Καλώς ήρθες έρωτα!!

 Oscar Wilde 1854 – 1900, Ιρλανδός συγγραφέας.

Είναι ο πρώτος σου έρωτας. Δεν νομίζω να υπάρχει άνθρωπος που να ξέχασε την πρώτη του αγάπη. Δεν έχει σημασία το πως κατέληξε, δεν έχει σημασία αν ήταν πλατωνικός και δεν πέρασε σε σεξουαλικό επίπεδο. Σημασία έχει πως για πρώτη φορά αφουγκράστηκες την καρδιά σου όπως δεν την είχες αφουγκραστεί ποτέ πρίν. Στους περισσότερους μας συμβαίνει στα χρόνια της εφηβείας. Εκεί που οι ορμόνες χορεύουν ανεξέλεγκτα, που προσπαθείς να ανακαλύψεις τον εαυτό σου, να βρεις την θέση σου ανάμεσα στους άλλους. Τότε που κάνεις την πρώτη επανάσταση να ξεφύγεις απο τον κλοιό της οικογένειας και να πετάξεις με τα δικά σου φτερά.

 Ο έρωτας εξάλλου απο μόνος του προκαλεί αυτή την υπέροχη αίσθηση, να δραπετεύεις σε ένα όνειρο. Μόνον εγώ και εσύ στον κόσμο, δεν βλέπω και δεν με νοιάζει κάνεις άλλος. Σαν τους πρωτόπλαστους ένα πράγμα!

 Κανένας απο εμάς δεν θα ξεχάσει το πρώτο του ραντεβού. Πόσα ρούχα αλλάξαμε μπροστά στον καθρέφτη. Πόσα νεύρα όταν δεν έστρωνε το μαλλί ή όταν βλέπαμε να ξεφυτρώνει ενα σπυράκι πάνω στη μύτη που χθες δεν το είχαμε! Τα δε τηλέφωνα με τις κολλητές και τους κολλητούς, απερίγραπτα! Έκανες μια ανάλυση, πρίν του ραντεβού και μια μετά. Το γνωστό τηλεφωνικό γκάλοπ που κάνουν όλες και όλοι. Αν μου πιάσει το χέρι ή σκύψει να με φιλήσει να κάτσω ή θα φανώ εύκολη; Να την φιλήσω ή θα με περάσει για λιγούρη; Θα καταλάβει οτι δεν έχω ξαναφιλήσει ποτέ πρίν; Θα παίρνω αναπνοή ή θα πνίγομαι; Θα είναι σιχαμερο να βάλω γλώσσα; Οι πιο τρυφερές αγωνίες που έχουμε ζήσει.

 Ο Art Aron καθηγητής ψυχολογίας στο State University of New York αναφέρει οτι “Η πρώτη φορά που δοκιμάζουμε μια εμπειρία, όποια και αν είναι αυτή μένει ανεξίτηλη στον εγκέφαλο μας”. Πόσο μάλλον το πρώτο ερωτικό μας χτυποκάρδι. Παράξενα, πρωτόγνωρα συναισθήματα. Όσο χαρούμενα άλλο τόσο και τρομακτικά. Η αποδοχή ή η απόρριψη από ένα πρόσωπο που μας ενδιαφέρει πραγματοποιείται παράλληλα με την προσπάθεια να κατανοήσουμε τον εαυτό μας.

 Επικρατεί η άποψη πως ο πρώτος έρωτας είναι τόσο σημαντικός που μπορεί να καθορίσει όλες τις μετέπειτα σχέσεις μας. Αν πέρασες καλά έχεις μόνο υπέροχες αναμνήσεις να θυμάσαι και μια γλυκιά νοσταλγία για το πρόσωπο που συνυπήρξατε κάποτε ως ζευγάρι. Ο πήχης έχει τοποθετηθεί πολύ ψηλά και η σύγκριση με όσους θα ακολουθήσουν θα είναι αναπόφευκτη.

Αν καλοπέρασες, κακοποιήθηκες, πληγώθηκες ψυχικά και σωματικά τότε θα κουβαλάς για το υπόλοιπο της ζωής σου μια καχυποψία. Μια αρνητική αίσθηση που δεν θα σου επιτρέπει να εμπιστεύεσαι, να δίνεσαι ολοκληρωτικά προφυλάσσοντας έτσι τον εαυτό σου ώστε να μην περάσει ξανά τα ίδια. Θα το καταφέρεις κάποια στιγμή αλλά θα κοπιασεις αρκετά και ίσως θυσιάσεις αρκετές σχέσεις και ανθρώπους.

 Είμαι της άποψης πως ο πρώτος έρωτας πρέπει να μένει σαν μια ανάμνηση, σαν ένα νοσταλγικό ταξίδι πίσω στα χρόνια της αθωότητας και να μην αποτελεί αναφορά για τους μετέπειτα που θα ακολουθήσουν στην ζωή μας. Μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας διέφεραν οι ανάγκες και οι αντοχές μας από αυτές που είχαμε στην εφηβεία. Οποιαδήποτε σύγκριση λοιπόν είναι άδικη και ατυχής. Γιατί κακά τα ψέματα στις επόμενες σχέσεις και περισσότερο αγαπήσαμε και περισσότερο πληγώσαμε. Αυτό που τον καθιστά όμως ως σημαντικότερο είναι οτι μαζί του βιώσαμε πρωτόγνωρα συναισθήματα, ζήσαμε τον ενθουσιασμό του απρόβλεπτου και της έκπληξης και φυσικά την έλλειψη μέτρου σύγκρισης.

Ο πρώτος έρωτας σίγουρα δεν είναι παντοτινός, είναι όμως σίγουρα αξέχαστος. Θα περιμένω με χαρά να μοιραστείτε μαζί μου τις δικές σας εμπειρίες.

Με αγάπη, η δική σας Betty Boop!!!
Bettyboop_statusvoice@yahoo.com