
…γίναμε ανάμνηση .

Πέρασε ο καιρός , έτσι σε κάποιο ράφι κάποιας βιβλιοθήκης αναμνήσεων , αργά αλλά σταθερά , σκεπάζει η σκόνη την ιστορία μας .
Είμαστε λοιπόν παρελθόν, αιωνίων υποσχέσεων και αγάπης μοναδικής , άλλη μια ιστορία μέσα σε εκατομμύρια ιστοριών. Μιας ιστορίας που όπως έλεγες «μόνο η στέγη της λείπει». Της έλειπαν όμως τόσα άλλα , τόσο σημαντικά και σπουδαία .
Δεν με πονά πια , τώρα έγινες άλλη μια ουλή στο στήθος , εκεί κατά τα μέρη της καρδιάς που σιγά- σιγά έχει γεμίσει και σε κάθε αναπνοή το δέρμα τραβά.
Ξέρεις κάποια στιγμή αναρωτήθηκα αν έκανα καλά που έφυγα , αν ήταν σωστή απόφαση μου, ε λοιπόν δεν το μετάνιωσα ποτέ , ούτε μια στιγμή δεν σκέφτηκα πως ίσως …ίσως δεν έπρεπε. Ξέρεις η αποδοχή πραγμάτων στην “comfort zone” είναι συμβιβασμός , είναι αποδοχή ουσιαστικά μιας ήττας του ίδιου μας του εαυτού .
Βρεθήκαμε μαζί κάνοντας ο καθένας μας την επανάστασή του , μια επανάσταση που μας έκανε συνοδοιπόρους σε κάτι που για τον καθένα μας ήταν διαφορετικό. Είχαμε την ίδια ανάγκη και οι δυο να πιστέψουμε σε κάτι , για μένα ήσουν εσύ , ίσως εγώ για σένα .
Πάντα <<θα με δένει μαζί σου μια παρά λίγο ευτυχία >>.
Ο κουρνιαχτός δεν ήταν μεγάλος ή ήταν ?, ίσως για κάποιους γύρω μας που έζησαν μερικά πράγματα , που μας θεωρούσαν το τέλειο ζευγάρι . Πιστεύω πως ο καθένας μας το έζησε διαφορετικά , δεν ήμουν και δεν ήσουν για δεύτερους ρόλους, είμαστε μόνο …πρωταγωνιστές σε διαφορετικούς θίασους , αλλά στην ίδια ράμπα .
Συνέβη αυτό που συμβαίνει όταν δυο λύκοι βρίσκονται στην ίδια περιοχή, ή ο ένας θα φύγει ή η μάχη θα είναι μέχρι θανάτου , δεν μπορούσα να σε «σκοτώσω» έπρεπε να φύγω και έφυγα.
(για σένα)
“ Να σ’ αγαπώ μ’ αφήνει κενό μέσα μου
Να σ’ αγαπώ με κουράζει , με μελαγχολεί
Έτσι είν’ η ζωή ,η δικιά μου ζωή.
Αγάπα με κάν’ το τρυφερά, ένα χρόνο, ένα μήνα, μια χαμένη ώρα
Να σ’ αγαπώ, μου κάνει παρέα στις λευκές μου νύχτες
κάτι που γεμίζει παλιές ξεθωριασμένες ιστορίες.
Να σ’ αγαπώ, με συντροφεύει
Αγάπα με ακόμα, κάν’ το τρυφερά
Ένα χρόνο, ένα μήνα, μια χαμένη ώρα.
Μόνο για μια χαμένη ώρα.”
Γιάννης Ποταμούσης