Μη φοβάσαι

Μη φοβάσαι
Είμαστε ακόμη ζωντανοί.
Μέσα στα βράχια, άκου τις ανάσες μας πώς αγκαλιάζουν τις πέτρες.
Μια καρτερική γη, αφουγκράσου, οργώνεται αγόγγυστα στις φλέβες μας.
Δες το σπασμένο όνειρο που προσπαθεί
να συναρμολογηθεί γύρω μας.
Να πάρει μορφή που ιδροκοπά, χαράζοντας το ανέφικτο.
.
Μη φοβάσαι
Εγώ κι εσύ, μια επινόηση της νύχτας είμαστε.
Μια επινόηση του ουρανού για να αντέξει τη νεκρική σιγή της μέρας.
Στην πρώτη υπόσχεση του νου θα ξεχαστούμε.
.
Μη φοβάσαι
Έχουμε ακόμη πολύ ψυχή για να μαδήσουμε.

…είμαστε ακόμη ζωντανοί…

Κωνσταντίνα Σταθακοπούλου