Marilou’s Book: THΣ MOIPAΣ TA KAMΩMATA
Γράφει η Μαριέττα Λάμπρου
Κλείνουμε τα μάτια μας και πολλές φορές κάνουμε αναδρομή στη ζωή μας και στη ζωή των γύρω μας παρατηρώντας με όση λεπτομέρεια μπορούμε τις μεγάλες και μικρές αυτές στιγμές που μπορούν άρδην να αλλάξουν την πορεία της ζωής μας πότε προς την θετική κατεύθυνση και πότε προς την αρνητική.Και αναρωτιομαστε κάποιοι από μας, υπάρχει άραγε απλή σύμπτωση στα συμβάντα της ζωής του καθενός μας ημάς ακολουθεί η ειμαρμένη ;
Χωρίς να θέλω να έχω προκαταλήψεις και το προσπαθώ ιδιαιτέρως τον τελευταίο καιρό αυτό, τείνω προσωπικά στην δική μου διαπίστωση ότι κάπου, κάπως, κάποτε δεν μπορεί έτσι απλά να είναι όλα τυχαία αλλά κάποια προκαθορισμένα πράγματα τα κληρονομούμε αυθαίρετα με την γέννησή μας.
Παρατηρώ ανθρώπους που αγωνίζονται επαγγελματικά να καταξιωθούν καθημερινώς και αδιαλείπτως εις βάρος της προσωπικής τους ηρεμίας και ισορροπίας κάνοντας υπέρμετρες θυσίες και στο τέλος δεν πετυχαίνουν κάτι το ιδιαίτερο…
Και από την άλλη κάποιους που τους χρωστάει η τύχη υπέροχη επαγγελματική καταξίωση χωρίς τρομερές στερήσεις χρόνου και σωματικών και πνευματικών δυνάμεων και να απολαμβάνουν αγαθά που ούτε τα είχαν φανταστεί !!!
Το ίδιο συμβαίνει πέρα από τον επαγγελματικό χώρο και στην προσωπική ζωή και στην κοινωνική ζωή και στις συναναστροφές και στα απροσδιόριστα γεγονότα στη ζωή. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι έλθουμε ότι σκεφτόμαστε… Προσωπικά δεν συμμερίζομαι αυτή την άποψη διότι οι διερευνητικές μου ματιές στο περίγυρο μου έχουν διαπιστώσει ανθρώπους αισιόδοξους να χτυπιούνται ανελέητα με απανωτές κατραπακιές στη ζωή τους και ανθρώπους απαισιόδοξους και γκρινιάρηδες να ζουν και πολλά χρόνια και να έχουν γεμάτη την τσέπη τους και να μην έχουν αισθανθεί τον οξύ αδιαπέραστο πόνο στο πετσί τους…
Άραγε πως είμαστε αυτό που σκεφτόμαστε και έλκουμε; Καλώς ή κακώς η μοίρα έχει χαράξει πάντα με προσωπική μου άποψη τα βασικά χαρακτηριστικά της ζωής μας για λόγους που μόνον αυτή γνωρίζει κι εμείς καλούμαστε να ομορφύνουμε τις λεπτομέρειες ή να απαλύνουμε αντίστοιχα τον πόνο των εμποδίων και οδυνηρών καταστάσεων…
Για αυτό το να καταβάλλουμε υπεράνθρωπες προσπάθειες για να καταξιωθούμε επαγγελματικά, να βγάλουμε περισσότερα χρήματα,να παντρευτούμε ή να καλοπαντρέψουμε τα παιδιά μας, να χτίσουμε ωραιότερο σπίτι από το γείτονα ή το συγγενή μας,να αποκτήσουμε κι αλλά ακόμη περισσότερα υλικά αγαθά είναι και λίγο ανορθόδοξο, καθώς κάποιες φορές αρκεί να ζούμε με γαλήνη, δύναμη, ισορροπία, αντοχή την κάθε μας μέρα μας και κυρίως να μη ξεχνάμε το ρητό που μου έγινε πλέον δεύτερη φύση μου:CARPE DİEM…. Διότι όσο μακρόπνοα σχέδια κι αν κάνουμε εμείς, υπάρχουν στιγμές που τα βλέπει η μοίρα και γελά.Για αυτό ας την καλοπιανουμε πού και πού κι ας παρακολουθούμε τα καμώματά της με μία δόση ενεργητικότητας και όχι πλήρη απάθεια αλλά όχι και υπεράνθρωπες προσπάθειες να αλλάξουμε ντε και καλά το ριζικό μας… Αυτό μόνον ένας μπορεί να το κάνει,για αυτό ας ευχόμαστε να ακούει τα αιτήματά μας αλλά και τις ευχαριστίες μας , γιατί οι άνθρωποι συνηθίζουμε να ξεχνάμε πολύ εύκολα.
Μαριέττα Λάμπρου (Μαριλού),
νομικός, διευθύντρια των διαδικτυακών περιοδικών femalevoice.gr και statusvoice.gr
