε στο τέλος!
Να ζήσουμε ένα χωρισμό και τον πόνο του τέλους έτσι, για να καταλάβουμε πως στον έρωτα δεν υπάρχει τέλος..
Θα θέλα να τα είχα κάνει όλα μαζί σου.. μόνο και μόνο για να μπορώ να σου πω… ζήσαμε!
Δεν επιβιώσαμε, ζήσαμε.
Γιατί μόνο στο «μαζί» η ζωή αξίζει.. μόνο στο «μαζί» η ζωή δεν περνάει αλλά χαράζει, σημαδεύει και χτίζει μνήμες.
Μνήμες που θα λες… «χαλάλι» κι όχι «χαραμι».
Το πρώτο φιλί, το πρώτο άγγιγμα, εκείνα που δεν ξεχνιούνται..
Το φλερτ που γεννά τον έρωτα και τον έρωτα που γίνεται αγάπη και νοιαξιμο λίγο πριν γίνει ακόμα δυνατότερος..
Να ταξιδέψουμε και να ανακαλύψουμε τον κόσμο από την αρχή.
Να περπατήσουμε σε υπαίθριες αγορές και να ψάχνουμε με τις ώρες δίσκους βινυλίου.
Να φάμε σε ένα παγκάκι και να γελάμε σαν παιδιά.
Να μαλώσουμε και να τα ξαναβρούμε για λόγους σοβαρούς ή παιδιαστικους, δεν έχει σημασία.
Να χτίσουμε μια ζωή και να την γκρεμίσουμε για να την ξαναφτιάξουμε μόνο και μόνο για να μάθουμε ότι στο «μαζί» κρύβεται το μυστικό μας.
Θα θέλα να τα έχουμε κάνει όλα μαζί.
Να ζήσουμε μια ζωή, έναν έρωτα, μια αγάπη.. ακόμα κι αν θα την σκοτώναμε στο τέλος!
Να ζήσουμε ένα χωρισμό και τον πόνο του τέλους έτσι, για να καταλάβουμε πως στον έρωτα δεν υπάρχει τέλος..
Θα θέλα να τα είχα κάνει όλα μαζί σου.. μόνο και μόνο για να μπορώ να σου πω… ζήσαμε!
Δεν επιβιώσαμε, ζήσαμε.
Γιατί μόνο στο «μαζί» η ζωή αξίζει.. μόνο στο «μαζί» η ζωή δεν περνάει αλλά χαράζει, σημαδεύει και χτίζει μνήμες.
Μνήμες που θα λες… «χαλάλι» κι όχι «χαραμι».
Loveletters.gr