Μέσα από το φακό του Δημήτρη Μπιλιά!
O Δημήτρης Μπιλιάς γεννήθηκε στην Ρόδο όπου ζει μέχρι και σήμερα.
Το πάθος του για την φωτογραφία τον έχει οδηγήσει σημαντικές συνεργασίες με καλλιτέχνες τόσο από Ελλάδα όσο και από εξωτερικό. Η ιδιαίτερη ματιά του αποτυπώνει τις φυσικές ομορφιές της Ελλάδας με τρόπο κινηματογραφικό μέσα από εναλλασσόμενες σκηνές.
Τώρα ετοιμάζει την πρώτη του μεγάλη ατομική έκθεση στην Αθήνα.
Γέννημα θρέμμα Ροδίτης. Τι σημαίνει αυτό το νησί για εσένα; Πόσο κομβικό υπήρξε για τη ζωή σου
Αρκετά. Το να γεννιέσαι και να ζεις σε ένα νησί όπως η Ρόδος, γεμάτο φυσικές ομορφιές ήταν, είναι και θα είναι μια από τις βασικές αφορμές για έμπνευση και δημιουργία.
Με τη φωτογραφία από ποια ηλικία ασχολείσαι; Πότε ένιωσες την ανάγκη να ξεκινήσεις και επαγγελματικά;
Ανέκαθεν είχα μια ιδιαίτερη σχέση με τη τέχνη . Κυρίως με τη φωτογραφία . Πάντα με γοήτευε η απαθανάτιση στιγμών . Ώσπου, αποφάσισα να δοκιμάσω τις ικανότητες μου και τελικά να καταστήσω το χόμπι μου επάγγελμα πλέον . Πιο συγκεκριμένα η «απόπειρα» αυτή έγινε για πρώτη φορά το 2003.
Βρισκόμουν στις Σπέτσες . Έτοιμος να shoot-αρω μια σκηνή από ταινία , μέσα στη θάλασσα , πάνω ακριβώς στην πρύμη ενός σκάφους . Μόλις πετυχαίνω το πρώτο »κλικ» , πέφτω στη θάλασσα, σε συνοδεία με τη φωτογραφική μηχανή και στην προσπάθεια μου να ξανά ανέβω στο σκάφος , γλίστρησα, με αποτέλεσμα να σπάσω το πόδι μου . Η ταινία λεγόταν «ελεύθερη κατάδυση». Πίστεψε με τη γύρισα και την έζησα κυριολεκτικά καταδύοντας.
Το αγαπημένο τοπίο που έχεις φωτογραφήσει;
Πραγματικά μου φαίνεται πολύ δύσκολο να επιλέξω και να απαντήσω. Πολλά τοπία με έκαναν να αισθανθώ τόσο ζεστά και όμορφα , που δεν μου αρκούσε μόνο ένα »κλικ» . Ωστόσο αν πρέπει να ξεχωρίσω ένα από αυτά , θα επέλεγα, τη Μονόλιθο της Ρόδου
Σου αρέσει τελικά να φωτογραφίζεις περισσότερο τοπία ή πρόσωπα;
Θεωρώ πως ακόμη και τα τοπία έχουν κάποιο «πρόσωπο» . Όπως και ένα άτομο, είναι ικανό να κρύβει πολλές και διαφορετικές προσωπικότητες. Η μαγεία είναι όταν καταφέρνεις να αποτυπώσεις την όποια εκδοχή μπροστά στην αντανάκλαση του φακού . Αυτή είναι και η πρόκληση που με γοητεύει στη φωτογράφιση πορτραίτων.
Ο φακός είναι ένα «τρίτο» μάτι για σένα; Μετά από τόσα χρόνια ενασχόλησης μπορείς να σκιαγραφήσεις την προσωπικότητα κάποιου μέσα από ένα φακό;
Από την πρώτη ακόμη εκείνη εντύπωση , μπορείς να ψυχολογήσεις και το πιο μπερδεμένο βλέμμα . Ο φακός μπορεί να σου φανερώσει αληθινές προσωπικότητες, λειτουργεί σαν καθρέπτης.
Κλείνοντας, θα ήθελα να μου πεις ποια προσωπικότητα και ποιο τοπίο που δεν έχεις φωτογραφήσει μέχρι στιγμής, θα ήθελες να το κάνεις στο άμεσο ή στο απώτερο μέλλον..
Θα έλεγα πως δεν έχω κάτι ή κάποιον συγκεκριμένα στο μυαλό μου. Θα ήθελα όμως με μια art ματιά να απαθανατίσω το πιο άσχημα θα έλεγε κανείς »αισθητικά» πρόσωπο , δείχνοντας μέσα από μια απλή εικόνα τον πραγματικά πιθανών όμορφο, εσωτερικό, του κόσμο . Όσον αφορά το τοπίο , σίγουρα εκείνο που θα ερέθιζε τις κόρες των ματιών μου, είναι κάτι το όποιο θα συνδύαζε σκοτάδι με φως , γη και ουρανό , εσωστρέφεια και εξωστρέφεια.
Now24.gr
|
|