Μπάμπης Τζανιδάκης”Εχαμογέλασε η αυγή”
Πριν περάσουμε στις ερωτήσεις, θα ήθελα να μας πείτε μερικά λόγια για σας.
Γεννήθηκα στην Αθήνα και μεγάλωσα στην Ελευσίνα. Πέρασα τα μαθητικά μου χρόνια ως οικότροφος στο Γυμνάσιο – Λύκειο της Σχολής Αναβρύτων. Ολοκλήρωσα τις σπουδές μου στη Σχολή Καλών Τεχνών σε Γαλλία και Ελβετία, με ειδίκευση στην Γλυπτική και στο ατελιέ Εγκαταστάσεων. Αν και εκπαιδεύτηκα στις εικαστικές τέχνες, η μουσική έγινε η Τέχνη που με κέρδισε, από πολύ μικρό όταν ξεκίνησα να παίζω κιθάρα και να γράφω τραγούδια. Τα τελευταία τέσσερα χρόνια ασχολούμαι επίσης και με την ηχοληψία, στο δικό μου στούντιο παραγωγής, το Timeless Recording Studios στην πόλη μου την Ελευσίνα.
Τραγουδοποιός, λοιπόν, και δεν μπορώ να μη σας ρωτήσω από πότε ξεκίνησε η ανάγκη σας να εκφράζεστε μέσα από το τραγούδι;
Από πολύ μικρός έγραφα στίχους…Μάλιστα είχα λάβει μέρος και σε ένα μαθητικό διαγωνισμό ποίησης. Θυμάμαι την φιλόλογο να μου λέει: «Τι πράγματα είναι αυτά που γράφεις παιδί μου;» και να μου πετάει το χαρτί στο θρανίο. Λυπάμαι πραγματικά που δεν κράτησα τους στίχους, θα ήθελα πολύ να τους επαναφέρω στη μνήμη μου. Στην Τρίτη Γυμνασίου πήρα στα χέρια μου την πρώτη μου ηλεκτρική κιθάρα και τότε ξεκίνησα να συνδυάζω τους στίχους που έγραφα με τις πρώτες μου μελωδικές γραμμές. Λίγο αργότερα, στα χρόνια του Λυκείου, ξεκίνησαν και οι συναυλίες με τις διάφορες μαθητικές μπάντες.
Αντιμετώπισες αντιδράσεις;
Πολλές…Όπως αυτή που ανέφερα παραπάνω, την αντιμετώπιση της φιλολόγου αλλά και δύσκολες καταστάσεις όπως την αντίδραση των γονιών μου, όταν στα δεκαέξι μου εμφανιζόμουν σε rock club της Ελευσίνας. Θυμάμαι ότι σε μία συναυλία που συμμετείχα ως κιθαρίστας στο Club Romano, η μητέρα ενός μέλους του συγκροτήματος, έστειλε την αστυνομία με σκοπό να μας αποτρέψει, καθώς ήμασταν ανήλικοι. Ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης όμως, μας υποστήριξε και τελικά το live έγινε με μεγάλη επιτυχία.
«Εχαμογέλασε η αυγή» Πώς γεννήθηκε το τραγούδι σου;
Το «Εχαμογέλασε η αυγή» είναι μία διασκευή παραδοσιακού έργου από την Αρτάκη του Κυζίκου. Αρχικά ήταν ένα τραγούδι που είχα διασκευάσει για τις ανάγκες ενός θεατρικού, και από τότε παρέμενε στο «συρτάρι» για τρία χρόνια. Πριν από λίγο καιρό όμως μου τηλεφώνησε η Ευανθία Μάγνη, ιδιοκτήτρια της δισκογραφικής Spider Music. Με την προτροπή της, το κομμάτι αυτό ηχογραφήθηκε από την αρχή και πήρε την μορφή που έχετε στα χέρια σας. Το «Εχαμογέλασε η αυγή» λοιπόν σηματοδοτεί και την έναρξη της συνεργασίας μου με την δισκογραφική Spider Music.
Αποτέλεσαν εφαλτήριο για να ασχοληθείς με το τραγούδι ποιοι καλλιτέχνες;
Θεωρώ ότι μεγάλο ρόλο έπαιξε ο θείος μου. Επαγγελματίας τραγουδιστής και πολύ γνωστός στον χώρο της λαϊκής μουσικής. Μεγάλωσα ακούγοντάς τον να παίζει κιθάρα και να τραγουδάει στις οικογενειακές συναντήσεις. Επίσης η πρώτη μου φορά σε συναυλία, στα εννιά μου, με στιγμάτισε. Το θυμάμαι ακόμα, σαν να έγινε σήμερα…Στην σκηνή ήταν ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου και ο Σάκης Μπουλάς, τους έβλεπα με θαυμασμό και ήθελα να ανέβω και εγώ μαζί τους στη σκηνή.
Πώς θα χαρακτήριζες την πορεία σου στο χώρο της μουσικής, μέχρι τώρα; Ποια μηνύματα προσπαθείς να προωθήσεις στο κοινό;
Έχω συμμετάσχει σε μεγάλα συναυλιακά δρώμενα και σε αρκετές δισκογραφικές δουλειές. Μέχρι και πριν από λίγο καιρό άνηκα στον χώρο της underground rock σκηνής. Η εσωστρέφεια και η «απομόνωση», είναι βασικά χαρακτηριστικά αυτής της μουσικής. Το παρόν χρονικό διάστημα επέλεξα την σόλο πορεία, επιδιώκοντας να αγγίξω όσο το δυνατόν περισσότερα μουσικά είδη, να πειραματιστώ αλλά και να διευρύνω το κοινό μου. Αυτό μου προσφέρει αμεσότητα στον στίχο και τον ήχο μου. Με ενδιαφέρει να μάθω από την ελληνική μας παράδοση και να την μεταφέρω με τον δικό μου τρόπο στους νεότερους. Η μουσική του τόπου μας -όπως και η παραδοσιακή μουσική του κάθε τόπου- χαρακτηρίζεται από απόλυτη ειλικρίνεια και πραγματικό ήθος. Αυτά τα δύο στοιχεία θα ήθελα να διακρίνει ο ακροατής και στα τραγούδια μου.
Υπάρχουν όρια στη μουσική και τα είδη της;
Η μουσική είναι μία. Ο καθένας την «μιλάει» διαφορετικά αλλά δεν παύει να αποτελεί μία ενιαία παγκόσμια γλώσσα. Το ίδιο και ο στίχος. Π.χ. μπορεί να μην μιλάς Πορτογαλικά αλλά να σε ταξιδεύει το Fado. Αν λοιπόν δεις τα πράγματα από αυτή την οπτική, δεν υπάρχουν όρια στην μουσική. Τα είδη βασίζονται στα ίδια υλικά…Τις δώδεκα νότες και την ανθρώπινη φαντασία.
Τι περιμένεις από την νέα χρονιά;
Να γίνουν τα πράγματα όπως ήταν πριν την υγειονομική κρίση. Να επανέλθουμε στην κανονικότητα με δημιουργία και παραγωγικότητα.
Επιμέλεια συνέντευξης Βασιλική Ευαγγέλου-Παπαθανασίου
