Καλλιόπη Γκάτσιου: “Η Δύναμη της Συγγνώμης: Ένα Παραμύθι για την Κατανόηση και τη Φιλία”

Η Καλλιόπη Γκάτσιου, συγγραφέας παιδικών βιβλίων, μας μιλά για το νέο της παραμύθι, το οποίο πραγματεύεται τη δύναμη της συγγνώμης και τη σημασία της κατανόησης στις ανθρώπινες σχέσεις. Μέσα από μια τρυφερή ιστορία σε έμμετρο λόγο, επιχειρεί να διδάξει στα παιδιά πώς να λύνουν τις διαφορές τους, να εκφράζουν τα συναισθήματά τους και να χτίζουν δυνατές φιλίες.

 

Στη συνέντευξη που ακολουθεί, η συγγραφέας μοιράζεται μαζί μας την έμπνευση πίσω από το βιβλίο, τη διαδικασία συγγραφής και τις προκλήσεις που αντιμετώπισε, καθώς και την ανταπόκριση των μικρών αναγνωστών και των γονιών τους. Μας αποκαλύπτει, επίσης, πώς η αγάπη της για τον έμμετρο λόγο και οι εμπειρίες από την καθημερινή ζωή την οδήγησαν στη δημιουργία μιας ιστορίας γεμάτης συναίσθημα, που στόχο έχει να διδάξει στα παιδιά την αξία της συγχώρεσης και της αλληλοβοήθειας.

Η Καλλιόπη Γκάτσιου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1991. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών. Αφορμή για τη συγγραφή του παραμυθιού αυτού στάθηκε η αγάπη της για τα παραμύθια και η επίγευση που αφήνουν στα πρόσωπα των μικρών παιδιών οι όμορφες και χαρούμενες ιστορίες. Το παραμύθι “Η γιαγιά Φανή και το μάθημα της συγγνώμης” είναι το πρώτο της δημοσιευμένο έργο.

Τι σας ενέπνευσε να γράψετε ένα παραμύθι για τη συγγνώμη και την παρεξήγηση;

Με ενέπνευσε η δύναμη που έχει η συγγνώμη στη ζωή μας και το πόσο σημαντικό είναι να κατανοούμε ο ένας τον άλλον. Οι παρεξηγήσεις συμβαίνουν συχνά, ειδικά στα παιδιά, και ήθελα να γράψω ένα παραμύθι που θα τα βοηθήσει να μάθουν πως να λύνουν τις διαφορές τους, να εκφράζουν τα συναισθήματα τους και να χτίζουν δυνατές φιλίες μέσα από την κατανόηση και τη συγχώρεση

Υπήρξε κάποιο προσωπικό βίωμα ή εμπειρία που επηρέασε την ιστορία σας;

Δεν υπήρξε κάποιο προσωπικό βίωμα που να επηρέασε άμεσα την ιστορία, αλλά αντλώ έμπνευση από τις καθημερινές ανθρώπινες σχέσεις. Όλοι έχουμε δει ή βιώσει παρεξηγήσεις γύρω μας και γνωρίζουμε πόσο σημαντική είναι η συγγνώμη. Ήθελα να δημιουργήσω μια ιστορία που θα βοηθήσει τα παιδιά να κατανοήσουν της αξία της κατανόησης και της συμφιλίωσης.

Πώς επιλέξατε τους χαρακτήρες και το σκηνικό του παραμυθιού;

Οι χαρακτήρες του παραμυθιού είναι υπαρκτά πρόσωπα από την καθημερινότητα στο χωριό. Οι ιστορίες που μου διηγούνται και οι άνθρωποι που συναναστρέφομαι έγιναν η έμπνευση μου. Ήθελα να δώσω ζωή σε αυτό το περιβάλλον και να αναδείξω τις ανθρώπινες σχέσεις μέσα από μια τρυφερή ιστορία. Το σκηνικό είναι επίσης εμπνευσμένο από το χωριό, γιατί θεωρώ ότι οι μικρές κοινότητες, όπως αυτή που μεγάλωσα, έχουν έναν ιδιαίτερο τρόπο να διδάσκουν της αξία της συγγνώμης και της κατανόησης.

Γιατί επιλέξατε τον έμμετρο λόγο αντί για πεζό κείμενο;

Πάντα με γοήτευε ο ρυθμός και η μουσικότητα του έμμετρου λόγου. Μεγαλώνοντας, θυμάμαι πως τα ποιήματα και τα τραγούδια χαράζονταν πιο εύκολα στη μνήμη μου και ήθελα το παραμύθι μου να έχει αυτή την αίσθηση.

Ο έμμετρος λόγος κάνει την αφήγηση πιο ζωντανή, πιο παιχνιδιάρικη και ταυτόχρονα βοηθά το μήνυμα της συγγνώμης και της συμπόνιας να γίνει πιο άμεσο και ευχάριστο για τα παιδιά. Ήταν μια φυσική επιλογή για μένα γιατί μου αρέσει να «παίζω» με τις λέξεις και τους ήχους τους.

Ποιες ήταν οι μεγαλύτερες προκλήσεις στη συγγραφή σε έμμετρο λόγο;

Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν να κρατήσω την ιστορία φυσική και ευχάριστη, χωρίς να αφήσω την ομοιοκαταληξία να την κάνει δύσκολη ή βεβιασμένη. Ήθελα το κείμενο να έχει ρυθμό και μουσικότητα, αλλά ταυτόχρονα να διαβάζεται εύκολα και να περνάει το μήνυμά του. Παρόλο που χρειάστηκε αρκετή προσπάθεια, ήταν μια δημιουργική και όμορφη διαδικασία που με έκανε να πειραματιστώ με τις λέξεις να απολαύσω τη συγγραφή.

Υπάρχουν συγκεκριμένα μοτίβα ή ρυθμοί που ακολουθήσατε στο κείμενο;

Ακολούθησα ένα σταθερό ρυθμό στην ομοιοκαταληξία για να δώσω μουσικότητα στο κείμενο και να το κάνω πιο ευχάριστο για τα παιδιά. Προσπάθησα να κρατήσω στίχους με παρόμοιο μέτρο, ώστε η ανάγνωση να ρέει ομαλά και να θυμίζει λίγο τραγούδι. Αυτό βοηθά τους μικρούς αναγνώστες να θυμούνται πιο εύκολα την ιστορία και να επαναλαμβάνουν τους στίχους.

Τι θέλατε να μεταδώσετε στους μικρούς αναγνώστες μέσα από αυτή την ιστορία;

Μέσα από την ιστορία θέλω να μεταδώσω στα παιδιά της σημασία της συγχώρεσης ,της καλοσύνης και της συνεργασίας. Συχνά βιαζόμαστε να κρίνουμε χωρίς να ακούσουμε την άλλη πλευρά, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε παρεξηγήσεις. Θέλω οι μικροί μου αναγνώστες να μάθουν ότι η επικοινωνία και η καλοσύνη βοηθούν στη λύση των προβλημάτων. Επίσης, μέσα από την ιστορία τονίζεται η αλληλοβοήθεια και η συμπόνια, αξίες που είναι σημαντικές για να χτίζουμε δυνατές και αληθινές σχέσεις.

Πώς πιστεύετε ότι η ιστορία σας μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να κατανοήσουν τη σημασία της συγγνώμης;

Η ιστορία δείχνει στα παιδιά, μέσα από ένα οικείο και κατανοητό παράδειγμα

, πώς η συγγνώμη δεν είναι απλώς μια λέξη, αλλά ένας τρόπος να διορθώνουμε παρεξηγήσεις και να διατηρούμε τις σχέσεις μας δυνατές. Μέσα από την εξέλιξη της ιστορίας, τα παιδιά μαθαίνουν ότι είναι σημαντικό να ακούμε πρώτα τον άλλον πριν βιαστούμε να κρίνουμε και ότι η συγγνώμη είναι μια πράξη δύναμης και όχι αδυναμίας.

Υπάρχει κάποιο σημείο στην ιστορία που θεωρείτε το πιο δυνατό συναισθηματικά;

Όλη η ιστορία έχει όμορφες στιγμές γεμάτες εν συναίσθηση, αλλά ένα ιδιαίτερα δυνατό σημείο για μένα είναι η στιγμή που η ηρωίδα μας ευχαριστεί τους γείτονές της που τη βοήθησαν σε μια δύσκολη στιγμή. Εκεί αναδεικνύεται η αξία της αλληλοβοήθειας και της ευγνωμοσύνης, κάτι που θέλω να περάσω στα παιδιά μέσα από το παραμύθι. Είναι μια σκηνή που δείχνει πώς όταν στηρίζουμε ο ένας τον άλλον οι δυσκολίες γίνονται πιο εύκολες και οι σχέσεις πιο δυνατές.

Πώς συνεργαστήκατε με τον εικονογράφο για να αποδώσετε το κλίμα του παραμυθιού;

Η εικονογράφος μπόρεσε να απεικονίσει αυτό που είχα στο μυαλό μου και να του δώσει ζωή. Οι χαρακτήρες είναι ζεστοί, οικείοι και αγαπητοί από τα παιδιά.

Πιστεύετε ότι οι εικόνες ενισχύουν το ρυθμό και το μήνυμα του κειμένου;

Ναι, οι εικόνες παίζουν πολύ σημαντικός ρόλο, καθώς ενισχύουν τόσο τον ρυθμό όσο και το μήνυμα της ιστορίας. Ακολουθούν τη ροή του κειμένου, δίνοντας ζωή στους χαρακτήρες και στα συναισθήματά τούς. Τα παιδιά κατανοούν πιο εύκολα την εξέλιξη της ιστορίας μέσα από τις εικόνες, ενώ παράλληλα οι εκφράσεις και οι σκηνές τους βοηθάνε να νιώσουν τη σημασία της συγγνώμης, της κατανόησης και της συνεργασίας. Έτσι το παραμύθι γίνεται πιο ζωντανό και προσιτό για τους μικρούς αναγνώστες.

Πώς έχουν αντιδράσει τα παιδιά και οι γονείς στην ιστορία σας;

Η ανταπόκριση τόσο από τα παιδιά, όσο και από τους γονείς ήταν πολύ θετική, κάτι που με χαροποιεί ιδιαίτερα. Τα παιδιά δείχνουν να απολαμβάνουν τον ρυθμό της ιστορίας και τις εικόνες, ενώ αρκετοί γονείς μου έχουν πει ότι το μήνυμα της συγγνώμης και της συμπόνιας τα κάνει ξανά σκέφτονται και να συζητούν περισσότερο για τα συναισθήματα τους. Κάποια παιδιά αναγνωρίζουν τον εαυτό τους μέσα στην ιστορία και μαθαίνουν να βλέπουν τα πράγματα και από την πλευρά των άλλων. Αυτός ήταν άλλωστε και ο στόχος μου, να δημιουργήσω ένα παραμύθι που όχι μόνο διασκεδάζει, αλλά και διδάσκει σημαντικές αξίες με έναν ευχάριστο τρόπο.

Έχετε κάποια αγαπημένη αντίδραση από αναγνώστες που σας συγκίνησε;

Μια από τις πιο όμορφες στιγμές ήταν όταν μια μαμά μου έστειλε φωτογραφίες από το βιβλίο μου και μου είπε ότι το διαβάζουν σχεδόν κάθε βράδυ μετά την παρουσίαση με τον μικρό της. Είναι συγκινητικό να ξέρω ότι η ιστορία μου έγινε μέρος της βραδινής τους ρουτίνας και ότι το παιδί της το ζητούσε ξανά και ξανά. Αυτή η στιγμή μου έδειξε πως το παραμύθι μου όχι μόνο άρεσε αλλά άγγιξε πραγματικά τους μικρούς αναγνώστες, κάτι που με κάνει πολύ χαρούμενη.

Σκοπεύετε να γράψετε και άλλα παραμύθια με κοινωνικά μηνύματα σε έμμετρο λόγο;

Ναι, σκοπεύω να συνεχίσω να γράφω παραμύθια με κοινωνικά μηνύματα, γιατί πιστεύω ότι οι ιστορίες είναι εμάς υπέροχος τρόπος για να περάσουμε σημαντικές αξίες στα παιδιά μας. Η αφήγηση είναι γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ των γονιών και των παιδιών. Μάλιστα, ενώ ήδη γράψει ένα ακόμα παραμύθι σε έμμετρο λόγο, το οποίο δεν έχει εκδοθεί ακόμα. Ανυπομονώ να το μοιραστώ όταν έρθει η κατάλληλη στιγμή, γιατί πραγματεύεται ένα ακόμα σημαντικό θέμα που ελπίζω να αγγίξει μικρούς και μεγάλους.