Μαρία Καρβουνίδου – Ράσμουσεν:”Η Χώρα με το Βουνό στη Μέση”

Ενα φανταστικό βιβλίο μπορεί να μας θυμίσει πράγματα και συναισθήματα που έχουμε βαθιά κρυμμένα μέσα μας, κι αυτό είναι κάτι μαγικό.Σημερα θα γνωρίσουμε την Μαρία Καρβουνίδου – Ράσμουσεν.

 

«Η Χώρα με το Βουνό στη Μέση» είναι ο τίτλος του δυστοπικού μυθιστορήματος της Μαρίας Καρβουνίδου-Ράσμουσεν, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πνοή.

 

 

Επιμέλεια συνέντευξης: Βασιλική Ευαγγέλου-Παπαθανασίου 

Πριν από εκατό χρόνια υπήρχε μια χώρα ενωμένη αλλά διχασμένη, η Χώρα με το Βουνό στη Μέση. Το βουνό χώριζε την Πράσινη από την Καφέ Κοιλάδα, όχι μόνο γεωγραφικά, αλλά οικονομικά και πολιτικά.

Όταν στα χέρια του Έτρε έπεσε το παλιό μπλε τετράδιο, η εικόνα που είχε για τον κόσμο άρχισε να καταρρέει. Το βράδυ εκείνο, αντί να γιορτάζει την κοινωνική του ανέλιξη και την επιτυχία του στις τεχνικές εξετάσεις, μάθαινε τη φρικτή αλήθεια για την άλλοτε ενωμένη Χώρα με το Βουνό στη Μέση. Τώρα γνώριζε την αιτία του διαχωρισμού. Οι απέναντι πλευρές έχτισαν την ύπαρξή τους πάνω στον φόβο, στο μίσος και σε ανατριχιαστικά ψέματα, ενώ ένας αιώνας προπαγάνδας είχε αλλάξει ριζικά τις συνειδήσεις των πολιτών κι από τις δύο πλευρές.

Όταν ο Έτρε γνώρισε την Πελήνα, κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να ζει άλλο στο ψέμα. Το αίμα των προγόνων του ζητούσε δικαίωση. Η απόφασή του ήταν ήδη ειλημμένη· ο μόνος δρόμος για εκείνον ήταν ο δρόμος της ελευθερίας, και θα τον ακολουθούσε με κάθε κόστος.

Ένα κοινωνικό υπαρξιακό μυθιστόρημα που θα σας αιφνιδιάσει με τις ανατροπές και την αφηγηματική του πλοκή.

 

Βιογραφικό συγγραφέα:

Η Μαρία Καρβουνίδου-Ράσμουσεν είναι σκηνοθέτις και συγγραφέας. Έχει γράψει θεατρικά έργα, σενάρια, και έχει σκηνοθετήσει θεατρικές παραστάσεις και ταινίες. Έχει ασχοληθεί με το θέατρο για ομάδες κοινωνικού αποκλεισμού και έχει εκπονήσει πρόγραμμα ενάντια στον σχολικό εκφοβισμό, με μοχλό το θέατρο. Τα τελευταία δεκαοκτώ χρόνια ζει ανάμεσα στην Ελλάδα και στη Νορβηγία όπου και εργάζεται ως υπεύθυνος εσωτερικού κλίματος στο εκπαιδευτικό σύστημα.

 

 

Στο βιβλίο σας αναφέρεστε σε φανταστικούς τόπους και έχετε πλάσει ζωντανούς σύγχρονους χαρακτήρες, που μας καθηλώνουν. Τι αποτελεί πηγή έμπνευση για εσάς;

 

Σας ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία και την υποδοχή σας στους ήρωες του βιβλίου μου. Με συναρπάζει η παρατήρηση των ανθρωπίνων συμπεριφορών και κοινωνιών. Από αυτή την αστείρευτη πηγή έμπνευσης αντλώ κι εγώ τους ήρωές μου και τις ιστορίες μου.

 

Ποιος είναι ο αγαπημένος σας ήρωας;

 

Θα έλεγα όλοι και αυτό είναι αλήθεια. Γνωρίζω, όμως, πόσο ενοχλητική για τον αναγνώστη μπορεί να είναι η επιλογή μιας γενικόλογης απάντησης οπότε θα επιλέξω δύο ήρωες. Τον παππού από το πρώτο μέρος του βιβλίου, ο οποίος σηκώνει ανάστημα απέναντι στα ηλικιακά στερεότυπα και τη ζωή που του επιτρέπουν να έχει και μετατρέπεται σε έναν από τους καθοριστικότερους παράγοντας για την εξέλιξη της ιστορίας μας. Από το δεύτερο μέρος του βιβλίου, εκατό χρόνια μετά, θα επιλέξω την Πελήνα. Το νεαρό κορίτσι που, σε αντίθεση με όλες τις ολοκληρωτικές κοινωνικές, πολιτικές και θρησκευτικές επιταγές με τις οποίες έχει γαλουχηθεί, αφήνει το συναίσθημα να την παρασύρει στην απέναντι πλευρά της κόκκινης γραμμής, ρισκάροντας την ίδια της τη ζωή.

 

Το βιβλίο είναι κυρίως φανταστικό, αλλά δεν στερείται και κοινωνικού ενδιαφέροντος. Θέλετε να μας μιλήσετε γι’ αυτό;

 

Αυτό που κάνει το βιβλίο μου να ανήκει στην κατηγορία του φανταστικού είναι το γεγονός πως η «Χώρα με το Βουνό στη Μέση» δεν υπάρχει. Δεν βρίσκεις, δηλαδή, κάποιο στοιχείο μεταφυσικής ή κάτι σχετικό στις σελίδες της ιστορίας μου. Τα γεγονότα που διαδραματίζονται στους δρόμους της Χώρας με το Βουνό στη Μέση θα μπορούσαν, κάτω από προϋποθέσεις, να πάρουν μέρος στους δρόμους μίας υπαρκτής χώρας. Δεν είναι λίγοι οι αναγνώστες που διατυπώνουν την άποψη πως στις σελίδες του βιβλίου μου βρίσκουν σημεία που τους θυμίζουν την πρόσφατη ιστορία κρατών και χρονικών περιόδων της ανθρωπότητας.

 

Η συγγραφή ενός φανταστικού μυθιστορήματος είναι πιο δύσκολη από άλλα είδη λογοτεχνίας;

 

Δεν θα το έλεγα. Νομίζω πως ο κάθε συγγραφέας επιλέγει το είδος που του είναι πιο προσιτό. Αυτά που μπορώ να πω με σιγουριά είναι πως το φανταστικό σου δίνει ένα είδος ελευθερίας που μπορεί να οδηγήσει την έμπνευση σε μοναδικά μονοπάτια συγγραφικής περιπέτειας και ευχαρίστησης.

 

Παρακολουθείτε τα φανταστικά μυθιστορήματα που βγαίνουν στην Ευρώπη; Ποια είναι η γνώμη μας γι’ αυτά;  

 

Για να είμαι ειλικρινής δεν με κερδίζει όλο το φάσμα του φανταστικού μυθιστορήματος. Δεν είμαι λάτρης της μεταφυσικής. Αγαπώ κυρίως το φανταστικό μυθιστόρημα που κινείται στην κατηγορία της πολιτικοκοινωνικής δυστοπίας είτε πρόκειται για το 1984 του Orwell είτε για το Prophet song του Paul Lynch.

 

Κάθε φορά που ξεκινάτε μια ιστορία γνωρίζετε πού θα καταλήξει;

 

Ξέρω που θέλω να πάει, τι θέλω να πω αλλά δεν ξέρω πάντα το ακριβές τέλος. Δεν γνωρίζω από την αρχή αν, για παράδειγμα, ο ήρωας θα ζήσει ή θα πεθάνει.

Θέλετε να μας περιγράψετε πώς είναι το γραφείο σας όταν γράφετε;

 

Ένα κομπιούτερ, ένα τετράδιο και εκτυπωμένες σελίδες της ιστορίας με σημειώσεις που, ενδεχομένως, μόνο εγώ μπορώ να βγάλω άκρη.

 

Τι σας προβληματίζει στο χώρο των εκδόσεων;

 

Το γεγονός πως πολλά αξιόλογα βιβλία δεν καταφέρνουν να πάρουν το κομμάτι που τους αναλογεί στην προβολή ώστε να γίνουν γνωστά στο αναγνωστικό κοινό και να φτάσουν στη βιβλιοθήκη του.