Επίγευση ηδονικού θανάτου
Μια περίεργη γεύση στο στόμα
γεύση από γαρύφαλο,
και μετά από χώμα,
επίγευση ηδονικού θανάτου…
Εσύ ακίνητη μαρμαρωμένη,
μετά τον τελευταίο μας οργασμό
είχες πάρει την απόφαση,
είχες ήδη φύγει…
Μόνο το σώμα σου
θύμιζε την παρουσία σου
μα και αυτό νεκρό, ακίνητο,
άφηνε μια γεύση θανάτου στο στόμα,
γεύση από χώμα στο στερνό αντίο…
Τώρα πια έφυγες, έμεινε η σκιά σου,
φάντασμα και αυτή να μου θυμίζει εσένα,
τριγυρνάς στα μονοπάτια του νου…
Νομίζεις με τυραννάς…
Μα εγώ έχω εσένα…
Αντώνης Σαμολαδάς
