Η άμυνα της σιωπής !!!!

Λένε πως η σιωπή καμιά φορά λεει τοσα πολλά.Έχουν τοσο δίκιο!!!

Γιατι μεγαλώνοντας κουραστήκαμε να σπαταλάμε και τα λόγια μας!
Γιατι πρέπει  και θέλουμε διπλα μας ανθρώπους που να μας καταλαβαίνουν χωρίς πολλά λόγια!!!!
Γιατι ειναι τοσο όμορφο και απολαυστικό, κάθε φορά που μας κοιτούν στα μάτια ή απλά ακούγοντας τον τονο της φωνής μας,καταλαβαίνουν πως νιώθουμε!!!!
Γιατι απο μια ηλικία και μετα όποιος δεν μας εχει μάθει αρκετά καλα ώστε να μην χρειάζεται να εξηγήσουμε πολλα,δεν μας κάνει.

Νομίζω πως κάποια στιγμή η σιωπή γίνεται άμυνα,λέμε λίγα για οσα μας πληγώνουν.
Για ολες τις αδιαφορίες που δε ξερουμε γιατι συμβαίνουν !!!
Τι να πεις σε καποιον που εχει ξεχωριστή θεση για σενα,αλλα εκείνος αδιαφορεί;
Μιλάμε μόνον οταν έχουμε πραγματικά κάτι να πούμε.
Άμυνα σε ολα οσα θέλουμε να πούμε αλλα βρίσκουμε ανώφελα,επειδή δε θα καταλάβουν αλλα συνάμα θα χαλάσουν και την ψυχή μας.
Σιωπούμε μερικές φορές και για να μην αποτελειώσουμε και οτι λιγο εχει απομείνει.
Ακόμη και η απομάκρυνση γίνεται αθόρυβα χωρίς πολλα λόγια,επειδη απλα μοιαζει περιττό….
Ισως ειναι σοφή απόφαση,ισως και οχι !!!!

Σηκώνουμε τοίχους οταν εχουμε πληγωθεί και ταλαιπωρηθεί τελικά.
Ανοιγόμαστε πλέον μονο σε όσους μας ανοίγονται και μπορούμε να επικοινωνούμε χωρίς πολλά λόγια. Νιώθοντας ετσι τη σιγουριά πως και τα λίγα λόγια μας δεν θα πάνε “χαμένα”.
Ο άνθρωπος λειτουργεί ακριβώς οπως τα ζώα,όντας ενα ζώο κι αυτός,με το ένστικτο. Θα του πάρει μερικά χρόνια βέβαια να ωριμάσει,αλλα σιγουρα οταν αυτο γίνει,μιλάει μονο στην ανάγκη και σε όποιον τον ακούει και χωρίς να πεί τίποτα απολύτως !!!

Στους υπόλοιπους σιωπούμε αμυνόμενοι και μονο!!!!

J.Iakovidou