Η Ρένα Ζαΐρη Ρώσση στο femalevoice

Η Ρένα Ζαΐρη Ρώσση είναι στο femalevoice σήμερα και μας μιλά για το νέο της βιβλίο “Δύο νύχτες έρωτα”.

Ένα βιβλίο που θες δε θες το αγαπάς γιατί οι ήρωες είναι σαν εμάς.Φθαρτοί, απλοί, καθημερινοί και ορθώνουν το ανάστημά τους μπροστά σε μεγάλες αποφάσεις ζωής.

Με συγκινούν η αγνότητα και η απλότητα της σκέψης της και η ανεμελιά της! Διαβάστε το βιβλίο της Ρένας Ζαΐρη Ρώσση για να κάνετε μια βουτιά στο συναίσθημα!

Επιμέλεια συνέντευξης: Βασιλική Ευαγγέλου-Παπαθανασίου 

«Δυο νύχτες έρωτα» είναι ο τίτλος του τελευταίου σας βιβλίου, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα πολυπρόσωπο, γεμάτο ιστορίες που προκαλούν συναισθήματα και πρωταγωνιστές που έρχονται αντιμέτωποι με τη μοίρα τους. Τι σας ενέπνευσε;

Το καινούργιο μυθιστόρημά μου, αναφέρεται στην ιστορία μιας οικογένειας. Κι είναι η ίδια αυτή η οικογένεια και η ιστορία της που με ενέπνευσε, μια οικογένεια που γνωρίζω. Δεν έχει σημασία ποια είναι. Πρόκληση ήταν για μένα να αφηγηθώ τη ζωή και τις περιπέτειες κάθε μέλους, να αφουγκραστώ ανάσες ψυχής. Άλλους τους αντίκρισα από κοντά κι άλλους λίγο πιο μακριά.

Το βιβλίο ξεκινάει στο Κιλκίς στα χρόνια του πολέμου, προχωράει στη Θεσσαλονίκη, τη δεκαετία του 60, φτάνει ως το σήμερα, ενώ σελίδα τη σελίδα υφαίνεται ο ιστός που οδηγεί σε δυο νύχτες έρωτα.

Θέμα του: οι επιλογές της ζωής μας

Καθημερινά ερχόμαστε αντιμέτωποι με τις επιλογές μας, σημαντικές ή ασήμαντες. Επιλέγουμε την ευτυχία ή τη δυστυχία μας. Αγαπάμε άραγε ειλικρινά τον εαυτό μας, ώστε να αποφασίσουμε σωστά, να του προσφέρουμε όλα όσα έχει ανάγκη; Και στις προσωπικές μας σχέσεις; Πρέπει να διαλέξουμε με βάση τη λογική ή την καρδιά μας;

Και τι θα συμβεί αν βρεθούμε σε δίλημμα;

Είναι το Σκρα κι η Γαλάζια Λίμνη που ξεσκεπάζουν κάθε πτυχή της προσωπικότητας των μελών της οικογένειας. Είναι η Χίος, η Θάσος, η Χαλκιδική, «η μικρή χώρα των θαυμάτων». Γιορτάζει το βιβλίο και το κατάλευκο λευκό που λαμπυρίζει, σε ένα νησί ευλογημένο, την Πάρο.

Στέκεται και στο εξωτερικό στην Οξφόρδη, στην Ιταλία ακόμα και σε μέρη εξωτικά. Ο κόσμος είναι τόσο μεγάλος, γεμάτος από εκπλήξεις όμορφες κι άσχημες και μας έχει ανάγκη.

Το «Δύο νύχτες έρωτα» βουτάει και στην ιστορία μιας σπάνιας φιλίας.

Η μοίρα ένωσε με έναν άρρηκτο δεσμό τον Λουκά και τον Αλέξη, τους δύο πρωταγωνιστές του βιβλίου. Γεννήθηκαν την ίδια μέρα, μεγάλωσαν στο ίδιο χωριό, έγιναν οι καλύτεροι φίλοι. Πολλά κι ανείπωτα μυστικά τους συνδέουν αλλά κι η Μαρίνα, μια γυναίκα που αγαπούν παθιασμένα και οι δύο…

Η συναρπαστική αυτή ιστορία, κρατά τον αναγνώστη σε αγωνία σε κάθε σελίδα ως το τέλος. Σε πόσο καιρό το γράψατε το βιβλίο;

Γράφω από μικρούλα, η γραφή είναι η δική μου ανάσα. Δε δυσκολεύομαι καθόλου να βουτήξω στις λέξεις, να καταθέσω την ίδια μου την ψυχή. Το ραντεβού το ορίζει η δίψα μου για τη γραφή, μα πιότερο η ανάγκη να νιώσω κομμάτι τους, να παραθέσω όλα τα άγχη, τις ανησυχίες, τους προβληματισμούς τους, να τους ταξιδέψω σε χρώματα κι αρώματα ψυχής. Χρειάζομαι έναν ολόκληρο χρόνο για να ολοκληρώσω κάθε μυθιστόρημά μου. Χρειάζομαι αμέτρητες ώρες για συνεχή έρευνα.

Ο δρόμος της συγγραφής είναι μαγευτικός, απαιτεί όμως υπομονή, κατάθεση ψυχής, κουράγιο, περιορισμούς, ρυθμό, ενσυναίσθηση. Αλλά και συνεχή επαφή με τις ανάγκες της καθημερινότητας, τους ανθρώπους γύρω μας, τη χαρτογράφηση της ψυχής τους.

Μια γυναίκα ερωτευμένη με δύο άνδρες ταυτόχρονα. Συμβαίνει και στην πραγματικότητα. Με ποιο κριτήριο θα διαλέγατε εσείς;

Είναι ποτέ δυνατόν να μην υπάρχουν ερωτικά τρίγωνα και στην πραγματικότητα; Η ίδια η ζωή είναι πιο σπουδαία απ’ όλους τους συγγραφείς του κόσμου, σκαρφίζεται ιστορίες πλημμυρισμένες ανείπωτες ανατροπές.

Μια ματιά στη ζωή των άλλων είναι η γραφή μου. Γράφω και σκέφτομαι τι θα είχε γίνει αν βρισκόμουν εγώ στη θέση τους. Έτσι παιδεύτηκα να διαλέξω, μέσα από τη Μαρίνα για τη Μαρίνα, τον άντρα με τον οποίο θα συνεχίσει τη ζωή της.

Παιδεύτηκα τόσο πολύ! Κι αν πω με ποιο κριτήριο θα διάλεγα εγώ, τότε θα αναγκαστώ να αναφέρω το μεγάλο μυστικό. Γιατί φυσικά δεν υπάρχει λάθος ή σωστό στην αγάπη κι όπως τονίζω στο μυθιστόρημα: «Η αγάπη δεν εξαναγκάζεται, δεν ορίζεται. Επιμένει, ονειρεύεται, παρασέρνει».

Και χρειάστηκαν οι κριτικές και τα σχόλια πολλών αναγνωστών που διάβασαν το βιβλίο για να συνειδητοποιήσω κι εγώ πως η Μαρίνα «διάλεξε» σωστά, αν μπορούσα να το πω έτσι.

Δε θα σας αποκαλύψω όμως τον λόγο…

Οι επιλογές, έτσι κι αλλιώς, είναι προσωπικές κι αν αγαπάς στ’ αλήθεια τον εαυτό σου, τότε ξέρεις πως επέλεξες σωστά!

Ακόμα κι αν κάνεις λάθος!

Πόσο σημαντικός είναι κατά τη γνώμη σας ο χώρος και ο τόπος για την επιτυχία της ιστορίας ενός βιβλίου;

Ο χώρος κι ο τόπος δεν είναι σημαντικός για την επιτυχία της ιστορίας ενός βιβλίου, αλλά για την ίδια την ευτυχία μας, καθώς καθοδηγεί τα βήματά μας. Ο τόπος που γεννηθήκαμε, μεγαλώσαμε, ή επιλέγουμε να ζούμε γίνεται κομμάτι του εαυτού μας. Πιστεύω πως είναι συγκλονιστικό για έναν συγγραφέα να προσπαθήσει να αποκρυπτογραφήσει όχι μόνο τον χαρακτήρα του ήρωά του αλλά και τις επιπτώσεις που έχει η καταγωγή στην ιδιοσυγκρασία του.

Οι ρίζες του κάθε ανθρώπου δε λησμονούνται ποτέ. Όσα όμορφα ή στενόχωρα έχεις ζήσει στο μέρος που γεννήθηκες σε ακολουθούν πιστά, διαμορφώνουν τη ζωή σου, τη γεμίζουν φως.

Πόσο εύκολο είναι για έναν συγγραφέα να αποδώσει τα συναισθήματα των ηρώων του;

Κάθε μυθιστόρημά μου είναι εμπνευσμένο από την καθημερινότητά μας. Εδώ και πολλά χρόνια έρχομαι σε επαφή με τους αναγνώστες μου με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η σχέση μου μαζί τους αγγίζει το όνειρο. Μου αναφέρουν τα προβλήματά τους, μου ανοίγουν την καρδιά τους. Κι όσα μου εκμυστηρεύονται με βοηθούν να βουτάω στη γραφή. Φαντάζομαι πως είναι δίπλα μου καθώς αναλύω τις πράξεις των ηρώων μου, καθώς κολυμπώ σε μια θάλασσα από ερωτήματα, μεταφέροντας προβληματισμούς, άγχη, χαρές και λύπες. Δεν είναι εύκολο ή δύσκολο να αποδώσω τα συναισθήματά τους, είναι απλά μαγευτικό.

Τοποθετώ τον εαυτό μου στη δική τους θέση τους, παλεύω να διεισδύσω στον ψυχισμό τους. Δεν κρίνω τους ήρωες μου, προσπαθώ μονάχα να φωτίσω τον νου και το βάθος της ψυχοσύνθεσης τους. Τους κρατώ το χέρι όταν υποφέρουν, παλεύω να φωτίσω τον δρόμο τους.

Ο καθένας από εμάς είναι άρρηκτα δεμένος με την παιδική του ηλικία. Μια ηλικία που θέτει τα θεμέλια της ενηλικίωσής μας. Ως παιδαγωγός γνωρίζω καλά πως τα παιδικά χρόνια διαμορφώνουν την πορεία της ζωής μας. Γι’ αυτό και ζωντανεύω τους ήρωές μου από τη γέννησή τους σχεδόν.

Ποιοι είναι οι λόγοι που οδηγούν τον κάθε ήρωα στην πράξη του; Πώς διαμορφώθηκε ο χαρακτήρας κι η προσωπικότητά του;

Ο κάθε χαρακτήρας μου όμως, ακόμα κι αν πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια, δεν είναι αναγκασμένος ή ταγμένος να ακολουθήσει μια προκαθορισμένη διαδρομή. Στο χέρι του είναι να ξεφύγει, να περπατήσει στον δρόμο της αγάπης, της προσφοράς, της καλοσύνης.

Γράφω μαζί με τους αναγνώστες μου για τους αναγνώστες μου, γιατί είμαι απλά η πένα που στηρίζεται πάνω τους. Μαζί τους προσπαθώ να βρω λύσεις, να οδηγήσω τους ήρωές μου στη λύτρωση…

Λένε ότι ο συγγραφέας δεν αποχωρίζεται ποτέ τους ήρωές του. Εσείς ποιον ήρωα δε θέλετε να αποχωριστείτε;

Δεν νομίζω πως είναι εφικτό για κανέναν συγγραφέα να αποστασιοποιηθεί από όλα όσα γράφει. Κάθε φορά που γράφω ένα βιβλίο καταθέτω, θέλοντας και μη, προσωπικά συναισθήματα κι εμπειρίες.

Δε γίνεται αλλιώς.

Δεν υπάρχει μυθιστόρημα που έχω γράψει που να μην περιέχει κομμάτια της ζωής μου, αναμνήσεις χαρούμενες και πονεμένες, στοιχεία της προσωπικότητάς μου, λόγια ανθρώπων που αγαπώ, πράξεις κι ακούσματα που πίστευα πως έχω ξεχάσει στο διάβα της ζωής. Κι όλα αυτά μαζί ανακατεμένα με τη φαντασία κι όλα αυτά μαζί, ένα με μένα. Δεν μπορώ να γράψω χωρίς να νιώσω, με όλη τη σημασία της λέξης. Γιατί τότε δεν θα νιώσει τίποτα κι ο αναγνώστης.

Οι ήρωες όλων των βιβλίων μου έχουν κάνει το ταξίδι για το οποίο τους προόριζα, επιτέλεσαν τον σκοπό τους και στις τελευταίες σελίδες λυτρώθηκαν κι εκείνοι, αλλά και οι αναγνώστες μου. Σίγουρα όμως ως συγγραφέας ξεχωρίζω πάντα το πιο πρόσφατο βιβλίο που έγραψα. Νιώθω ακόμα ένα με τους ήρωες, από το «Δυο νύχτες έρωτα», συνεχίζουν να είναι «ζωντανοί» στα μάτια μου, δεν έχω ξεχάσει τα έντονα συναισθήματα που βίωσα παρέα τους.

Με την ιστορία σας θίγετε και κάποια κοινωνικά προβλήματα όπως την κακοποίηση γυναικών, το παιδί εκτός γάμου, την υιοθεσία. Η σημερινή κοινωνία πόσο ανοιχτή είναι σ’ αυτά;

Μία από τις ηρωίδες του βιβλίου, εγκλωβίζεται σε έναν κύκλο γλυκόπικρο, τοξικό, κάτι που έχει τις ρίζες του στον τρόπο με τον οποίο έχει μεγαλώσει. Ο άντρας της την κακοποιεί ψυχικά κι έτσι χάνει την αυτοεκτίμηση και τον αυτοσεβασμό της. Τον φοβάται, υποχωρεί, βασανίζεται, υποφέρει.

Παλεύει να τις βοηθήσει αυτές τις γυναίκες το βιβλίο μου, τις ωθεί να βρουν τον τρόπο να το ξεπεράσουν, να νιώσουν πως είναι πολύ πιο δυνατές

από όσο πιστεύουν, έτοιμες να ανοίξουν τα φτερά τους στον δρόμο για την ολοκλήρωση και την ευτυχία τους.

Όλα τα άλλα προβλήματα της κοινωνίας που με ρωτάτε, όπως το παιδί εκτός γάμου, η υιοθεσία, θεωρώ πως ναι, είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε τη διαφορετικότητα, αρκεί να πιστέψουμε πως είναι πολύ περισσότερα αυτά που μας ενώνουν, παρά αυτά που μας χωρίζουν. Αρκεί να συνειδητοποιήσουμε πως στη ζωή υπάρχει ένας και μοναδικός δρόμος, αυτός της αγάπης και της αποδοχής και πως οι «άλλοι» είμαστε «εμείς»!

Τι μήνυμα στέλνετε σε όλες τις γυναίκες που κακοποιούνται;

Στο καινούργιο μου μυθιστόρημα, το «Δυο νύχτες έρωτα», αλλά περισσότερο σε εκείνο που εκδόθηκε πέρσι, «Το μπλε ζαφείρι», εκδόσεις Ψυχογιός, 2023, κι είχε σαν θέμα την κακοποίηση της γυναίκας, παλεύω να πείσω πως η γυναικεία ψυχή, μπορεί να ξεπεράσει το κάθε τι.

Είναι απίστευτα δυνατή η γυναίκα, είναι αγωνίστρια, ικανή να καταφέρει τα πάντα. H δύναμή της πηγάζει από τη φύση της. Όσο κι αν πονάει, όσο κι αν λυγίζει, στέκεται πάντα όρθια, δίνει ζωή από τη ζωή της, κάνει τον κόσμο πιο όμορφο.

Ρένα Ζαΐρη Ρώσση εδώ