Γιατί δεν χρειάζονται φωνές στη μελέτη των παιδιών;
Γράφει η Παπαδοπούλου Ειρήνη
Χωρίς εισαγωγές οι φωνές δεν βοηθούν στη μελέτη πάμε να δούμε γιατί:
- Αύξηση άγχους και πίεσης: Τα παιδιά συχνά αισθάνονται ότι πρέπει να ανταποκριθούν σε υψηλές προσδοκίες. Όταν ένας γονιός φωνάζει, αυτό μπορεί να τους προκαλέσει επιπλέον άγχος, κάνοντας τη μελέτη πιο δύσκολη και λιγότερο αποτελεσματική.
- Δημιουργία αρνητικής στάσης απέναντι στη μελέτη: Οι φωνές μπορούν να κάνουν το παιδί να συνδέσει τη μελέτη με αρνητικά συναισθήματα, γεγονός που μπορεί να επηρεάσει τη μακροχρόνια σχέση του με την εκπαίδευση.
- Αποσυντονισμός: Η φωνή μπορεί να αποσπάσει την προσοχή του παιδιού από την προσπάθεια να κατανοήσει το μάθημα, εστιάζοντας περισσότερο στο συναίσθημα του φόβου ή της απογοήτευσης.
Τι μπορεί όμως να βοηθήσει αντί για τις φωνές:
- Υπομονή και υποστήριξη: Είναι σημαντικό να δείξετε υπομονή και να προσφέρετε βοήθεια όταν το παιδί δυσκολεύεται. Αντί να φωνάξετε, προσπαθήστε να κατανοήσετε τις δυσκολίες του και να του εξηγήσετε ξανά με ήρεμο τρόπο.
- Διάλογος: Συζητήστε με το παιδί για το πώς αισθάνεται και γιατί δυσκολεύεται. Αυτό μπορεί να σας βοηθήσει να βρείτε λύσεις από κοινού, αντί να δημιουργηθεί ένταση.
- Διαλείμματα: Αν το παιδί φαίνεται κουρασμένο ή απογοητευμένο, ενθαρρύνετέ το να κάνει ένα διάλειμμα. Έτσι θα μπορέσει να επιστρέψει πιο ξεκούραστο και συγκεντρωμένο.
- Σταδιακή προσέγγιση: Βοηθήστε το παιδί να χωρίσει τη μελέτη σε μικρότερα βήματα, ώστε να μη νιώθει καταβεβλημένο από την ποσότητα του υλικού.
Η υποστηρικτική προσέγγιση, η ενθάρρυνση και η ηρεμία είναι πιο αποτελεσματικές για να βοηθήσετε το παιδί να μάθει και να αναπτύξει αυτοπεποίθηση στις σχολικές του επιδόσεις.
