Μάρθα Πατλάκουτζα :”Μαριγώ, η αρχόντισσα της Πόλης”

Η Μάρθα Πατλάκουτζα γεννήθηκε το 1968 στη Θεσσαλονίκη όπου και μεγάλωσε. Κατάγεται από τη Νέα Καλλικράτεια Χαλκιδικής, με παππούδες και γιαγιάδες που ήρθαν πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη. Το 1990 τελείωσε το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης. Το 1996 διορίστηε στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση κι από τότε υπηρετεί ως δασκάλα σε δημοτικά σχολεία της Μακεδονίας, ενώ τα τελευταία χρόνια σε δημοτικό σχολείο της Θεσσαλονίκης. Είναι παντρεμένη, μητέρα δύο κοριτσιών.

Με αφορμή τη σημερινή συνέντευξη καλεί όλους εμάς,τους αναγνώστες, να διαδώσουμε τη χαρά της ανάγνωσης, μέσα από ένα βιβλίο…

Επιμέλεια συνέντευξης: Βασιλική Ευαγγέλου-Παπαθανασίου 

Μαριγώ, η αρχόντισσα της Πόλης

Μια αληθινή ιστορία μέσα στην πιο ένδοξη στιγμή της ελληνικής επανάστασης. Αγαπάτε τα ιστορικά μυθιστορήματα;

Είναι αλήθεια πως ότι έχει σχέση με το ιστορικό παρελθόν με συναρπάζει. Η ζωή των ανθρώπων στο χτες, οι σχέσεις, τα συναισθήματα, τα γεγονότα που άλλαξαν τη γεωγραφία των λαών είναι κάτι που ποτέ μου δεν θα πω πως είναι αρκετό για να μαθαίνω.

Ποιο είναι το ερέθισμα που γέννησε στο νου σας την υπόθεση του βιβλίου σας;

Εξετάζοντας τη θέση της γυναίκας στην Ελλάδα συνάντησα πολλές δυναμικές προσωπικότητες που επηρέασαν τη ζωή όλων μας όπως εμείς τη βιώνουμε στην καθημερινότητά μας. Μία από αυτές ήταν η Μαρία Σαράφη ή αλλιώς όπως έγινε γνωστή η Μαριγώ Ζαραφοπούλα. Θέλοντας να μάθω περισσότερα για αυτή την ηρωίδα της επανάστασης του 1821 διαπίστωσα πως υπήρχε ένα κενό. Ενώ είχε πράξει τόσα πολλά η αναγνώριση της προσφοράς ήταν μηδαμινή.

Είναι μια αληθινή ιστορία. Πόσο χρόνο σας πήρε η συγγραφή και η έρευνα;

Είναι όντως μια αληθινή ιστορία. Η έρευνα διήρκησε περίπου δύο χρόνια στα οποία ταυτόχρονα έγραφα το βιβλίο αυτό.

Η ηρωίδα σας η Μαριγώ, ζει, αγαπά, εμπιστεύεται, πληγώνεται. Πόσο μοιάζει με τη γυναίκα του σήμερα;

Από τη δημιουργία οικογενειών έως τη συμμετοχή τους σε πολέμους και αγώνες, οι γυναίκες έχουν παίξει ζωτικό ρόλο στην ιστορία. Η γυναικεία φύση έχει μια τεράστια δύναμη και δεν διστάζει σε στιγμές δοκιμασίας να φανεί αντάξια των περιστάσεων. Στις γυναίκες του χθες και του σήμερα αξίζει ο σεβασμός και η αναγνώριση της αξίας και της δυναμικής τους σε κάθε όψη της ζωής.

 

«Γεννοιο οιος εσσι μαθων»(μάθε και γίνε αυτό που είσαι) προστάζει ο Πίνδαρος. Η Μαριγώ έμαθε;

Η Μαριγώ κάποιες φορές έκανε τις επιλογές της και κάποιες άλλες φορές η ζωή επέλεξε για εκείνη. Βίωσε καταστάσεις που της έδωσαν μια ζωή άφθονη σε μαθήματα. Και κάθε μάθημα της το χρησιμοποίησε για το καλό της πατρίδας της. Ακόμα και όταν την ξέχασαν και όταν αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν την προσφορά της η Μαριγώ συνέχισε τον δύσκολο βίο της με αξιοπρέπεια. Η ιστορία της χρωστά αρκετές αράδες κι εύχομαι από καρδιάς το βιβλίο αυτό να βάλει ένα μικρό λιθαράκι σε αυτή την κατεύθυνση. Μια πεποίθηση που μοιραστήκαμε από κοινού με τις Εκδόσεις Έξη και την εκδότρια κυρία Λαμπροπούλου. Και για αυτό τους ευχαριστώ πολύ δημόσια.

Στο μυθιστόρημα σας μιλάτε για την αγάπη σ όλες τις εκφάνσεις την ερωτική, την αδελφική, την φιλική. Τι ρόλο έχει στη η δική σας ζωή η αγάπη;

Η αγάπη είναι η κινητήριος δύναμη όλων. Με αγάπη ανατρέφεις τα παιδιά σου, αγκαλιάζεις τα εγγόνια σου, παλεύεις με τις λέξεις, ακούς τις παιδικές φωνές στη σχολική τάξη, κοιτάς στα μάτια τον σύντροφό σου, βαστάς σφιχτά το χέρι της καλύτερής σου φίλης.

Θα θέλατε να μας μιλήσετε για την καθημερινότητά σας;

Την καθημερινότητά μου θα την περιέγραφε κανείς ως ασταμάτητη δημιουργική. Οι προκλήσεις και οι δοκιμασίες είναι κομμάτι της. Σχολείο, οικογένεια, μάχη με τον χρόνο γιατί ποτέ δεν είναι αρκετός και εκείνο το μυαλό που «αλητεύει» σε ιστορίες που ζητούν απεγνωσμένα να γραφτούν.

Η ανάγκη σας για την συγγραφή υπήρχε πάντα ή εκδηλώθηκε κάποια συγκεκριμένη χρονική στιγμή και ποια ανάγκη σας ικανοποιεί;

Η ανάγκη για γραφή εκδηλώθηκε μια καλοκαιρινή μέρα στις 12 Ιουλίου του 2012 σε ένα παραλίγο ατύχημα με το ποδήλατο. Γιατί ιστορίες με το μυαλό έπλαθα με κάθε ευκαιρία. Ήταν η ώρα απλά να τις περάσω στο χαρτί. Οι κινέζοι λένε πως και το πιο αχνό μελάνι είναι καλύτερο από τη μνήμη. Και τώρα που η μνήμη μου δοκιμάζεται χαίρομαι που όλες αυτές οι ιστορίες πέρασαν στο χαρτί.

Σε τι ποσοστό οι άνθρωποι με φοβίες και ανασφάλειες καταφέρνουν να αλλάξουν τη μοίρα τους;

Οι φοβίες και οι ανασφάλειες είναι τα εμπόδια που βάζουμε για να μην προχωρήσουμε παρακάτω. Φόβος για την εικόνα μας και για τις δυνάμεις μας, ανασφάλειες για το τι θα πουν οι άλλοι και για το αποτέλεσμα των ενεργειών μας, εμποδίζουν να πάρουν στα χέρια της μοίρας μας. Κι όμως τα λάθη μας είναι αυτά που μας πάνε παρακάτω και που ίσως αλλάξουν τη ροή της καθημερινότητάς μας. Αυτό που ξεχνάμε είναι πως πάντα υπάρχει ένας τρόπος να διορθώσουμε τις καταστάσεις αρκεί να θέλουμε να δουλέψουμε με ειλικρίνεια και τιμιότητα απέναντι στον εαυτό μας.

Η μοίρα ή οι επιλογές τους καθορίζουν τους ήρωες;

Κατά την ταπεινή μου άποψη τα πάντα ξεκινούν από τις επιλογές και αν είναι ευλογημένο από τον Θεό, όλα θα γίνουν. Κατανοώ πως το θέμα της πίστης είναι ένα άλλο τεράστιο κεφάλαιο. Ωστόσο για εμένα είναι σημαντικό.

 

Σας ευχαριστώ θερμά για την ευκαιρία που μου δώσατε να απαντήσω σε αυτές τις θαυμάσιες ερωτήσεις και για τη φιλοξενία του καινούριου μου βιβλίου στις αναγνωστικές σας επιλογές.